Dank jullie wel voor jullie open en eerlijke reactie! Waardeer ik enorm!!!!Gisteravond lag ik huilend en al al vroeg in bed vandaag had ik de kinderen en heb gezocht en gekeken naar abortus en nee daar werd ik niet al te vrolijk van! Vind het al erg genoeg om hier te zeggen dat ik er überhaupt naar gekeken/gezocht heb!!!Maar vanavond nog een gesprek gehad en hij blijft stellig zeggen: ‘ik wou er altijd maar twee en geen drie’. Vanavond nog gechat met een hulp(nood)instantie en eerste contacten met een abortuskliniek zijn al gelegd ik sta er echt 50/50 in, de punten die mijn vriend op noemt (voornamelijk financieel) werken zwaar. Maar allen al te denken dat ik het erg moet gaan laten halen met een vroegtijdige/abortus, hakt er héél hard in! En ja we weten het nog maar net 1 dag, en vele reactie (dank jullie wel daarvoor!!!!) zijn nog een week wachten en het er dan nog eens over te hebben. Maar ik weet oprecht niet of ik dat kan, kijk naar vandaag, had moeten werken (ben zelfstandige) maar kon me er ECHT niet toe aan zetten. Hoe moet ik dit nog een week volhouden?