Partner in vechtscheiding, nu samen zwanger

<p>Haaii,</p><p>inmiddels ben ik 2,5 jaar samen met mijn partner. Hij heeft een prachtige dochter van 4 (bijna 5). We zijn nu bijna 6 weken zwanger. Na de 1ste echo willen we gaan vertellen dat ze grote zus wordt. </p><p>Ik vraag me af of we het moeten melden bij mijn vriend zijn ex-partner. Op dit moment doet ze alles om te treiteren. Dit gaat ik de 2,5 jaar van kwaad tot erger. </p><p>Iemand ervaring mee? Of tips?</p><p> </p>
 
Hallo, wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik ben nog niet zwanger, maar wij zijn al wel sinds augustus vorig jaar bezig. De ex van mijn vriend is ook al dwars sinds ze ruim 2 jaar geleden zelf vertrokken is. Zij heeft hem verlaten voor een ander, maar ze gunt hem het licht in de ogen niet. Vooral frustratie omdat hij mij heeft ontmoet en weer gelukkig is geworden. Maar daarom zitten we er nog steeds mee en vraag ik me ook af wat het teweeg brengt als zij hoort dat ik in verwachting ben (hopend dat ons dat gegund is.. )
Ik heb zelf het voornemen om het zo lang mogelijk geheim te houden. Juist omdat ik weet dat het niet goed komt als zij er achter komt, en dat hou ik liever zo lang mogelijk buiten te deur. Dus zo lang als het nog kan, genieten wij daar in stilte van. En zullen het ook nog niet tegen de kinderen zeggen denk ik. Want dan hoort zij het ook... indien mogelijk proberen we het toch de eerste 3/4 maanden voor onszelf te houden.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie daar in staan. Voor mezelf wil ik die negativiteit er niet gelijk al bij hebben..
 
Hallo, wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik ben nog niet zwanger, maar wij zijn al wel sinds augustus vorig jaar bezig. De ex van mijn vriend is ook al dwars sinds ze ruim 2 jaar geleden zelf vertrokken is. Zij heeft hem verlaten voor een ander, maar ze gunt hem het licht in de ogen niet. Vooral frustratie omdat hij mij heeft ontmoet en weer gelukkig is geworden. Maar daarom zitten we er nog steeds mee en vraag ik me ook af wat het teweeg brengt als zij hoort dat ik in verwachting ben (hopend dat ons dat gegund is.. )
Ik heb zelf het voornemen om het zo lang mogelijk geheim te houden. Juist omdat ik weet dat het niet goed komt als zij er achter komt, en dat hou ik liever zo lang mogelijk buiten te deur. Dus zo lang als het nog kan, genieten wij daar in stilte van. En zullen het ook nog niet tegen de kinderen zeggen denk ik. Want dan hoort zij het ook... indien mogelijk proberen we het toch de eerste 3/4 maanden voor onszelf te houden.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie daar in staan. Voor mezelf wil ik die negativiteit er niet gelijk al bij hebben..
 
Wat heftig voor jullie.
Ik weet niet precies wat de situatie is, maar persoonlijk zou ik het wel vertellen. Niet omdat je haar verantwoording verschuldigd bent, maar omdat de kans groot is dat jou vriend zijn dochter (en dus ook haar dochter neem ik aan?) anders wel een keer verteld "mama ik krijg een broertje of zusje" en ze het dan zo te horen krijgt, en dit wellicht nog meer trammelant oplevert. Dit ben je dan wel voor. 
 
Hallo, wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik ben nog niet zwanger, maar wij zijn al wel sinds augustus vorig jaar bezig. De ex van mijn vriend is ook al dwars sinds ze ruim 2 jaar geleden zelf vertrokken is. Zij heeft hem verlaten voor een ander, maar ze gunt hem het licht in de ogen niet. Vooral frustratie omdat hij mij heeft ontmoet en weer gelukkig is geworden. Maar daarom zitten we er nog steeds mee en vraag ik me ook af wat het teweeg brengt als zij hoort dat ik in verwachting ben (hopend dat ons dat gegund is.. )
Ik heb zelf het voornemen om het zo lang mogelijk geheim te houden. Juist omdat ik weet dat het niet goed komt als zij er achter komt, en dat hou ik liever zo lang mogelijk buiten te deur. Dus zo lang als het nog kan, genieten wij daar in stilte van. En zullen het ook nog niet tegen de kinderen zeggen denk ik. Want dan hoort zij het ook... indien mogelijk proberen we het toch de eerste 3/4 maanden voor onszelf te houden.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie daar in staan. Voor mezelf wil ik die negativiteit er niet gelijk al bij hebben..
 
