Ik zat ooit ook in een soortgelijke situatie. Ik was 16e’ woonde hij mijn ouders’ had helemaal geen werk en mijn ex wou dat ik een abortus deed. Mijn ex is moslim en een buitenechtelijk kind was (haram) Mijn moeder heeft (ondanks dat ik daar woonde) 2 weken niks tegen me gezegd omdat ik geen abortus wou. Ik heb een meerderjarigheidsverklaring aangevraagd’ en vanuit het niets alles opgebouwd zonder vaste grond’ ik ging in een tienermoederhuis. Toen mijn zoon 3 maand was kwam ik terug bij mijn ex (waarom ?) goede vraag. Toch heb ik uiteindelijk 4 gezonde kids gekregen en op mijn 24ste weer alleenstaande moeder maar mijn kids zijn nooit iets te kort gekomen. Nu heb ik een lieve man en willen we samen een 5e kindje mijn 4 kids zien hem als vader en hebben zelf de keus gemaakt hem papa te noemen. Dus zonder een relatie een kind gelukkig grootbrengen is geen probleem. Een abortus zal je (waarschijnlijk) blijven achtervolgen’ wat ik van andere moeders hoor die het wel hebben gedaan dat ze vooral schuldgevoelens krijgen als ze uiteindelijk wel een kindje kregen. Vergelijken en inzien dat je hun broertje/zusje hebt vermoord. Sorry als ik misschien heel hard ben’ maar over abortus ben ik echt niet te spreken er is altijd een weg ook voor jou.
Onverwachts zwanger; abortus of niet?
- Onderwerp starter Laptopje L
- Startdatum
Een moeilijke situatie. Abortus is natuurlijk altijd jouw keuze. Ik zou de voors en tegens op een rij zetten en praten met vrouwen die een abortus hebben ondergaan.
Ik wil nog wel zeggen dat condooms geen anti conceptie zijn, ze zijn om te voorkomen dat je een soa krijgt.
Succes met een beslissing nemen.
Ik wil nog wel zeggen dat condooms geen anti conceptie zijn, ze zijn om te voorkomen dat je een soa krijgt.
Succes met een beslissing nemen.
Hoi Laptopje L,
Wat vervelend dat je met dit dilemma zit! Ik heb het idee dat je naar abortus neigt, en ik vermoed dat als ik in dezelfde situatie zat ik misschien hetzelfde zou doen. Zonder kinderen is het makkelijker om je eerst volledig op je eigen ontwikkeling te richten. Je kunt altijd over een paar jaar nog voor een kindje gaan. Aan de andere kant ben je geen tiener meer en werk je al wel parttime, dus het is geen onmogelijke situatie om een kindje in op te voeden.
Ik denk dat het een goed plan is om hierover te praten met iemand die je goed kent, misschien je moeder of een vriendin? Zij kunnen je denk ik beter helpen met je dilemma.
Succes!
Wat vervelend dat je met dit dilemma zit! Ik heb het idee dat je naar abortus neigt, en ik vermoed dat als ik in dezelfde situatie zat ik misschien hetzelfde zou doen. Zonder kinderen is het makkelijker om je eerst volledig op je eigen ontwikkeling te richten. Je kunt altijd over een paar jaar nog voor een kindje gaan. Aan de andere kant ben je geen tiener meer en werk je al wel parttime, dus het is geen onmogelijke situatie om een kindje in op te voeden.
Ik denk dat het een goed plan is om hierover te praten met iemand die je goed kent, misschien je moeder of een vriendin? Zij kunnen je denk ik beter helpen met je dilemma.
Succes!
Ik heb ooit in zn situatie gezeten waar ik moest beslissen tussenhouden en het zwangerschap afbreken. Ik had uiteindelijk voor aborus gekozen omdat toen mijn ex écht geen kind wilde en ik werd zowat gedreigd door hem en dus heb ik het maar gedaan.
Als ik aan denk, heb ik toch een goede keus gemaakt voor mij en voor het kind want ik had niets aan het kind kunnen bieden behalf ellend ook nog met zn vader. (Ik heb hem nog steeds in mijn hart en dat zal nooit weggaan). Ik was btw 6weken zwanger dus had geen hart gehoord.
