A
Anoniem
Guest
Ik wilde jullie even laten weten dat onze zoon Daniël is geboren op 24 augustus. Ik was die dag precies 31 wkn zwanger en dacht een blaasontsteking te hebben.
's morgens had ik wat last van mn buik en dacht misschien een blaasontsteking, op mn werk een urinetest gedaan en ik had wat bloed in mn urine zitten, in overleg met de artsen van mn werk dachten we aan blaasontsteking, voor de zekerheid toch even contact opgenomen met de VK, die verwees me naar mn eigen huisarts, daar heen geweest en die dacht ook aan blaasontsteking. Inmiddels had ik de hele ochtend gewoon gewerkt en was het al 16 uur. Om 17 uur was ik thuis en werd de buik/rugpijn wel heftiger, toch nog maar een keer de VK gebeld, deze stond met 15 minuten op de stoep en dacht dat mn blaasontsteking was doorgetrokken naar mn nieren en wilde dat ik even langs het ziekenhuis zou gaan voor het geval ik misschien een niersteentje zou hebben.
Een half uur laten waren we in het ziekenhuis daar dachten ze idd dat het een nierbekkenontsteking was en zou ik worden opgenomen, er werd nog even gediscuseerd of ze nog zouden toucheren, dat moest volgens protocol maar het was zo duidelijk dat het een nierbekkenontsteking was dat ze het eigenlijk niet nodig vonden. Toch maar netjes het protocol aangehouden en getoucheerd. Toen was er paniek, ik bleek al 6 cm ontsluiting te hebben, binnen 10 minuten stonden de ambulance broeders naast mn bed, lag ik aan allerlei draden en snoeren had ik infuus en ik weet niet wat voor een injecties gehad.
Met gillende sirenes zijn we naar het WKZ in utrecht gereden, binnen 10 minuten waren we daar (nomraal ruim 20 minuten nu met 90 midden door de stad en 190 over de snelweg). In het WKZ toch nog wee remming gegeven, om half 11 leken de weeën gestopt te zijn, we waren helemaal blij en opgelucht, ik had namelijk injecties gekregen om de longetjes van de kleine versneld te laten rijpen en die moesten minimaal 24 uur inwerken, en als het mee zou zitten zou ik er daarna nog één krijgen die nogmaals 24 uur in moest werken. Helaas, om 11 uur kreeg ik nog een wee die ook nooit meer helemaal weg gegaan is, om half 12 weer getoucheerd en had ik ruim 8cm ontsluiting. Er was geen houden meer aan, om 01.55 is onze zoon Daniël geboren, hij heeft even heerlijk op mn buik mogen liggen en begon meteen te huilen, erg goed teken.
De kinderartsen hebben Daniël en zn vader mee genomen, hij is onderzocht en op de IC terecht gekomen.
Daniël ademde de eerste dag helemaal zelfstandig, maar daar werd hij zo moe van dat hij na een dag van zelf ademen af en toe vergat adem te halen, toen hebben ze hem toch aan de beademing moeten leggen, na 3 dgn beademen kon hij het helemaal zelf. O wat ben je dan trots op je kleine vent. Na een week is Daniël overgeplaats naar de High care waar hij nu nog steeds ligt en ook nog wel een aantal weken zal moeten blijven.
Het vooruitzicht is dat hij rond de uitgerekende datum van 25/10 weer thuis zal komen.
Zo dat was een heel verhaal, ik wilde het even laten weten, en ik ben nu meteen mn verhaal weer een keer kwijt, want het doet toch best wat met je.
Daniël is trouwens een hele vent, hij is 47cm groot en weegt 2100 gram, en dat bij 31 wkn is bijzonder groot.
En de blaasontsteking, bleek er helemaal niet te zijn, het waren echt alleen maar weeën, wel een raar idee dat ik dus gewoon heb gewerkt en dat ik al vet ontsluiting had.
Groetjes Herrel
's morgens had ik wat last van mn buik en dacht misschien een blaasontsteking, op mn werk een urinetest gedaan en ik had wat bloed in mn urine zitten, in overleg met de artsen van mn werk dachten we aan blaasontsteking, voor de zekerheid toch even contact opgenomen met de VK, die verwees me naar mn eigen huisarts, daar heen geweest en die dacht ook aan blaasontsteking. Inmiddels had ik de hele ochtend gewoon gewerkt en was het al 16 uur. Om 17 uur was ik thuis en werd de buik/rugpijn wel heftiger, toch nog maar een keer de VK gebeld, deze stond met 15 minuten op de stoep en dacht dat mn blaasontsteking was doorgetrokken naar mn nieren en wilde dat ik even langs het ziekenhuis zou gaan voor het geval ik misschien een niersteentje zou hebben.
Een half uur laten waren we in het ziekenhuis daar dachten ze idd dat het een nierbekkenontsteking was en zou ik worden opgenomen, er werd nog even gediscuseerd of ze nog zouden toucheren, dat moest volgens protocol maar het was zo duidelijk dat het een nierbekkenontsteking was dat ze het eigenlijk niet nodig vonden. Toch maar netjes het protocol aangehouden en getoucheerd. Toen was er paniek, ik bleek al 6 cm ontsluiting te hebben, binnen 10 minuten stonden de ambulance broeders naast mn bed, lag ik aan allerlei draden en snoeren had ik infuus en ik weet niet wat voor een injecties gehad.
Met gillende sirenes zijn we naar het WKZ in utrecht gereden, binnen 10 minuten waren we daar (nomraal ruim 20 minuten nu met 90 midden door de stad en 190 over de snelweg). In het WKZ toch nog wee remming gegeven, om half 11 leken de weeën gestopt te zijn, we waren helemaal blij en opgelucht, ik had namelijk injecties gekregen om de longetjes van de kleine versneld te laten rijpen en die moesten minimaal 24 uur inwerken, en als het mee zou zitten zou ik er daarna nog één krijgen die nogmaals 24 uur in moest werken. Helaas, om 11 uur kreeg ik nog een wee die ook nooit meer helemaal weg gegaan is, om half 12 weer getoucheerd en had ik ruim 8cm ontsluiting. Er was geen houden meer aan, om 01.55 is onze zoon Daniël geboren, hij heeft even heerlijk op mn buik mogen liggen en begon meteen te huilen, erg goed teken.
De kinderartsen hebben Daniël en zn vader mee genomen, hij is onderzocht en op de IC terecht gekomen.
Daniël ademde de eerste dag helemaal zelfstandig, maar daar werd hij zo moe van dat hij na een dag van zelf ademen af en toe vergat adem te halen, toen hebben ze hem toch aan de beademing moeten leggen, na 3 dgn beademen kon hij het helemaal zelf. O wat ben je dan trots op je kleine vent. Na een week is Daniël overgeplaats naar de High care waar hij nu nog steeds ligt en ook nog wel een aantal weken zal moeten blijven.
Het vooruitzicht is dat hij rond de uitgerekende datum van 25/10 weer thuis zal komen.
Zo dat was een heel verhaal, ik wilde het even laten weten, en ik ben nu meteen mn verhaal weer een keer kwijt, want het doet toch best wat met je.
Daniël is trouwens een hele vent, hij is 47cm groot en weegt 2100 gram, en dat bij 31 wkn is bijzonder groot.
En de blaasontsteking, bleek er helemaal niet te zijn, het waren echt alleen maar weeën, wel een raar idee dat ik dus gewoon heb gewerkt en dat ik al vet ontsluiting had.
Groetjes Herrel