Hii, soortgelijke situatie hier. Vriend en ex zijn 3 jaar uit elkaar.
Ben nu 8 weken, mijn vriend heeft al 2 kindjes met zijn ex. In de eerste instantie dacht ik: we vertellen het de kinderen wanneer we 12 weken zijn op een dag waarop ze bij ons komen, en lichten haar dan ook gelijk in. Dan heeft zij ook een aantal dagen om aan het idee te wennen zonder dat de kinderen bij haar zijn en reageert ze misschien minder lelijk wanneer de kinderen het haar vertellen.
Toevallig hebben we gisteravond met iemand erover gesproken, en nu neigen we er toch naar om haar niet zelf in te lichten. Wanneer we haar in lichten geven we haar een podium om lelijk te reageren (ik las hier de reactie: ‘gecondoleerd’.. dit zou zomaar ook haar reactie kunnen zijn gok ik zo). Bovendien gaat ze er toch niet leuk op reageren tegen de kinderen, maar dat is haar keuze, en haar stukje! Wel willen we naar de kinderen toe bespreekbaar maken dat we begrijpen als het misschien moeilijk vinden (jaloerse gevoelens), of dat hun moeder misschien verdrietig of boos zou kunnen reageren, maar dat wij iniedergeval erg blij zijn dat ze er een (half)broertje of zusje bij krijgen.
Maar nog 4 weken om er over na te denken hoe we het daadwerkelijk aan gaan pakken. Ik vind het iniedergeval vreselijk moeilijk! Het maakt mij niet uit hoe ze tegen ons doet, ik heb inmiddels brede schouders, maar ik zou willen dat ze normaal kan doen tegen de kinderen... helaas zie ik dat niet gebeuren..