Dit is een hele lastig situatie maar zoals de dames hierboven hebben gezegd, de keuze maak jij zelf uiteindelijk niemand kent je situatie beter dan jij zelf.
Als ik aan denk, heb ik toch een goede keus gemaakt voor mij en voor het kind want ik had niets aan het kind kunnen bieden behalf ellend ook nog met zn vader. (Ik heb hem nog steeds in mijn hart en dat zal nooit weggaan). Ik was btw 6weken zwanger dus had geen hart gehoord.
Dit is een hele lastig situatie maar zoals de dames hierboven hebben gezegd, de keuze maak jij zelf uiteindelijk niemand kent je situatie beter dan jij zelf.
Bedankt dames voor de reacties!
Uiteindelijk kent niemand ook de situatie beter als mijzelf.
Het is een hele lastige situatie waarbij ik er zelf nog niet over uit ben wat te doen. Ik zal de voors en tegens tegen elkaar afwegen.
@lovee: ik denk dat als je nog geen hart hoort, dat het dan makkelijker is. Leek me voor jou ook een lastige situatie!
@poko: een tiener ben ik idd niet meer en kan natuurlijk gewoon voor mezelf zorgen. Ik heb veel liefde te bieden voor de baby, maar financieel wordt dat toch lastiger om alles te kunnen geven op dat gebied
Uiteindelijk kent niemand ook de situatie beter als mijzelf.
Het is een hele lastige situatie waarbij ik er zelf nog niet over uit ben wat te doen. Ik zal de voors en tegens tegen elkaar afwegen.
@lovee: ik denk dat als je nog geen hart hoort, dat het dan makkelijker is. Leek me voor jou ook een lastige situatie!
@poko: een tiener ben ik idd niet meer en kan natuurlijk gewoon voor mezelf zorgen. Ik heb veel liefde te bieden voor de baby, maar financieel wordt dat toch lastiger om alles te kunnen geven op dat gebied
Beste laptopje,
Ik heb een keer in zo'n zelfde situatie gezeten. Ik was altijd erg tegen abortus, maar wanneer je zelf zwanger bent in een moeilijke situatie is het totaal anders.
Op dat moment heb ik ook heel erg getwijfeld en was er eigenlijk zeker van dat het voor de baby beter zou zijn als het niet geboren zou worden, omdat we het niet konden bieden wat het nodig had.
Normaal kan ik me ook vrij goed over dingen heen zetten, dus dacht dat het moeilijk zou zijn, maar ik het wel zou kunnen.
Ik had die beslissing dan ook echt al genomen. Eenmaal in de abortus kliniek zagen ze niks op de echo en ik had net een paar dagen bloedverlies. Ik bleek en spontane miskraam te hebben. Ik heb dus het 'geluk' gehad dat ik uiteindelijk geen abortus heb hoeven plegen.
Wel heb ik er zeker een jaar heel veel moeite mee gehad! Ookal is de abortus niet Doorgezet, ik wist dat ik anders mijn eigen kindje had vermoord en voelde me daar echt verschrikkelijk bij. Alle dingen waarvan ik toen dacht, hierdoor kan de baby echt niet komen, leken achteraf best mee te vallen. 9 maanden later besefte ik dat de baby nu was geboren en de situatie nog niet ideaal was, maar het echt wel goed was gekomen!
Tot de dag van vandaag heb ik nog steeds spijt van mijn keuze. Nu ben ik toevallig weer zwanger, helemaal gepland en hartstikke welkom! Wel ging het zwanger worden best moeilijk en hoorde ik steeds meer verhalen van vrouwen die niet meer zwanger kunnen worden. Ik heb toen weer echt in een dip gezeten. Toen ik koos voor de abortus heb ik nooit gedacht dat dit misschien wel de enige kans op een kindje zou zijn en dat leek nu misschien wel zo te zijn.
Nu weet ik dat mijn situatie niet de jouwe is. Maar denk er alsjeblieft goed overna! Ik heb er echt veel meer last van gehad dan ik verwacht had en als ik die keuze over mocht doen, had ik het absoluut gehouden!
