oude/jonge moeders

Ik wilde zelf altijd vroeg moeder worden en stond verder noit zo stil bij leeftijden. Nu wij 2 jaar bezig zijn zonder resultaat en heel graag 2 of 3 kinderen willen, ga je wel nadenken over leeftijden.
Zelf roep ik dat ik na mijn 40e geen kinderen meer wil krijgen. Ik vind dat gewoon te oud en dan maakt het niet zoveel uit of het een eerste of een laatste is.
In mijn omgeving (werk op een basisschool) heb ik heel wat 'oudere' moeders rondlopen die toch een kindje hebben gekregen dat niet helemaal gezond (lees gehandicapt) is. Natuurlijk heb je daar altijd kans op, maar als het risico te groot wordt begin ik er niet meer aan. niet voor mezelf, maar hoe gaat het leven van dat kindje eruit ziet? Op een gegeven moment zijn wij (ouders) dan toch te oud om ervoor te zorgen.

Misschien een wat negatieve of vergezochte insteek, maar als je er veel over nadenkt en praat samen, komt ook deze gedachte bij je op. Dit vinden wij toch zwaarder wegen dan wat we zelf graag willen.

Oh ja, natuurlijk zijn wij ook blij met ons kindje als hij/zij gehandicapt blijkt te zijn, laat daar geen twijfel over bestaan!

Voor ons is het gelukkig nog niet zover, ik ben 28, dus hebben nog heel wat jaartjes te gaan!

Liefs Daisy
 
Ik wilde heel jong kinderen maar dat is niet gelukt. Eerst verkeerde partner en daarna lukte het niet. Ik was 31 toen mijn zoontje geboren werd. Wij willen er ook graag meer, maar omdat het niet vanzelf gaat weet ik niet wanneer de volgende komt. Misschien wel nooit. Ik heb voor mezelf 38 als uiterste gezet. Mijn moeder was 38 toen ik kwam. Had altijd de oudste moeder. Gelukkig wel 1 die jong van geest is hahahaha.
 
Wat een moeilijk onderwerp zeg! Pfff.....daar zullen de meningen flink over verschillen. Ik heb zelf altijd gezegd (voor mijn gevoel) tot ongeveer 35/36 jaar maar goed....bij ons duurt het ook al een aardig tijdje dus je hebt het niet altijd zelf in de hand. Ik ben zelf 30....bijna 31 dus het kan nog wel voorlopig!

Ik denk wel dat het een beetje relatief is want ik heb namelijk een collega/vriendin, zij is nu 42 en zij wil dolgraag nog moeder worden maar heeft geen partner en helaas in het verleden (met man) 3 miskramen gehad.... Nu bij een kliniek terecht gekomen en daar kunnen ze haar ook niet helpen. Tja....dan zie je toch je hartenwens in rook op gaan.

Moeilijk hoor, ik denk echt dat je je eigen gevoel moet volgen want ook een kindje bij een oudere moeder zal ongetwijfeld liefdevol worden opgevoed. (beter als zo'n trutje van 18 die d'r dode baby's in een koffer op zolder bewaard) Maar ik vind bv die vrouw van 65 echt niet kunnen!

Groetjes Lynn
 
Ha,

Moeilijk onderwerp, als het bij ons gegaan was zoals we wenste was ik net 21 wanneer de 1e geboren was. Helaas 2x mk binnen 3 jr. uiteindelijk was ik 24 toen de oudste geboren is na veel tochtjes naar de gyn. Ben nu 28 en zwanger van de 3e (daarna ging het wel allemaal 'vanzelf')
Ik vind dat iedereen het wel zelf kan plannen met carriere, maar dat het dan niet wil zeggen dat het ook gelijk gaat waardoor je biologische klok ook doorgaat.
Heb je een relatie waarbij je het niet aandurft dan vind ik het wel weer anders.
Denk dat iedereen hier heel persoonlijk een mening over moet vormen. Ik ben het liefste met kinderen bezig had ook jong een kinderwens, nu de derde op komst is is het voor mijn gevoel compleet. Betekent wel dat ik als alles goed gaat over een jaar of 6 voorzichtig kan kijken om weer (meer) te werken bv onder schooltijd. Dan ben ik zelf nog jong genoeg (34) om terug in de maatschappij te komen.

Maar succes met de discussie
 
Een lastig onderwerp, want het is zeer persoonlijk voor iedereen.

Zelf ben/word ik allebeide.
Mijn oudste kwam toen ik 25 jaar was de 2de op mijn 33ste en nu gaan we voor nummer 3 en ben ik 37 jaar.

Ik had altijd gezegd dat ik als het gegeven was voor mijn 35 "klaar" was met kindjes krijgen en zie nu hahaha 37 en zit weer helemaal te zwijmelen bij kinderwagens lees me suf op forums ed.
 
Is wel lastig, maar ik sluit me toch bij jouw mening aan.
Er zijn zoveel risico's meer wanneer je boven de 37 komt. En zeker bij een 1e kindje.

Ik moedig het zeer aan dat vrouwen voor hun carrière gaan en veroordeel niemand.
Het lijkt mij alleen wel leuker om op jongere leeftijd een kind te hebben.

Ik ben zelf de jongste. Mijn moeder was 39 toen ze mij kreeg. Maar ik heb wel altijd een naar bijsmaakje gehad als ik merkte dat mijn ouders al "zo oud" waren in vergelijking met vrienden/vriendinnetjes hun ouders.
 
voor mezelf ligt de grens ook bij de 35 jaar (tenminste zoals ik er nu over denk)
maar ik denk dat ik het wel een verschil zou vinden door de manier waarop... kies je er zelf voor om na je 40ste moeder te worden vind ik het te oud. (dus eerst cariere willen maken ed)
maar is er een reden dat het niet eerder kon vind ik het weer wat anders... ( dus bv verkeerde partner, of de medische molen)
maar goed... ieder moet dat voor zich weten. maar ik zou niet te lang wachten.... eerst cariere willen maken en nemen we nog even een kind.... kan er niet zo tegen als er zo gedacht wordt zeg maar.
 
Ben zelf ontzettend jong moeder geworden, was 19 en een half toen de oudste kwam, ben nu 28 en zwanger van de 4e (en de laatste!!) deze is echt een kadootje; hoewel elk kind natuurlijk een kadootje is, kreeg na de oudste 3 een nieuwe partner en die wilde buiten de 3 van mij ook nog ontzettend graag een kindje van hemzelf maar inderdaad ook niet meer na zijn 40ste en dat is over 2 jaar, dus toen zijn we vrij snel voor de 4e gegaan en dus krijg ik na mijn 30ste geen kinderen meer, raar maar heerlijk idee, als de jongste 20 is ben ik nog geen 50, geweldig lijkt me dat al weet ik eigenlijk niet zo goed waarom.
Maar goed, ook buiten dit allemaal om zou ik idd ook qua gezondheid e.d. niet voor 'oude moeder' gaan.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan