Onregelmatige cyclus maanden na stoppen pil januari 2017

Hi meiden,

Al een tijdje lees ik mee met jullie gesprekken. Omdat ik niet helemaal weet in welk onderwerp mijn 'vraag/dilemma' past, heb ik een nieuw onderwerp aangemaakt. Het zit zo: in januari 2017 ben ik gestopt met de pil, een paar maanden voordat we écht zouden gaan proberen zwanger te worden en om goed te kunnen ontpillen. Al snel was mijn cyclus regelmatig (jeej!), tot het moment dat we ervoor wilden gaan. Sinds een maand of 3 heb ik lange cycli, de laatste was 70 dagen! - en tussentijdse zwangerschapstesten waren negatief. Sinds de laatste cyclus heb ik heel af en toe wat spotting, maar geen echte menstruatie. Een paar dagen geleden (op cyclusdag 70 ongeveer) heb ik wel wat lichtroze bloedverlies gehad (dus ik dacht: eindelijk!), maar meer dan een paar druppels verdeeld over 2 dagen was het niet. Eerder gaf mijn HA aan dat een lange cyclus (op dat moment vaak 37 dagen) gewoon 'mijn cyclus' is, en het kan natuurlijk zijn dat ik er nu toevallig één heb overgeslagen, maar ik begin me er erg teleurgesteld en gefrustreerd over te voelen. Zijn er meer mensen die dit herkennen? Omdat er niet echt sprake is van een regelmatige cyclus, heb ik al hélemaal geen idee of en wanneer er sprake is van een ovulatie en dus of ik eigenlijk wel zwanger kan worden ... mijn man zegt: relax! Maar hoe doe je dat als je ervoor wilt gaan? Ben benieuwd naar jullie ervaringen :).
 
Hoi hoi!
Ik ben in april gestopt met de pil en mijn cycli zijn ook erg onregelmatig.
De langste duurde 79 dagen! Ik ben sinds 2.5 maand aan het temperaturen om te kijken of ik iets kan ontdekken van een eventuele eisprong.
Zelf denk ik dat ik hem ontdekt. Normaal gesproken was mijn temp rond de 36.4 en van de ene op de andere dag schoot ie naar 36.8 en is mijn temp boven de 36.6 gebleven. Laatste anderhalve week constant met 36.8/36.9
Ik durf alleen nog geen test te doen haha. 
Maar ik vind het wel lastig en frustrerend idd, want je wilt het zo graag. Als de test negatief is en dit wordt weer een lange cyclus, ben ik geneid om naar de huisarts te gaan.
Gebruik jij nog iets van ovulatietesten of laat je het nu op z'n beloop?
 
 
 
Hi dames,
Ik ben inmiddels al iets meer dan 2 jaar gestopt met de pil, helaas zonder resultaat. 
Ik ben voor mijn pilgebruik ook nooit regelmatig geweest, en nu nadat ik gestopt ben ook nog steeds onregelmatig ongesteld. 
Het varieert bij mij tussen de 26 en 58 dagen. Temperaturen heb ik paar keer geprobeert, maar maakte er niet veel wijs uit. Ook ovulatietesten ook altijd negatief. 
Snap jullie frustratie dan ook goed. Ik moet zeggen dat ik op een gegeven moment begon te wennen aan negatieve testen etc.
Omdat mijn man en ik nu erg behoefte hadden aan duidelijkheid, hebben we ons onlangs laten checken. Zijn zaad, mijn bloed en heb al eerder uitstrijkjes, kweekjes en inwendige echo gehad. 
Dit blijkt allemaal goed te zijn gelukkig. Volgende week naar de gyn, de huisarts zei dat het na 2 jaar echt wel tijd daarvoor was en dat het lang genoeg geduurd heeft (johhh?)
 
Ben erg benieuwd maar voor nu ben ik hoopvol.
 
