<p>Hoi allemaal, </p><p>Pff wat kan het ouderschap je toch onzeker maken he?! En vooral, wat kunnen de mensen om je heen je toch onzeker maken..</p><p>Onze dochter wordt morgen 3 maanden oud en ligt sinds een week op haar eigen kamer. Het naar bed gaan in de avond is altijd al lastig geweest. Waar ze overdag overal heel makkelijk slaapt was het alleen op de kamer slapen toch een dingetje en dat duurde wel 1,5 - 2 uur voordat we haar in slaap hadden gepaard met hysterische huilbuien (super zielig) Sinds een paar dagen leg ik haar op haar buik en wat blijkt: ze slaapt binnen een kwartier! Na de nacht voeding van 23 uur draai ik haar dan weer naar haar rugje omdat ik het toch nog spannend vind.</p><p>In onze omgeving zijn er mensen die er helemaal achter staan maar ik merk ook dat mensen het enorm afkeuren en vinden dat we ons kind in gevaar brengen.. </p><p>Het blijft zo lastig om het beste te doen voor je kind.. Ja ook ik vind het spannend als ze op haar buik ligt en zit de hele tijd naar de camera te staren of ze nog ademt.. Maar ze slaapt overdag altijd op haar buik als ik in de ruimte ben, ze kan haar hoofdje ontzettend goed optillen en ze ligt zoveel rustiger op haar buikje! Ik ben eigenlijk helemaal niet onzeker over de opvoeding van m'n dochter maar dit blijft toch een gevoelig puntje.. </p><p>Hoe doen jullie dit? En hoe gaan jullie om met de mensen in de omgeving die dit soort dingen afkeuren? </p><p> </p>