Heel veel sterkte met je beslissing!!
Ik heb een keer in zo'n zelfde situatie gezeten. Ik was altijd erg tegen abortus, maar wanneer je zelf zwanger bent in een moeilijke situatie is het totaal anders.
Op dat moment heb ik ook heel erg getwijfeld en was er eigenlijk zeker van dat het voor de baby beter zou zijn als het niet geboren zou worden, omdat we het niet konden bieden wat het nodig had.
Normaal kan ik me ook vrij goed over dingen heen zetten, dus dacht dat het moeilijk zou zijn, maar ik het wel zou kunnen.
Ik had die beslissing dan ook echt al genomen. Eenmaal in de abortus kliniek zagen ze niks op de echo en ik had net een paar dagen bloedverlies. Ik bleek en spontane miskraam te hebben. Ik heb dus het 'geluk' gehad dat ik uiteindelijk geen abortus heb hoeven plegen.
Wel heb ik er zeker een jaar heel veel moeite mee gehad! Ookal is de abortus niet Doorgezet, ik wist dat ik anders mijn eigen kindje had vermoord en voelde me daar echt verschrikkelijk bij. Alle dingen waarvan ik toen dacht, hierdoor kan de baby echt niet komen, leken achteraf best mee te vallen. 9 maanden later besefte ik dat de baby nu was geboren en de situatie nog niet ideaal was, maar het echt wel goed was gekomen!
Tot de dag van vandaag heb ik nog steeds spijt van mijn keuze. Nu ben ik toevallig weer zwanger, helemaal gepland en hartstikke welkom! Wel ging het zwanger worden best moeilijk en hoorde ik steeds meer verhalen van vrouwen die niet meer zwanger kunnen worden. Ik heb toen weer echt in een dip gezeten. Toen ik koos voor de abortus heb ik nooit gedacht dat dit misschien wel de enige kans op een kindje zou zijn en dat leek nu misschien wel zo te zijn.
Nu weet ik dat mijn situatie niet de jouwe is. Maar denk er alsjeblieft goed overna! Ik heb er echt veel meer last van gehad dan ik verwacht had en als ik die keuze over mocht doen, had ik het absoluut gehouden!
Heel veel sterkte met je beslissing!!
Ik denk dat je van een baby nooit spijt kan krijgen. Ik kan ook iemand die het heeft weg laten halen en nu zwanger wilde worden maar niet lukt.. ik snap dat je nu andere dingen aan je hoofd heb maar een studie kan je later ook afronden, al is het wel lastiger met een kind. Maar praat er zeker over met andere, zij kennen jou situatie.. Succes met je beslissing.
Bedankt voor jullie reactie Lisa P en Kel Lis!
Moet ook zeker heftig voor jou zijn geweest Lisa. Gelukkig is alles bij jou uiteindelijk goedgekomen, maar lijkt mij ook heel lastig dat je een miskraam hebt gekregen. Moet zeker moeilijk voor je zijn geweest!
Ik ben me er wel echt van bewust dat dit misschien een wondertje is. Mijn cyclussen variëren van heel kort tot heel erg lang (18 t/m 79 dagen). Heb dus bij lange na niet elke maand een eisprong. En wat als ik later idd wel kinderen wil (gepland) en dat lukt niet of met heel veel moeite. Dan ben ik wel bang dat ik hier spijt van ga krijgen..
Moet ook zeker heftig voor jou zijn geweest Lisa. Gelukkig is alles bij jou uiteindelijk goedgekomen, maar lijkt mij ook heel lastig dat je een miskraam hebt gekregen. Moet zeker moeilijk voor je zijn geweest!
Ik ben me er wel echt van bewust dat dit misschien een wondertje is. Mijn cyclussen variëren van heel kort tot heel erg lang (18 t/m 79 dagen). Heb dus bij lange na niet elke maand een eisprong. En wat als ik later idd wel kinderen wil (gepland) en dat lukt niet of met heel veel moeite. Dan ben ik wel bang dat ik hier spijt van ga krijgen..