Hi meiden,
Wat fijn om herkenbare verhalen te horen, en het er met jullie openlijk over te hebben. Heel gek, ondanks dat ik zo aan het tobben ben, vind ik het toch jammer om mijn hele omgeving al in te lichten van onze 'plannen'. Je hoopt het toch als verrassing te kunnen bewaren! Hebben jullie het al veel gedeeld met je omgeving?
Omdat mijn cycli eerst 'normaal' begonnen met circa 31-37 dagen, wilden we het nog een beetje spontaan houden en niet te snel starten met (ovulatie)testen. Maar hey: als het ineens 70 dagen duurt, wil je toch wel graag weten of er uberháupt iets gebeurt haha. Ben dus deze maand gestart met temperaturen en ovulatietesten. Spannend!
@Goldie Lock: ik heb precies hetzelfde! Wil niet meteen naar de huisarts gaan als het één keer wat langer duurt voordat ik ongesteld ben, maar meerdere perioden van 40+ dagen niks, maakt de kans wel heel klein dat het zonder hulp/richtlijnen lukt voor je gevoel he? Ben stiekem gewoon bang dat er helemaal geen sprake is van ovulatie, maar hoop dat het temperaturen wat meer duidelijkheid gaat geven. Hoe gaat je man/vriend hiermee om? Is hij er ook zo mee bezig, of is dat toch echt meer een 'vrouwending'?
@xmiekie: wat rot dat het nu al 2 jaar duurt zeg! Herkenbaar van die negatieve testen ... soms denk ik: zou ik dan tóch al zwanger zijn? Maar tegen beter weten in weet ik stiekem dat die test hoogstwaarschijnlijk negatief is (ook al moet je er wel echt positief in blijven staan he?). Wel héél fijn dat de eerste uitslagen van de onderzoeken positief zijn zeg! Houd je de moed er een beetje in? Ik duim voor jullie! Hopelijk binnenkort goed nieuws!!
 
Thanks voor je bericht! 
Ja, het is de kunst om er niet teveel mee bezig te zijn. Natuurlijk is het lastig in het begin, maar na verloop van tijd geef je het niet snel zwanger worden een plekje. Soms een lastig momentje, als mensen om je heen een zwangerschap aankondigen. Gelukkig kan ik wel blij zijn voor anderen .
Het moet in ieder geval niet je leven gaan beheersen, hoe moeilijk dat ook is. Maar je maakt het voor jezelf wel dragelijk. 
 
Heb wel wat mensen er over verteld, meesten vroegen er zelf naar omdat ze mij "echt een moedertje" vinden. Maar hang het niet aan de grote klok. Niet omdat ik me schaam  maar omdat ik geen behoefte heb aan medelijden o.i.d. ?
 
Hi xmiekie,
Ik denk dat je helemaal gelijk hebt .. in het begin ben je natuurlijk elke maand enorm op alle signalen aan het letten, en na verloop van tijd word je misschien wat realistischer over de dingen die je voelt? Moet nog steeds wel opletten dat niet elk krampje in je buik je weer laat denken dat het eindelijk zo ver is. Misschien zit ik nog wat 'vroeger' in dat proces dat je moet gaan accepteren dat het misschien wat langer duurt.
Ik merk zelf ook dat ik nog steeds heel blij kan zijn als andere mensen om me heen hun zwangerschap aankondigen. Maar toch, af en toe best lastig als een vriendin zegt: we deden niet eens ons best!
Heel benieuwd wat de gyn zal vragen/onderzoeken/zeggen bij jullie afspraak. Fijn en spannend om er naartoe te gaan, lijkt me!
 
 
Hi xWill, 
Ik denk dat als het moment er is dat jullie er voor willen gaan, je ook zo snel mogelijk zwanger wilt worden. 
Op dat moment is het zo spannend en leuk, en ga je er niet van uit dat het wel eens minder makkelijk kan zijn dan je in eerste instantie denkt. 
 
Wel ben ik van mening dat je niet voor kinderen kiest, je kríjgt ze. Sommige mensen zeggen wel eens ; ja we nemen binnekort een kind. Ehhh WAT? 
ik mag in mijn positie vind ik wel zeggen dat dit een mega domme opmerking is. Echt.. mensen die dat zeggen snappen het echt nog niet helemaal. 
 
Maar ook geloof ik, mocht het niet lukken uiteindelijk;
Waar er een deur sluit, zal er een andere deur opengaan.
 
Hi xmiekie,
Hélemaal met je eens .. denk (of hoop) eigenlijk dat mensen die dat zeggen gewoon niet begrijpen hoe zwaar het voor andere mensen is om zwanger te raken (en dus dat ze er niet écht zo gemakkelijk over denken) ...
Mooie uitspraak over die deur, fijn om inderdaad vertrouwen te houden in andere oplossingen :)! Denk er precies hetzelfde over.
 
Terug
Bovenaan