<p>Hallo iedereen,</p><p>Gisteren ben ik erachter gekomen ongepland zwanger te zijn. Ik was in de veronderstelling dat ik onvruchtbaar was. (Er was PCOS geconstateerd en de arts wist me te vertellen dat ik 'niet functionerende eitjes' had.)</p><p>Mijn partner en ik zijn 6 maanden samen. We wonen niet samen en zijn 32 en 30. Mijn partner heeft een goede vaste baan, ik werk via een uitzendbureau. We hebben een super relatie, ik kan me niks beters wensen. We hebben het eerder over kinderen gehad en we wilden het allebei niet. We hebben zelfs besproken dat mocht het toch zo zijn, we voor abortus zouden gaan. </p><p>Maar nu het dan per ongeluk zo ver is dat we wel in deze situatie zitten, begin ik te twijfelen. Ik zie het bijna als een klein wonder en weet niet of ik het wel wil laten weghalen. Mijn partner denkt daar heel anders over. Hij wil het beslist niet. Ondanks hij het niet letterlijk heeft uitgesproken, heb ik tussen de zinnen doorgelezen dat als ik het kind wil houden, hij en ik uit elkaar gaan. Ik wil eigenlijk ook geen kind op de wereld zetten dat niet door beide ouders gewenst is. </p><p>Ik heb al even op het forum gelezen en lees eigenlijk overal dat ik goed voor mezelf moet bedenken wat ik wil, maar mijn partner en ik hebben wel een afspraak erover gemaakt. Ik zit even met m'n handen in m'n haar. </p><p>Iemand tips? </p><p>Groetjes,</p><p>Sam</p>