Ongemakken tijdens de zwangerschap

Maagzuur begin in eigenlijk nu pas last van te krijgen. Had dat nog nooit echt gehad voor mijn zwangerschap dus wist niet zo goed wat ik nou steeds voelde. Bleek dus maagzuur te zijn. Nu in de 31e week. 
Moet zeggen dat mijn humeur eigenlijk heel goed is gebleven. Tuurlijk heb ik ook mijn stresmomentjes zo nu en dan. Maar die heb ik ook zonder zwangerschap. Wat ik af en toe dan wel heb zijn huilbuien. Ik begin dan te huilen door een muziekje of al door een reclame. En dan blijft het maar komen en komen. Mijn vriend zit me af en toe als een schaapje aan te kijken wat er nou aan de hand is. En dan kan ik daar eigenlijk ook geen antwoord op geven haha. 
 
Wel heb ik er 1 echt positiefs ding uit mijn zwangerschap gehaald en dat is dat ikzelf heel erg veranderd ben in eengoede zin. Ik was altijd wel van o dat komt wel en ik zag allemaal wel hoe het liep. En nu hebben wij als vrouwen toch wel al een verantwoordelijkheids gevoel voor ons kleintje die in ons zit. En er toch ook wel al een klein beetje voor zorgen met gezond eten ext. En ik merk dat ik er echt al een betere persoon van ben geworden. Heel secuur met huishouden geworden en heel secuur met structuren en mijn relatie is echt mega goed. Wat altijd al wel is geweest, maar nu net dat beetje extra. Ik ben er blij mee. 
 
Herkennen andere dit? 
En terwijl ik dit typ denk ik alleen maar AAAHHH is het al zo ver dat ik ons kleintje vast kan houden. Geduld issue weer:)
liefs
 
Ai, Mirandaas, dat klinkt best heftig! Hopelijk is het allemaal nog even vol te houden. Zoals ik zei, mag ik dus echt niet klagen.

Melisse Derky, is neusspray niet heel slecht als je zwanger bent? Of heb je misschien een speciale neusspray? Ik kan er ook niet goed tegen als mijn neus verstopt zit. Maar ik blijf liever van alle medicatie af (ook als ik niet zwanger ben trouwens).

A-T22, dat huilen komt mij ook wel bekend voor haha. Als je zo op facebook een filmpje ziet over een hondje ofzo, niet eens zo zeer iets om van te huilen, maar toch ga je huilen.. Mijn man kijkt dan ook vreemd, vragend wat er is en als je het niet uit kan leggen kijken ze nog veel raarder haha.

Het is inderdaad wel een beetje een taboe om te zeggen dat je niet geniet van je zwangerschap denk ik ja. Hoewel ik eerlijk moet toegeven, ik vind het zelf ook niet zo super speciaal zoals veel andere vrouwen wel beschrijven. Natuurlijk, zoals jullie hier ook zeggen, het is bijzonder hoe het kan, het is bijzonder het allemaal te voelen en het zal nog veel meer bijzonder zijn als de kleine er straks eindelijk uit is.
Maar ik kan niet zeggen dat ik er echt super van geniet. Dat ik echt op een roze wolkje zit. Ik merk er meer ongemakken van (vooral kleine dingetjes) dan dat het echt veel deugd geeft.

Wat mij ook opviel onder een soort taboe; ik heb niet graag dat mensen zomaar aan mijn buik zitten. Ik zit ook niet zomaar aan hun dus moeten zij hun vingertjes ook thuis houden. Dus als ik er wat van zeg als er wel aan mijn buik gezeten word of er een poging gedaan word, dan word ik zeer verontwaardigd aangekeken.
Toe zeg! Niet iedere vrouw vind het leuk dat een vage kennis in eens over haar dikke buik begint te wrijven... Maar blijkbaar ben je haast verplicht om iedereen aan je buik te laten voelen ofzo
 
Lara ik dacht dat ook een heb het nagevraagd.  Het kan op zich geen kwaad zeiden ze. Maar hadden het liever niet in het begin vd zwangerschap en dat je het niet te lang gebruikt maar dat is meer voor jezelf dat je chronisch verkouden kan blijven.  Ik heb het ook niet in het begin van de zwangerschap gedaan omdat ik dat zelf eng vond ivm miskraam ofzo.  Vanaf een week of 18 ben ik dat begonnen te gebruiken.  Maar gebruikte het alleen 1x voor de nacht. 1x wat vaker omdat ik toen de griep kreeg maar dat was een paar dagen.   Als het niet mocht had ik het ook absoluut niet gedaan.  Ik moest ook medicatie gebruiken voor een goede zwangerschap dus had een risico niet gelopen ?
 
Terug
Bovenaan