Wat een lange dagen waren dat. De klachten bleven aanhouden die ik had. Dus pijnlijke borsten aan ljnker en rechterzijde, hoge hartslag in rust. Deze werd zelfs gemiddeld met de dag ietsje hoger.

Zaterdagochtend dan een tweede test gedaan. Na zo'n 4 minuten kwam er een licht streepje in beeld, maar alsnog heel licht aanwezig. Maar al wel duidelijker dan zoals de donderdag te zien. Maar we waren als nog beetje in onzekerheid. Tja. Misschien moeten we nog langer wachten tot er een duidelijkere streep komt te staan dan dit.

Helaas begon in wat lichte gekleurde vloei te hebben met naar het toilet gaan. Niet veel, maar zo begint de ongesteldheid bij mij altijd. Aan de ene kant voelde ik me hartstikke zwanger met al die kwaaltjes, maar was me er heel erg van bewust dat die ongesteldheid er toch aan zat te komen. En ja hoor, zondag had een leuke dag moeten worden, maar ik kreeg meer en donkere vloei (bruin, nog geen bloed). Ook begonnen de menstruatiekrampen erg hevig. Ik voelde me die dag echt niet goed en was ook best verdrietig dat het dus toch doorgekomen was. We hadden een leuk dagje gepland samen maar ik heb de hele middag opgekruld op de bank gelegen. De krampen waren ook veel heftiger dan de vorige keer.

En zo is dit een aantal dagen door gegaan. Ik voelde me maandag ook zo verdrietig op m'n werk over hoe ik me voel, dat ik geen idee heb van waar mijn lijf mee bezig is. Ik hoop zo dat ze me hiermee kunnen helpen binnenkort. Want als ik de komende tijd van misselijkheid naar enorme krampen weer naar de misselijkheid moet leven.. Dat kan ik mentaal echt niet aan. Ik kan en ben mezelf niet meer op deze manier en heb daar heel veel moeite mee.

Ahja, inmiddels nemen de klachten in m'n borsten af, is sinds maandag de hartslag in rust ook weer normaal. Dus zwanger ben ik zeker niet meer. Vanochtend een testje gedaan om dit te bevestigen. En inderdaad de test was spierwit, geen lijntje te bekennen. Ofwel, er was wel iets, maar helaas bleef het niet zitten.

Nu afwachten tot eind februari. En hopen op een wonder dat ik nu die misselijkheid niet meer heb komende cyclus
 
Wat een lange dagen waren dat. De klachten bleven aanhouden die ik had. Dus pijnlijke borsten aan ljnker en rechterzijde, hoge hartslag in rust. Deze werd zelfs gemiddeld met de dag ietsje hoger.

Zaterdagochtend dan een tweede test gedaan. Na zo'n 4 minuten kwam er een licht streepje in beeld, maar alsnog heel licht aanwezig. Maar al wel duidelijker dan zoals de donderdag te zien. Maar we waren als nog beetje in onzekerheid. Tja. Misschien moeten we nog langer wachten tot er een duidelijkere streep komt te staan dan dit.

Helaas begon in wat lichte gekleurde vloei te hebben met naar het toilet gaan. Niet veel, maar zo begint de ongesteldheid bij mij altijd. Aan de ene kant voelde ik me hartstikke zwanger met al die kwaaltjes, maar was me er heel erg van bewust dat die ongesteldheid er toch aan zat te komen. En ja hoor, zondag had een leuke dag moeten worden, maar ik kreeg meer en donkere vloei (bruin, nog geen bloed). Ook begonnen de menstruatiekrampen erg hevig. Ik voelde me die dag echt niet goed en was ook best verdrietig dat het dus toch doorgekomen was. We hadden een leuk dagje gepland samen maar ik heb de hele middag opgekruld op de bank gelegen. De krampen waren ook veel heftiger dan de vorige keer.

En zo is dit een aantal dagen door gegaan. Ik voelde me maandag ook zo verdrietig op m'n werk over hoe ik me voel, dat ik geen idee heb van waar mijn lijf mee bezig is. Ik hoop zo dat ze me hiermee kunnen helpen binnenkort. Want als ik de komende tijd van misselijkheid naar enorme krampen weer naar de misselijkheid moet leven.. Dat kan ik mentaal echt niet aan. Ik kan en ben mezelf niet meer op deze manier en heb daar heel veel moeite mee.

Ahja, inmiddels nemen de klachten in m'n borsten af, is sinds maandag de hartslag in rust ook weer normaal. Dus zwanger ben ik zeker niet meer. Vanochtend een testje gedaan om dit te bevestigen. En inderdaad de test was spierwit, geen lijntje te bekennen. Ofwel, er was wel iets, maar helaas bleef het niet zitten.

Nu afwachten tot eind februari. En hopen op een wonder dat ik nu die misselijkheid niet meer heb komende cyclus
Heb je iedere cyclus weer heftige klachten? Dan zou ik daarmee naar de huisarts stappen.
 
Zoals je kan lezen in eerdere berichten ben ik al doorverwezen naar een fertiliteitsarts. Daar kan ik helaas pas eind februari terecht, enorm lange wachttijden :(
Dat onthoud ik toch allemaal niet. Ik zou juist een doorverwijzing vragen voor de gynaecoloog voor die heftige klachten. Een fertiliteitsarts kijkt naar vruchtbaarheidsproblemen, de gynaecoloog pakt ook andere vrouwenproblemen aan.
 
Dat onthoud ik toch allemaal niet. Ik zou juist een doorverwijzing vragen voor de gynaecoloog voor die heftige klachten. Een fertiliteitsarts kijkt naar vruchtbaarheidsproblemen, de gynaecoloog pakt ook andere vrouwenproblemen aan.
Daar ben ik ook naar door verwezen. Het is een team waar ik mee te maken krijg, waaronder ook een gynaecoloog. Eerst heb ik een intake gesprek en aan de hand daarvan gaan ze een plan samenstellen. Ik heb al wel een vragenlijstje moeten invullen, maar niet specifiek over onvruchtbaarheid oid, best algemene vragen. Mijn echte klachten zal ik nog moeten bespreken tijdens de intake. En dan zal pas blijken wat de vervolgstappen zijn voor mij. Ik ben er ook naar doorverwezen door de huisarts doordat ik aangegeven had dat ik me totaal niet goed voelde en mijn lange cyclussen. Dat was ook de reden om me door te verwijzen, niet zo zeer dat zwanger worden nog niet gelukt is want daar waren ze al eerder duidelijk over dat je langer moet proberen.

Voor nu dus nog geduld hebben tot die afspraak en dan alsnog een lange adem denk ik aangezien dat dan alleen nog maar de intake is.
 
Hier weer een update. Al is het maar om anderen info te geven die vergelijkbare klachten hebben en in het duister tasten net als ik.

De hoge hartslag en pijnlijke borsten bleven aanhouden. Zaterdagochtend nog een een test gedaan en binnen de af leestijd een licht streepje te zien. Duidelijker dan die donderdag maar voor ons toch nog wel twijfelachtig wat dit nou zou betekenen. Ik durfde het nog niet helemaal te vertrouwen. Dus toch nog een paar dagen wachten.

Maar helaas begonnen zondag de hevige krampen en licht kleur verlies. Ik had al gelijk in de gaten dat ik dan toch ongesteld ging worden. Paar dagen flinke klachten gehad en ook wat langer bloed verlies gehad. Uiteindelijk wist ik al wel dat het niet gelukt was, een vroege miskraam denk ik dan gezien de licht positieve test. Later toen de menstruatie echt doorbrak toch nog eens getest om inderdaad te kijken of deze nu ook echt afgenomen was. En inderdaad na 5 dagen nog eens testen was deze spierwit. De hoge hartslag en pijnlijke borsten waren ook direct verdwenen toen de krampen begonnen.

De week na de menstruatie op en af misselijke dagen gehad. En last van enorme vermoeidheid ondanks een goede en lange nachtrust.

Vandaag bij de arts in het ziekenhuis geweest voor een intake gesprek. Dit gesprek uiteindelijk afgesloten met een inwendige echo waar bijna alles er wel goed uitzag. Alleen waren er op de eierstokken vele kleine blaasjes te zien wat gezien de klachten kan duiden op Pcos. En dat was ook wel de reden waarvoor ik doorgestuurd ben om dat te checken. En volgens de arts is het wel waarschijnlijk dat dit het is.

Binnenkort moet ik bloed laten prikken zodat ze aan de hand van de resultaten kunnen zeggen of dit werkelijk zo is. Gelukkig was er over 2,5 week een afspraak vrij om de uitslagen te bespreken en het vervolg. Anders werd het alweer eind april voor we terrecht zouden kunnen. Dus dan krijgen we de uitslagen te horen en wat dit nu voor ons zou gaan betekenen.

Daar waar we alles voor ons zelf gehouden hebben, omdat ik er ook wel moeite mee heb om zoiets persoonlijk te delen, beseffen we nu wel dat we het misschien binnenkort toch wel met naasten moeten delen waar we staan en mee zitten. Want stiekem is het toch best heftig allemaal, zeker omdat ik me niet fijn en mezelf voel.

Voor nu ga ik mezelf toch wat verdiepen in pcos. Want dat is toch wel een behoorlijk groot onderwerp..
 
Hier weer een update. Al is het maar om anderen info te geven die vergelijkbare klachten hebben en in het duister tasten net als ik.

De hoge hartslag en pijnlijke borsten bleven aanhouden. Zaterdagochtend nog een een test gedaan en binnen de af leestijd een licht streepje te zien. Duidelijker dan die donderdag maar voor ons toch nog wel twijfelachtig wat dit nou zou betekenen. Ik durfde het nog niet helemaal te vertrouwen. Dus toch nog een paar dagen wachten.

Maar helaas begonnen zondag de hevige krampen en licht kleur verlies. Ik had al gelijk in de gaten dat ik dan toch ongesteld ging worden. Paar dagen flinke klachten gehad en ook wat langer bloed verlies gehad. Uiteindelijk wist ik al wel dat het niet gelukt was, een vroege miskraam denk ik dan gezien de licht positieve test. Later toen de menstruatie echt doorbrak toch nog eens getest om inderdaad te kijken of deze nu ook echt afgenomen was. En inderdaad na 5 dagen nog eens testen was deze spierwit. De hoge hartslag en pijnlijke borsten waren ook direct verdwenen toen de krampen begonnen.

De week na de menstruatie op en af misselijke dagen gehad. En last van enorme vermoeidheid ondanks een goede en lange nachtrust.

Vandaag bij de arts in het ziekenhuis geweest voor een intake gesprek. Dit gesprek uiteindelijk afgesloten met een inwendige echo waar bijna alles er wel goed uitzag. Alleen waren er op de eierstokken vele kleine blaasjes te zien wat gezien de klachten kan duiden op Pcos. En dat was ook wel de reden waarvoor ik doorgestuurd ben om dat te checken. En volgens de arts is het wel waarschijnlijk dat dit het is.

Binnenkort moet ik bloed laten prikken zodat ze aan de hand van de resultaten kunnen zeggen of dit werkelijk zo is. Gelukkig was er over 2,5 week een afspraak vrij om de uitslagen te bespreken en het vervolg. Anders werd het alweer eind april voor we terrecht zouden kunnen. Dus dan krijgen we de uitslagen te horen en wat dit nu voor ons zou gaan betekenen.

Daar waar we alles voor ons zelf gehouden hebben, omdat ik er ook wel moeite mee heb om zoiets persoonlijk te delen, beseffen we nu wel dat we het misschien binnenkort toch wel met naasten moeten delen waar we staan en mee zitten. Want stiekem is het toch best heftig allemaal, zeker omdat ik me niet fijn en mezelf voel.

Voor nu ga ik mezelf toch wat verdiepen in pcos. Want dat is toch wel een behoorlijk groot onderwerp..
Vervelend dat je zwangerschap niet doorgezet heeft. Pcos heb ik vaker voorbij zien komen op dit forum helaas. Sterkte.
 
Beste F, wat een verdrietig nieuws. Ik vind het heel knap en fijn dat je je verhaal met ons deelt. Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent ook betreft de PCOS. Zelf heb ik ook een miskraam gehad. Ik vond het best wel moeilijk om dit een plekje te geven en vond het destijds een best heftige ervaring. Ik wil je heel veel sterke wensen en neem je tijd hiervoor. Iedereen verwerkt het op een andere manier. Ik heb wat artikelen voor je gevonden op oudersvannu.nl, die je mogelijk verder kunnen helpen:
Miskraam verwerken
Dit artikel is medisch beoordeeld door miskraambegeleider Miriam van Kreij

Zwanger worden na een miskraam
Dit artikel is medisch beoordeeld door gynaecoloog Simone Broer

PCOS en zwanger worden
Dit artikel is medisch beoordeeld door arts en voortplantingsdeskundige Tessa Cox en vruchtbaarheidsdeskundige José Knijnenburg

Ik wens je heel veel sterkte, als je nog vragen hebt of je wilt je verhaal kwijt, weet dat we er voor je zijn hier!

Groetjes Jetske
 
Terug
Bovenaan