Onzekere mama over buikslapertje

<p>Hoi allemaal, </p><p>Pff wat kan het ouderschap je toch onzeker maken he?! En vooral, wat kunnen de mensen om je heen je toch onzeker maken..</p><p>Onze dochter wordt morgen 3 maanden oud en ligt sinds een week op haar eigen kamer. Het naar bed gaan in de avond is altijd al lastig geweest. Waar ze overdag overal heel makkelijk slaapt was het alleen op de kamer slapen toch een dingetje en dat duurde wel 1,5 - 2 uur voordat we haar in slaap hadden gepaard met hysterische huilbuien (super zielig)  Sinds een paar dagen leg ik haar op haar buik en wat blijkt: ze slaapt binnen een kwartier! Na de nacht voeding van 23 uur draai ik haar dan weer naar haar rugje omdat ik het toch nog spannend vind.</p><p>In onze omgeving zijn er mensen die er helemaal achter staan maar ik merk ook dat mensen het enorm afkeuren en vinden dat we ons kind in gevaar brengen.. </p><p>Het blijft zo lastig om het beste te doen voor je kind.. Ja ook ik vind het spannend als ze op haar buik ligt en zit de hele tijd naar de camera te staren of ze nog ademt.. Maar ze slaapt overdag altijd op haar buik als ik in de ruimte ben, ze kan haar hoofdje ontzettend goed optillen en ze ligt zoveel rustiger op haar buikje! Ik ben eigenlijk helemaal niet onzeker over de opvoeding van m'n dochter maar dit blijft toch een gevoelig puntje.. </p><p>Hoe doen jullie dit? En hoe gaan jullie om met de mensen in de omgeving die dit soort dingen afkeuren? </p><p> </p>
 
Hoi mama, 
Ik ben een buik slaper al van baby af aan. Aangezien ik er nog ben is dat gelukkig goed gegaan. Maar hierdoor was ik wel bang dat mijn dochter ook een buikslaper zou worden. 
Ik heb een aerosleep topper gekocht dit is een dikke topper met alleen maar gaten. Als de kleine met het gezicht in het matras ligt krijgt ze wel nog lucht. Dit geeft mij wat gerust stelling.
 
Heel eerlijk.. die mensen die je "afkeuren" zijn niet de mama van jouw dochtertje. Zij zitten niet iedere avond met een dochtertje wat huilt en waarvan je weet dat ze lekker slaapt (inslaapt) op haar buik. Je bent er toch bij?! Je let toch op?! En inderdaad: zo'n topper is een uitkomst. Als ze straks zelfstandig kan draaien dan ligt ze ook op dr buik waarschijnlijk. Volg je eigen gevoel mama! Jij kent je kind het beste!
 
Ach lieve mama, er zullen altijd mensen zijn die iets afkeuren. Hoe goed je het ook doet. Mijn zoontje slaapt vanaf 6 weken overdag, en vanaf 10 weken ook 's nachts op z'n buik. Hij is nu ruim een jaar, en slaapt nog steeds op z'n buik. Sommige kindjes vinden dat nou eenmaal het fijnst. Het geeft wat geborgenheid en rust omdat je je armpjes niet zo makkelijk kunt bewegen. Ook ik vond het spannend en heb continu gekeken of het goed ging. De eerste nacht sliep ik bij hem op de kamer en heb ik zelf bijna geen oog dicht gedaan. Maar tot nu toe gaat het altijd goed. Als je kindje haar hoofdje kan draaien, is er niet zoveel gevaar. Jij kent je kindje het beste. En ik denk dat jij een veel fijnere mama bent wanneer je kindje niet 2 uur lang aan het huilen is, dat is ook wat waard.
Op de buik slapen is ook 'maar' 1 van de risicofactoren voor wiegendood hè. Zo schijnt borstvoeding ook een gunstig effect te hebben. Maar niemand die je over wiegendood hoort als je je kindje flesvoeding geeft (terecht hoor!). En tuurlijk, je zal het jezelf nooit vergeven als er iets gebeurt. Maar de kans is gelukkig erg klein. Zorg vooral voor goede ventilatie en hou de temperatuur in de gaten. Vertrouw op jezelf en op je kindje, je doet het goed!
 
Het enige dat ik zou willen zeggen is: volg je gevoel hierin en leg wat "men" zegt naast je neer (probeer dat), dat scheelt een hoop.
Wij hebben een buikslapertje van 11 maanden en bij ons was het vrijwel niet slapen op de rug vs wel slapen op de buik. Vanaf 7 weken ligt hij dus op zijn buik, wat een rust gaf dat zeg! Ook de nodige opmerkingen gehad, dat "elke baby een buikslaper is, maar je hier toch even doorheen moet" bijvoorbeeld, maar ik geloof niet dat de mensen die dit zeggen zelf een kind hebben (gehad) dat ook echt niet sliep als het op z'n rug gelegd werd. 
Vond het wel spannend, vooral door alle dingen die je erover leest, dus wij zijn begonnen overdag en 's avonds laten inslapen op zijn buik - en toen draaiden we hem nog om als we zelf gingen slapen. Uiteindelijk daar dus ook mee gestopt - en toen ben ik ook echt nog wel eens vijf keer per nacht gaan kijken ;). Maar uiteindelijk óók daarmee gestopt. En meneertje kan nu alle kanten op draaien, maar slaapt nog steeds het liefst op zijn buik!
 
Hier ook 2 enorme buikslapers. Drama op de rug! En sliepen hele nachten heerlijk door op de buik, nog steeds.
Ik gebruikte een aerosleep topper + en een Angelcare monitor voor mijn eigen gemoedsrust..
 
Als je leest over baby's die zijn overleden (wiegendood) dan ging het buikslapen bijna altijd gepaard met oververhitting. Zo heb ik het begrepen in ieder geval. Dus kindjes die door warmtestuwing hun gezicht niet meer (konden) optillen, eigenlijk omdat ze flauw vielen. Dus daar zou ik dan extra opletten, dat je kindje eerder te koel dan te warm gekleed is. En checken dat ze inderdaad haar hoofdje optilt als ze plat op haar gezicht ligt. Als je sommige studies leest is het niet eens helemaal duidelijk waarom dat buikslapen nou wordt afgeraden.
Nachtenlang huilen is natuurlijk ook schadelijk. Daarom denk ik dat je zelf goed aanvoelde wat het beste is voor je kindje. Laat de rest lullen, veel mensen denken dat iedere baby zoals die van hen is maar ja.. toch zijn er echt grote verschillen!
En inderdaad niet alle kinderen zijn buikslapers, die van mij ligt heerlijk op haar rug en dat was van begin af aan zo. Ik hoefde echt niet ergens "doorheen". Sinds ze kan rollen ligt ze soms ook op haar zij of buik. Vond ik ook een paar nachten erg spannend, maar dat gaat gelukkig goed ;)
 
Terug
Bovenaan