Hoi,
Na 3 weken ouderschap en aanrommelen en twijfels, willen we toch eens navragen of we wel op de goede weg zijn en of we misschien dingen anders/beter zouden moeten aanpakken…
What’s the story?:
Onze kleine meid is 3 weekjes geleden geboren; wat licht en klein voor haar leeftijd, maar verder niets mis mee. Na een week verblijf in het ziekenhuis voor zowel moeder als dochter, zijn we twee weken geleden begonnen met het trachten de opvoeding in goede banen te gaan leiden.
De 1e week hadden we kraamhulp, prima meid, ontwikkeling ging goed en we hebben best wat bijgeleerd. Luiers verschonen, badderen, geen probleem, gaat prima.
De “problemen†zitten vooral in het voed- / slaapritueel. Het geven van borstvoeding an sich gaat best goed en we hebben het ook wel het idee dat dochterlief genoeg voeding binnenkrijgt (gezien de gewichtstoename); wel valt ons op dat ze regelmatig voeding teruggeeft.
We zijn uiteraard op de hoogte van het “mondje terugâ€-fenomeen, maar het gaat in ons geval regelmatig (2 á 3x per dag) om zo’n 30 á 40cc. En dat vinden wij wat veel…
De vraag is nu dus of ze in eerste instantie te veel binnenkrijgt en zelf reguleert wat ze nodig heeft, of dat er wellicht iets anders aan de hand is.
Ze heeft redelijk wat last van darmkrampjes, we zijn al bezig met Cinababy en Venkelthee om dat te proberen te verminderen, jammer is alleen dat ze die druppels en thee er ook zeer regelmatig uitgooit.
Onze grootste uitdaging ligt vooral in het avondslaapritueel; overdag gaat onze dochter redelijk makkelijk slapen na een voeding (valt vaak in slaap bij ded 2e borst), maar ’s avonds en ’s nachts is het vaak zeer problematisch. De huilbuien zijn dan redelijk hysterisch van aard en ze huilt zichzelf compleet over de rooie. Omdat moeders redelijk zwak uit het ziekenhuis is gekomen vanwege complicaties rondom de keizersnee, ga ik dan regelmatig met de kleine naar de woonkamer om mijn vrouw haar slaaprust te gunnen (de kleine slaapt in een wiegje bij ons op de slaapkamer).
We weten niet precies waarom het ’s avonds zoveel moeilijker gaat dan overdag en of wellicht de krampjes daar een rol in spelen.
Wat we wel/ook merken is dat we erg veel moeite hebben met het huilen van ons meisje; elke keer pakken beginnen we te wiegen, pakken we haar uit de wieg om te troosten en zeer regelmatig verdwijnt onze pink in haar mondje om aan haar enorme zuigebehoefte te voldoen. Het kost ons veel moeite om haar te laten liggen huilen in de hoop dat ze zelf uiteindelijk toch in slaap valt…
Ter info: voedingen ongeveer om de 3 uur, waarbij het voedingsritueel incl. verschonen en meerdere keren aanleggen zo’n uur in beslag neemt.
We weten dat dit een heel verhaal is, met waarschijnlijk grotendeels vragen/problemen die elke ouder wel heeft gehad en dat dit een leuke binnenkomer hier is…De losstaande vragen zijn best te behappen en natuurlijk realiseren we dat we er 's nachts nog wel 1 a 2x uitmoeten voor een voeding.
Desalniettemin worden we nu door alles bij elkaar met de dag onzekerder en gaat het gebrek aan nachtrust (soms 1,5 uur per nacht) ons toch wel opbreken en merken dat dat ten koste gaat van de positieve gevoelens naar onze dochter…en dat willen we dus duidelijk niet!
Hartelijk dank voor tips en trucs die ons kunnen helpen met onze probleempjes!
misy
Na 3 weken ouderschap en aanrommelen en twijfels, willen we toch eens navragen of we wel op de goede weg zijn en of we misschien dingen anders/beter zouden moeten aanpakken…
What’s the story?:
Onze kleine meid is 3 weekjes geleden geboren; wat licht en klein voor haar leeftijd, maar verder niets mis mee. Na een week verblijf in het ziekenhuis voor zowel moeder als dochter, zijn we twee weken geleden begonnen met het trachten de opvoeding in goede banen te gaan leiden.
De 1e week hadden we kraamhulp, prima meid, ontwikkeling ging goed en we hebben best wat bijgeleerd. Luiers verschonen, badderen, geen probleem, gaat prima.
De “problemen†zitten vooral in het voed- / slaapritueel. Het geven van borstvoeding an sich gaat best goed en we hebben het ook wel het idee dat dochterlief genoeg voeding binnenkrijgt (gezien de gewichtstoename); wel valt ons op dat ze regelmatig voeding teruggeeft.
We zijn uiteraard op de hoogte van het “mondje terugâ€-fenomeen, maar het gaat in ons geval regelmatig (2 á 3x per dag) om zo’n 30 á 40cc. En dat vinden wij wat veel…
De vraag is nu dus of ze in eerste instantie te veel binnenkrijgt en zelf reguleert wat ze nodig heeft, of dat er wellicht iets anders aan de hand is.
Ze heeft redelijk wat last van darmkrampjes, we zijn al bezig met Cinababy en Venkelthee om dat te proberen te verminderen, jammer is alleen dat ze die druppels en thee er ook zeer regelmatig uitgooit.
Onze grootste uitdaging ligt vooral in het avondslaapritueel; overdag gaat onze dochter redelijk makkelijk slapen na een voeding (valt vaak in slaap bij ded 2e borst), maar ’s avonds en ’s nachts is het vaak zeer problematisch. De huilbuien zijn dan redelijk hysterisch van aard en ze huilt zichzelf compleet over de rooie. Omdat moeders redelijk zwak uit het ziekenhuis is gekomen vanwege complicaties rondom de keizersnee, ga ik dan regelmatig met de kleine naar de woonkamer om mijn vrouw haar slaaprust te gunnen (de kleine slaapt in een wiegje bij ons op de slaapkamer).
We weten niet precies waarom het ’s avonds zoveel moeilijker gaat dan overdag en of wellicht de krampjes daar een rol in spelen.
Wat we wel/ook merken is dat we erg veel moeite hebben met het huilen van ons meisje; elke keer pakken beginnen we te wiegen, pakken we haar uit de wieg om te troosten en zeer regelmatig verdwijnt onze pink in haar mondje om aan haar enorme zuigebehoefte te voldoen. Het kost ons veel moeite om haar te laten liggen huilen in de hoop dat ze zelf uiteindelijk toch in slaap valt…
Ter info: voedingen ongeveer om de 3 uur, waarbij het voedingsritueel incl. verschonen en meerdere keren aanleggen zo’n uur in beslag neemt.
We weten dat dit een heel verhaal is, met waarschijnlijk grotendeels vragen/problemen die elke ouder wel heeft gehad en dat dit een leuke binnenkomer hier is…De losstaande vragen zijn best te behappen en natuurlijk realiseren we dat we er 's nachts nog wel 1 a 2x uitmoeten voor een voeding.
Desalniettemin worden we nu door alles bij elkaar met de dag onzekerder en gaat het gebrek aan nachtrust (soms 1,5 uur per nacht) ons toch wel opbreken en merken dat dat ten koste gaat van de positieve gevoelens naar onze dochter…en dat willen we dus duidelijk niet!
Hartelijk dank voor tips en trucs die ons kunnen helpen met onze probleempjes!
misy