Partner stelt kinderwens steeds uit.

A

ANONYMOUS_USERNAME

<p>Hallo dames, </p><p>aangezien ik mijn ei niet echt kwijt kan bij mijn partner, vraag ik jullie om advies. </p><p>Mijn partner (37) en ik (29) hebben het vorig jaar zomer voor het eerst over kinderen gehad, hij heeft al een zoon van 13, doordat wij natuurlijk als gezin leven rammelen mijn eierstokken al behoorlijk lang, vorig jaar zomer hadden we de afspraak gemaakt dat we zouden wachten tot de kerst. Toen het eindelijk december was schoof hij het uit naar april, ik ben er toen in april over begonnen maar aan zijn reactie merkte ik dat hij er nog niet achter stond en heb het toen ook gelaten omdat het me de discussies niet waard was steeds, en ik dacht hij komt vanzelf wel. Afgelopen juni, merkte ik aan mezelf dat ik me gevoelens niet langer kon verstoppen en ben er toen langzaam over begonnen.  Wat eindigde in een gesprek waaruit bleek dat hij best een heftige tijd heeft gehad met de geboorte van zijn kind met zijn ex dat ik eigenlijk denk dat hem dat heel veel verdriet heeft gedaan en hij een muur om zich heen heeft gebouwd.. en dat hij eigenlijk alleen maar bang is dat er iets fout gaat in de toekomst. Toen hadden we afgesproken dat we het er in september aanstaande nog eens over zouden hebben. </p><p>Vandaag maakte ik een opmerking dat ik echt zin had in september, waardoor ik gelijk aan zijn reactie en lichaamshouding zag dat het ook dit x weer zou worden uitgesteld. Eerlijk gezegd begin ik steeds meer te twijfelen of er ooit wel een kind van ons gaat komen, of blijft hij het steeds uitstellen.. waar doe ik mezelf goed mee? Moet ik blijven wachten of voor mezelf kiezen </p>
 
Wat een nare situatie zeg, ook ik kan dit niet voor jou beantwoorden of beslissen dit zou je echt zelf moeten doen. Maar het lijkt me echt goed als jullie het er eens goed over gaan hebben samen. Spreek naar hem uit dat je het echt graag wilt en anders geen toekomst ziet, als je dit nog niet al gedaan hebt. Als ik 1 ding weet is het dat een kindje zich niet laat plannen en je partner zou dit toch ook snappen het kan dus ook zomaar nog lang duren als jullie eenmaal beginnen, iig erg lastig allemaal, ik wens je sterkte en hoop dat hij het toch wil proberen of iig zijn twijfels uitspreekt. 
 
Hej, wat een vervelende situatie. Ik zou zeer zeker voor jezelf opkomen! Als je kinderwens zo groot is. Ik heb bij mijn vriend ook veel geduld nodig gehad hij was er elke keer nog niet klaar voor en uiteindelijk gewoon veel vaker over begonnen. Vorig jaar steeds meer feiten voorgelegd, voor het zelfde geld duurt het nog een jaar voordat we zwanger zijn en eerlijk vertellen dat je eierstokken niet meer stil te krijgen zijn? en gewoon echt iets tastbaars afspreken. We gaan volgende maand stoppen met anticonceptie en dan zien we wel? Anders had hij meteen moeten zeggen dat hij geen kinderen meer wilt naar mijn mening. Ik denk dat je gewoon heel duidelijk Moet zijn hoe vaak je eraan denkt en hoe het speelt mannen hebben namelijk volgens mij geen idee hoe het voor ons als vrouw voelt als die wens steeds groter word!
 
Bedankt voor jullie reactie dames! Ik heb inmiddels in een brief mijn gevoelens geschreven en die klaar gelegd voor hem zodat hij die straks kan lezen als hij thuis komt en ik al in bed lig. Het lijkt mij beter als hij het leest en er rustig zelf over kan nadenken zonder dat wij er in discussie over raken.. Ik heb er ook duidelijk in gezet dat ik niet aan het lijntje gehouden wil worden en antwoorden wil hebben en dat het anders op houd.. 
 
Hier ook een hele tijd/jaren met elkaar gesproken over wel of geen kinderen. Uiteindelijk een paar keer geprobeerd maar merkte ook bij hem de twijfel. Hij was vooral bang voor de grote verantwoordelijkheid en minder tijd voor hemzelf. Na een tijd kon ik mijn gevoel niet meer negeren. Ik heb hem, met pijn in mijn hart, voor een deadline gesteld. 
Na verschillende gesprekken en nog wat tijd hebben we samen voor een kindje gekozen. Gelukkig is het ons gegeven en hebben we een mooie doch
 
Mijn advies is om elkaars gevoel te bespreken en eerlijk naar jezelf te zijn. Uiteindelijk moet je een keuze maken. 
Sterkte. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan