Nee, dat ligt niet aan jou. Het is pittig, het is heftig. Je staat continu “aan”; en de ene mama heeft daar meer “last” van dan de andere. Hier ook een kreunende baby (6 weken nu), het verschilt per dagdeel, per voeding, hoeveel geluid ze maakt, maar ze maakt elke dag flink veel lawaai, ook ’s nachts, dus dat kost ons heel veel slaap want we leggen haar niet alleen in een kamertje. Naar ons idee is het (ook) omdat ze te vroeg geboren is, met 35+5, onze oudste (36+2) had het ook. En ze heeft veel last van krampjes, want ze loopt meestal rood aan tijdens het kreunen, trappelt met haar beentjes etc. Maar ze doet het ook in haar slaap. Met onze oudste werd het gewoon al minder en minder op een gegeven moment. Ik verwacht ook dat het over ongeveer een maandje allemaal wat rustiger zal gaan en zijn. ? Ze heeft ook rustige slaapjes elke dag, maar een “rustige dag”, nee hoor. ? Ze kwam daarnaast dag en nacht elke 1,5/2u voor voeding de afgelopen 5 weken (ik geef borstvoeding), mijn lieve hemel wat was dat intens. Echt slopend, ik heb er een aantal keer best wel even doorheen gezeten door het slaaptekort, dan probeerde mijn man weer wat meer op te vangen en sloeg ik een voeding over om te slapen, slaap is echt het belangrijkst. Nu sinds ongeveer een halve week komt ze wat vaker elke 2,5 à 3 uur, zeker de helft van de dag ongeveer is dat, zo fijn. Kan nu veel meer genieten. De eerste weken waren overleven. Wil alleen maar zeggen: je bent echt niet de enige mama die het zwaar vind (dat is het ook), met een vrij onrustig baby’tje. Elke baby is anders en daar zit ook gewoon veel verschil in, hoe het gaat, wil niet zeggen dat je iets verkeerd doet! Zelf hulp zoeken lijkt me wel goed, altijd meteen doen als je die behoefte enigszins voelt ?