Hallo!
Sinds begin mei dit jaar ben ik gestopt met de pil na 15 jaar. Na 42 dagen kreeg ik bruine afscheiding die toenam na een aantal dagen, maar bloed bleef uit. Na een week was dit ook weer over.
Tweede cyclus na 45 dagen, dit keer wel met bloed en ook circa een week.
Het begon me toen ook weer te dagen dat ik voorheen ook om de 5 weken ongesteld werd in plaats van om de vier.
Vanaf toen zijn we het pas echt gaan proberen. Ik wilde namelijk eerst even afwachten wat er zou gebeuren na het stoppen met de pil en er nog eens over na denken of ik er echt klaar voor was.
De eerste ronde geen geluk, ik werd dag 38 ongesteld.
Ik heb opgemerkt dat ik telkens zo'n 1,5 tot 2 weken voor de menstruatie pijnlijke tepels heb. Dit duurt dan een paar dagen en dan wordt het weer minder. Ik lees veel dat dit kan duiden op eisprong die geweest is of aankomende eisprong. Ik had toen nog geen ovulatietesten gebruikt of getemperatuurd, dus of dit ook echt zo was kan ik niet zeggen. Ik wilde er nog niet zo mee bezig zijn.
Toen de volgende ronde ingespeeld op de cyclus die ik dacht te hebben. Geen pijnlijke tepels, dus dacht misschien is het dan zo ver? Maar ik had een negatieve test. Aantal dagen daarna begon ik enorm misselijk te worden. Maar nog steeds een negatieve test een week later dus dit kon het niet zijn. Maar ook nog steeds niet ongesteld. Uiteindelijk de huisarts gebeld want ik zat inmiddels op dag 55 en nog niets te bekennen. Bloed laten prikken, daaruit bleek dat alles normaal was. Dus het werd geschoven op stress rondom het zwanger willen worden. Geduld hebben. En je lijf is nog aan het resetten van de pil.
Uiteindelijk dag 60 enorme zin, waterige afscheiding en het begin van de gevoelige tepels. Toen heb ik ovulatie testen gekocht om toch te kijken wat die nu aangeeft. Er al wel vanuit gaande dat ik geen kans had deze cyclus. Geen positieve ovulatietesten, een licht streepje aanwezig en de dagen opvolgend een steeds lichtere streep en uiteindelijk geen streep meer zichtbaar.
Oké, voor mij duidelijk dat het klussen van te voren moet gebeuren om meer kans te hebben. En dat ik die gevoelige tepels dus een volgende keer niet moet afwachten. Twee weken later ben ik ongesteld geworden. Een cyclus van 73 dagen.
Ahja kan gebeuren, waarschijnlijk een ronde overgeslagen. Maar wel enorm balen, want je bent inmiddels 3,5 maand verder. Al je inzichten van eerdere cyclussen doen je weer twijfelen of daar nog aan vast te houden is.
Maar goed, ik werd ongesteld, dus een nieuwe ronde. Dit keer op tijd beginnen met ovulatietesten om meer inzicht te krijgen. Dag 18 begon mijn afscheiding te veranderen (dit ben ik ook maar gaan bijhouden om daar een ritme in te proberen ontdekken) naar roomachtige witte afscheiding. Ik heb dag 20 ovulatietest gedaan rond de middag. Niks te zien. Ik was dag 21 ziek, keelontsteking, koorts.. Geen test gedaan want had het die dag druk en was het echt vergeten door mijn toestand. Dag 22 opnieuw een test rond de middag. Wel een duidelijk streepje zichtbaar, maar volgens de beschrijving geen positieve test. Dag 23 een test gedaan rond de middag, foute test, controle streepje kwam niet eens in beeld. Had mijn plas niet opgevangen dus kon er niet nog een achteraan doen. Later die dag ook vergeten, voelde me nog steeds niet fit. Dag 24 nog een test gedaan, einde middag. En daar was het streepje beduidend minder aanwezig dan dag 22. Dag 25 nog een test einde dag, streepje nauwelijks zichtbaar. Dus de testen liepen steeds verder af.
