Hoi,
Wij zaten in een soortgelijke situatie en hebben er voor gekozen om boven dat gedrag te staan. We wilden het zijn oudste twee kinderen vertellen, maar vonden het wel zo netjes om het haar eerst mee te delen. Niet om haar goedkeuring of omdat we het haar graag wilde vertellen, maar omdat we vonden dat ze het van ons moest horen en niet via de kinderen. Dat zouden we andersom ook willen. Haar reactie bij mijn eerste zwangerschap was "gecondoleerd". Nu drie jaar later bij de zwangerschap van de tweede kon er "gefeliciteerd" vanaf. We proberen zoveel mogelijk beleefd en fatsoenlijk te zijn, zoals we zelf ook behandeld willen worden, ondanks het rancuneuze gedrag. Het gaat langzaam beter.
Sterkte ermee en denk vooral aan jezelf, spanning is niet goed in de zwangerschap. Wens je alle goeds.