Partner wil abortus, ik twijfel

<p>Hallo iedereen,</p><p>Gisteren ben ik erachter gekomen ongepland zwanger te zijn. Ik was in de veronderstelling dat ik onvruchtbaar was. (Er was PCOS geconstateerd en de arts wist me te vertellen dat ik 'niet functionerende eitjes' had.)</p><p>Mijn partner en ik zijn 6 maanden samen. We wonen niet samen en zijn 32 en 30. Mijn partner heeft een goede vaste baan, ik werk via een uitzendbureau. We hebben een super relatie, ik kan me niks beters wensen. We hebben het eerder over kinderen gehad en we wilden het allebei niet. We hebben zelfs besproken dat mocht het toch zo zijn, we voor abortus zouden gaan. </p><p>Maar nu het dan per ongeluk zo ver is dat we wel in deze situatie zitten, begin ik te twijfelen. Ik zie het bijna als een klein wonder en weet niet of ik het wel wil laten weghalen. Mijn partner denkt daar heel anders over. Hij wil het beslist niet. Ondanks hij het niet letterlijk heeft uitgesproken, heb ik tussen de zinnen doorgelezen dat als ik het kind wil houden, hij en ik uit elkaar gaan. Ik wil eigenlijk ook geen kind op de wereld zetten dat niet door beide ouders gewenst is. </p><p>Ik heb al even op het forum gelezen en lees eigenlijk overal dat ik goed voor mezelf moet bedenken wat ik wil, maar mijn partner en ik hebben wel een afspraak erover gemaakt. Ik zit even met m'n handen in m'n haar. </p><p>Iemand tips? </p><p>Groetjes,</p><p>Sam</p>
 
Hi Sam,
Wat een onwijs vervelende situatie!! Ik kan je helaas geen advies geven, dit is iets wat je denk ik echt zelf moet uitzoeken.
Misschien werkt het om een lijstje te maken met voor en nadelen of misschien samen een echo maken om te kijken hoe jullie er daarna in staan?
Veel succes in ieder geval in deze moeilijke tijd!
Liefs!
 
Afspraken of geen afspraken. Zoiets kan je van tevoren niet bedenken/vastleggen. Pas nu ga je écht voelen hoe je t.o. een abortus staat. Het is ok als dat niet helemaal hetzelfde is als je eerder dacht. Verder kan ik je helaas niet helpen. Praat er veel over, vooral met mensen waarvan je inschat dat ze naar jou en jouw situatie kunnen kijken (en het niet op zichzelf betrekken). Hoewel een totaal andere mening ook duidelijk kan maken hoe je erover denkt :)
Evt praten met een psycholoog via de huisarts. Zo kijk je straks ook terug op een weloverwogen besluit.
succes! 
 
Zat nog even te denken.. 
Bel zo’n kliniek eens op en vertel je verhaal. Stel evt je vragen zodat je je een voorstelling kunt maken van bijv de ingreep. Ze zullen je natuurlijk geen advies geven maar misschien op een andere manier toch verder kunnen helpen bij het gedachteproces. 
En, ken je het FIOM? Zij zijn er speciaal voor mensen die zo erg twijfelen of ongewenst zwanger zijn. Níet om een abortus uit je hoofd te praten of het tegenovergestelde. Gewoon een goed, neutraal gesprek, wat jóu verder helpt. 
 
https://fiom.nl/ 
 
Succes
 
Jeetje, heftig. Hiervoor is natuurlijk lastig advies te geven als je geen ervaring hebt. Toch wil ik even wat melden  Luister naar je gevoel. Zou toch met je partner hier nogmaals over spreken. In ieder geval je twijfel alvast  uiten.dat heeft immers mogelijk ook invloed op de verwerking als jullie wel voor abortus gaan. Ik zou ook zeker met een vriendin ofzo hierover spreken of bij de verloskundige  Denk dat dat altijd kan helpen om gedachten te ordenen zonder invloed van je partner .
Snap dat je het ziet als een wonder... Dat is het immers ook. Probeer anders ook hoe gek ook een voors en tegens lijst te maken. 
 
Bedankt voor jullie lieve reacties. 
Ik ben vanmiddag al bij de huisarts geweest om het te bespreken. Hij gaf het FIOM inderdaad al door. In overleg met de huisarts zou ik even alles laten bezinken. Ook omdat ik nog in een vroeg stadium zit, zit op 5 weken nu.
Afgesproken, ook met mijn partner, dat we pas maandag naar de abortuskliniek zullen bellen. We hebben dus nog even de tijd om erover na te denken. 
Een echo wil ik ook wel graag, maar denk ook dat het besluit dan veel lastiger wordt.
Liefs
 
Lastig pakket zeg. Weghalen is ook weer zo een grote moeilijke beslissing. Ik zou het zelf niet doen denk ik. Dit omdat het inderdaad een wondertje is en jouw situatie goed klinkt qua werk en leeftijd. Maar goed, dat is mijn mening maar praat idd veel erover met jouw partner en met veel meer mensen zodat je het van verschillende kanten zal zien. Dat de keuze zeker niet impulsief genomen wordt. Dat zou achteraf veel verdriet kunnen voorkomen denk ik. Heel veel sterkte met alles! 
 
Hopelijk komen jullie er samen uit. Het is een wonder dat je zwanger bent. Hou ook in je achterhoofd dat mocht je nu abortus laten doen, de drang naar een kind toch misschien komt en het dan wellicht niet meer lukt om zwanger te raken.
Moeilijke beslissing, maar volg je gevoel. Het kan ook tussen jullie relatie in gaan staan als je het tegen je gevoel in laat weghalen.
Veel succes! 
 
Terug
Bovenaan