Dag 19, 22 en 23 geklust. Dag 22 en 23 had ik ook zo'n enorme zin. En dat ondanks m'n koorts en me ziek voelen. Dat was al een aparte ervaring op zich.
Maar goed, nu inmiddels dag 30. En heb nog niet die gevoelige tepels die ik normaal dus wel heb. Terwijl die waarschijnlijk komen door toename progesteron. En of je nu zwanger bent of niet, na je ovulatie neemt dit hormoon toe. Dus het doet mij eigenlijk vermoeden dat ik toch echt geen ovulatie gehad heb.
Maar de moed zakt me dan weer in de schoenen dat dit weer een cyclus kan worden van 3,5 maand of langer? En dat ik geen idee heb wanneer ik de ovulatietesten weer moet doen.. Want iedere dag blijven testen kost ook een godsvermogen. En wat als die testen niks oplevert?
En bij de huisarts zal ik voorlopig nog niet verder geholpen worden gezien het bloedprikken geen ongewone resultaten gaf. Maar oh zo jammer vind ik het dat je op deze manier geen fatsoenlijke kans hebt om te proberen. En om nou maanden lang om de dag te klussen.. Daar heb ik toch niet altijd zin in.
Stiekem geeft dit toch best wat onrust. Ene moment leg ik me er bij neer, ander moment onrust over hoelang dit kan gaan duren. Geen idee of ik überhaupt een eisprong heb. En vooral dat vind ik toch wel lastig, want werkt het allemaal nog wel?
Volgende week wil ik toch voor de zekerheid een zwangerschapstest proberen. Maar eigenlijk weet ik al wel dat dit weinig zin heeft. Dan zit ik weer in het dilemma misschien juist 2 weken wachten. Gezien mijn lange cyclussen vanaf het stoppen met de pil.
Help.
Sinds begin mei dit jaar ben ik gestopt met de pil na 15 jaar. Na 42 dagen kreeg ik bruine afscheiding die toenam na een aantal dagen, maar bloed bleef uit. Na een week was dit ook weer over.
Tweede cyclus na 45 dagen, dit keer wel met bloed en ook circa een week.
Het begon me toen ook weer te dagen dat ik voorheen ook om de 5 weken ongesteld werd in plaats van om de vier.
Vanaf toen zijn we het pas echt gaan proberen. Ik wilde namelijk eerst even afwachten wat er zou gebeuren na het stoppen met de pil en er nog eens over na denken of ik er echt klaar voor was.
De eerste ronde geen geluk, ik werd dag 38 ongesteld.
Ik heb opgemerkt dat ik telkens zo'n 1,5 tot 2 weken voor de menstruatie pijnlijke tepels heb. Dit duurt dan een paar dagen en dan wordt het weer minder. Ik lees veel dat dit kan duiden op eisprong die geweest is of aankomende eisprong. Ik had toen nog geen ovulatietesten gebruikt of getemperatuurd, dus of dit ook echt zo was kan ik niet zeggen. Ik wilde er nog niet zo mee bezig zijn.
Toen de volgende ronde ingespeeld op de cyclus die ik dacht te hebben. Geen pijnlijke tepels, dus dacht misschien is het dan zo ver? Maar ik had een negatieve test. Aantal dagen daarna begon ik enorm misselijk te worden. Maar nog steeds een negatieve test een week later dus dit kon het niet zijn. Maar ook nog steeds niet ongesteld. Uiteindelijk de huisarts gebeld want ik zat inmiddels op dag 55 en nog niets te bekennen. Bloed laten prikken, daaruit bleek dat alles normaal was. Dus het werd geschoven op stress rondom het zwanger willen worden. Geduld hebben. En je lijf is nog aan het resetten van de pil.