Hallo, wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik ben nog niet zwanger, maar wij zijn al wel sinds augustus vorig jaar bezig. De ex van mijn vriend is ook al dwars sinds ze ruim 2 jaar geleden zelf vertrokken is. Zij heeft hem verlaten voor een ander, maar ze gunt hem het licht in de ogen niet. Vooral frustratie omdat hij mij heeft ontmoet en weer gelukkig is geworden. Maar daarom zitten we er nog steeds mee en vraag ik me ook af wat het teweeg brengt als zij hoort dat ik in verwachting ben (hopend dat ons dat gegund is.. )
Ik heb zelf het voornemen om het zo lang mogelijk geheim te houden. Juist omdat ik weet dat het niet goed komt als zij er achter komt, en dat hou ik liever zo lang mogelijk buiten te deur. Dus zo lang als het nog kan, genieten wij daar in stilte van. En zullen het ook nog niet tegen de kinderen zeggen denk ik. Want dan hoort zij het ook... indien mogelijk proberen we het toch de eerste 3/4 maanden voor onszelf te houden.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie daar in staan. Voor mezelf wil ik die negativiteit er niet gelijk al bij hebben..
 
Hallo, wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik ben nog niet zwanger, maar wij zijn al wel sinds augustus vorig jaar bezig. De ex van mijn vriend is ook al dwars sinds ze ruim 2 jaar geleden zelf vertrokken is. Zij heeft hem verlaten voor een ander, maar ze gunt hem het licht in de ogen niet. Vooral frustratie omdat hij mij heeft ontmoet en weer gelukkig is geworden. Maar daarom zitten we er nog steeds mee en vraag ik me ook af wat het teweeg brengt als zij hoort dat ik in verwachting ben (hopend dat ons dat gegund is.. )
Ik heb zelf het voornemen om het zo lang mogelijk geheim te houden. Juist omdat ik weet dat het niet goed komt als zij er achter komt, en dat hou ik liever zo lang mogelijk buiten te deur. Dus zo lang als het nog kan, genieten wij daar in stilte van. En zullen het ook nog niet tegen de kinderen zeggen denk ik. Want dan hoort zij het ook... indien mogelijk proberen we het toch de eerste 3/4 maanden voor onszelf te houden.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie daar in staan. Voor mezelf wil ik die negativiteit er niet gelijk al bij hebben..
 
Hallo, wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik ben nog niet zwanger, maar wij zijn al wel sinds augustus vorig jaar bezig. De ex van mijn vriend is ook al dwars sinds ze ruim 2 jaar geleden zelf vertrokken is. Zij heeft hem verlaten voor een ander, maar ze gunt hem het licht in de ogen niet. Vooral frustratie omdat hij mij heeft ontmoet en weer gelukkig is geworden. Maar daarom zitten we er nog steeds mee en vraag ik me ook af wat het teweeg brengt als zij hoort dat ik in verwachting ben (hopend dat ons dat gegund is.. )
Ik heb zelf het voornemen om het zo lang mogelijk geheim te houden. Juist omdat ik weet dat het niet goed komt als zij er achter komt, en dat hou ik liever zo lang mogelijk buiten te deur. Dus zo lang als het nog kan, genieten wij daar in stilte van. En zullen het ook nog niet tegen de kinderen zeggen denk ik. Want dan hoort zij het ook... indien mogelijk proberen we het toch de eerste 3/4 maanden voor onszelf te houden.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie daar in staan. Voor mezelf wil ik die negativiteit er niet gelijk al bij hebben..
 
Terug
Bovenaan