Op naar de volgende 700

quote: Issie reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('09-10-2007 15:08:28'));

Wat een muts zeg! Pffff! Daar gaat je bloed echt van koken.





hahaha, zoals je las; zat mijn bloed al over het kook-punt heen
Maar ja... door die punten die ik aankaartte niet te verdedigen en op mij te hakke-takken.. zei mij al genoeg!

En ik zie dat ik nu teveel info heb weg gehaald....  nu weet ik niet hoe het met jou is...
 
keihard klote dusss.... meid, rustig aan (voor zover het kan met een beebje) en ik hóóp dat de fysio je kan helpen!
 
quote: KT reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('09-10-2007 21:26:10'));


quote: sil27 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('09-10-2007 14:30:01'));

Ben hier nog aan het bijlezen (vanmorgen gewerkt hé), maar ga het nu lezen.


Heb je een nieuwe baan!!!!! Gefeliciteerd, ik hoop zo voor je dat het bevalt.

Zo en nu op naar de ponydoos,

KT



Ben er eigenlijk helemaal nog niet zo blij mee, dus vandaar dat ik het niet van de daken schreeuw!
Maar ik moet het van mezelf een kans geven, dus dat doen we dan maar. Maar je begrijpt dat ik erg huiverig ben na mijn laatste ervaring..
 
@sil, die moet je even uitleggen (nou ja, moet, moet... als je wilt natuurlijk). Ben je er niet zo blij mee omdat je er nog niet aan toe bent, of omdat je na je vorige baan-fiasco huiverig bent geworden?

Hoe dan ook hoop ik voor je dat je het geweldig naar je zin hebt!

KT
 
Oké, komt tie;
Het voelt allemaal heel dubbel; Aan de ene kant ben ik er wel aan toe om weer aan de slag te gaan en mijn eigen geld binnen te brengen. Dat was toch waar ik het meeste tegen aan liep, toen ik zonder werk zat.
Maar ik ben nu ruim 2 maanden thuis geweest en dat beviel me eigenlijk ook wel; lekker alles zelf doen, Kyara zelf naar school kunnen brengen/halen.
Toch kreeg ik weer een beetje het sleur-idee, dus het is ook echt wel goed voor mezelf dat ik weer aan de slag ga.

Mijn laatste baan was voor mij een ramp; ik had het daar zo slecht naar mijn zin dat ik er gewoon misselijk naar toe ging.
Ik ben een beetje bang dat ik hier ook niet kan aarden. Ik blijf het allemaal vergelijken met mijn baan die ik 7,5 gehad heb. Ik weet dat ik het niet moet doen, maar het gaat onbewust. Daar was alles zo eigen en nu moet ik weer helemaal opnieuw beginnen.

Ik ben gaan solliciteren omdat het het allemaal toch een klein beetje leuker is met mijn salaris erbij en omdat ik weet dat het voor mij beter is, als ik er een paar dagen uit ben.
Maar nu het zover is, vind ik het allemaal doodeng.
Gisteren voor het eerst geweest en dan ben ik 's middags thuis, doodmoe van alle nieuwe dingen, waardoor ik weinig geduld heb voor mijn kids. En dan vraag ik me toch weer af of ik er wel goed aan doe...
Zo, lang verhaal, snap je het allemaal nog?
Maar, zoal ik al eerder zei, ik laat het maar even over me heen komen en zal pas over een aantal weken een echt oordeel vellen.
 
Ik snap 'm!

Hoe het ook uit mag pakken, ga jezelf niet schuldig voelen als je een keertje ongeduldig bent tov je kids. Je bent niet superwoman (wel een supermama trouwens) en dat zal je ook overkomen als je de hele dag thuis zit en de muren komen op je af!

Als ik mag vragen, waarom ben je eigenlijk weg gegaan bij je andere baan?

Knuffel KT
 
Ik werkte dus ruim 7,5 jaar op een kdv. Ik had het wel naar mijn zin, maar het was ook 52 km van mijn huis weg en dat ging me toch wel tegenstaan. Zeker toen ik 2 kinderen thuis had zitten. Ik was soms een uur onderweg als het druk op de weg was.
Toen kreeg ik een baan aangeboden, hier 10 kilometer verderop, op het kdv waar mijn beide kinderen hebben gezeten.
Dat was té verleidelijk om af te slaan. Ik dacht het daar ook wel leuk te gaan vinden, ik kon de leidsters immers al, zat daar ook in de oudercommissie.  Maar in de praktijk bleek het dus héél anders te zijn of je daar nou als ouder binnen loopt, of als collega..
Dus nu zeg ik dat ik liever wat langer in de auto zit, dan dat ik het niet naar mijn zin heb.
Ik heb wel spijt van mijn besluit, maar ik weet dat als ik het niet had gedaan, dat ik dan ook spijt zou hebben gehad. Je kan nou eenmaal niet alles van te voren weten....Helaas..
Sil
 
Ik denk trouwens soms wel dat ik superwomen moet zijn..erg hé!
Ik weet dat het heel normaal is om af en toe je geduld te verliezen, maar voel me dan toch schuldig.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan