Normaal zou ik zeggen volg je gevoel. Maar bij jou spelen er zoveel meer factoren mee, zoals je zelf ook al aangeeft. Is het bij jou ook ongewenst of in jouw geval alleen ongepland? Dat het vanuit je man ongewenst is, is duidelijk. Hij heeft ergens ook wel een punt natuurlijk. Als je het nu al niet breed hebt, maakt een derde kindje het niet gemakkelijk. Zeker omdat je schrijft dat je andere twee kinderen al op 1 kamer slapen. Maar aan de andere kant snap ik jouw gevoel ook. Jij beseft je wat er in je buik groeit, jij hebt daar al een emotionele band mee. Daar heeft je man dan weer helemaal geen besef van.
Ik weet dat het heel moeilijk is, maar je moet echt heel goed nadenken wat je wilt, maar ook wat goed is voor jullie gezin. Er zijn altijd instanties die je kunnen helpen, mocht je in geldnood komen. Maar er zijn ook gevolgen op de langere termijn. Hoe gaat je relatie straks zijn als je besluit om het te houden? Maar ook als je besluit om het weg te halen? Wat gaat dat met jou doen? Kun je daar vrede mee hebben, of ga je dat je man altijd kwalijk nemen? Heb je iemand in je omgeving met wie je dit kunt bespreken en je gevoelen en gedachten bij op een rijtje kunt zetten? Misschien de praktijkondersteuner bij de huisarts? Succes!!!