Uiteindelijk dag 60 enorme zin, waterige afscheiding en het begin van de gevoelige tepels. Toen heb ik ovulatie testen gekocht om toch te kijken wat die nu aangeeft. Er al wel vanuit gaande dat ik geen kans had deze cyclus. Geen positieve ovulatietesten, een licht streepje aanwezig en de dagen opvolgend een steeds lichtere streep en uiteindelijk geen streep meer zichtbaar.
Oké, voor mij duidelijk dat het klussen van te voren moet gebeuren om meer kans te hebben. En dat ik die gevoelige tepels dus een volgende keer niet moet afwachten. Twee weken later ben ik ongesteld geworden. Een cyclus van 73 dagen.
Ahja kan gebeuren, waarschijnlijk een ronde overgeslagen. Maar wel enorm balen, want je bent inmiddels 3,5 maand verder. Al je inzichten van eerdere cyclussen doen je weer twijfelen of daar nog aan vast te houden is.
Maar goed, ik werd ongesteld, dus een nieuwe ronde. Dit keer op tijd beginnen met ovulatietesten om meer inzicht te krijgen. Dag 18 begon mijn afscheiding te veranderen (dit ben ik ook maar gaan bijhouden om daar een ritme in te proberen ontdekken) naar roomachtige witte afscheiding. Ik heb dag 20 ovulatietest gedaan rond de middag. Niks te zien. Ik was dag 21 ziek, keelontsteking, koorts.. Geen test gedaan want had het die dag druk en was het echt vergeten door mijn toestand. Dag 22 opnieuw een test rond de middag. Wel een duidelijk streepje zichtbaar, maar volgens de beschrijving geen positieve test. Dag 23 een test gedaan rond de middag, foute test, controle streepje kwam niet eens in beeld. Had mijn plas niet opgevangen dus kon er niet nog een achteraan doen. Later die dag ook vergeten, voelde me nog steeds niet fit. Dag 24 nog een test gedaan, einde middag. En daar was het streepje beduidend minder aanwezig dan dag 22. Dag 25 nog een test einde dag, streepje nauwelijks zichtbaar. Dus de testen liepen steeds verder af.
Dag 19, 22 en 23 geklust. Dag 22 en 23 had ik ook zo'n enorme zin. En dat ondanks m'n koorts en me ziek voelen. Dat was al een aparte ervaring op zich.
Maar goed, nu inmiddels dag 30. En heb nog niet die gevoelige tepels die ik normaal dus wel heb. Terwijl die waarschijnlijk komen door toename progesteron. En of je nu zwanger bent of niet, na je ovulatie neemt dit hormoon toe. Dus het doet mij eigenlijk vermoeden dat ik toch echt geen ovulatie gehad heb.
Maar de moed zakt me dan weer in de schoenen dat dit weer een cyclus kan worden van 3,5 maand of langer? En dat ik geen idee heb wanneer ik de ovulatietesten weer moet doen.. Want iedere dag blijven testen kost ook een godsvermogen. En wat als die testen niks oplevert?
En bij de huisarts zal ik voorlopig nog niet verder geholpen worden gezien het bloedprikken geen ongewone resultaten gaf. Maar oh zo jammer vind ik het dat je op deze manier geen fatsoenlijke kans hebt om te proberen. En om nou maanden lang om de dag te klussen.. Daar heb ik toch niet altijd zin in.
Stiekem geeft dit toch best wat onrust. Ene moment leg ik me er bij neer, ander moment onrust over hoelang dit kan gaan duren. Geen idee of ik überhaupt een eisprong heb. En vooral dat vind ik toch wel lastig, want werkt het allemaal nog wel?
Volgende week wil ik toch voor de zekerheid een zwangerschapstest proberen. Maar eigenlijk weet ik al wel dat dit weinig zin heeft. Dan zit ik weer in het dilemma misschien juist 2 weken wachten. Gezien mijn lange cyclussen vanaf het stoppen met de pil.
Help.
