Hai,
wat een rottige situatie zeg.
Uit ervaring weet ik hoe troebel je hoofd nu kan zijn en dat helder nadenken mogelijk niet meer lukt.
Ooit heb ik ook in deze situatie gezeten wat echt heel naar was. Had ik toen maar de hulp van een derde persoon ingeroepen, bijvoorbeeld de POH van de huisarts. Iemand die gesprekken met jullie kan voeren om de voors- en tegens te bespreken.
Als de baby er is, veranderd er inderdaad heel veel. Ieder kind heeft recht op ouders die onvoorwaardelijk achter hem/ haar staat.
Jullie hebben beiden de leeftijd dat het (nog) kan. Als er praktische overwegingen zijn zoals financiën, woning, werk enz. dan zou ik die inderdaad eens goed op papier zetten.
Praat met iemand er bij en wees duidelijk en helder. Ga niets voor de ander invullen, check wat je denkt te horen/ voelen bij je partner.
Mijn keuze deel ik niet met je, want een ieder bewandeld zijn/ haar eigen weg. Daar heb je nu niets aan. Probeer vooruit te denken. Hoe zal je wereld er over 8 maanden uit zien bijvoorbeeld?
Het is inderdaad wel een klein wonder dat je met je mee draagt.
Maar ook jullie kind verdient ouders om 100% bij welkom te zijn!
Heel veel sterkte.
wat een rottige situatie zeg.
Uit ervaring weet ik hoe troebel je hoofd nu kan zijn en dat helder nadenken mogelijk niet meer lukt.
Ooit heb ik ook in deze situatie gezeten wat echt heel naar was. Had ik toen maar de hulp van een derde persoon ingeroepen, bijvoorbeeld de POH van de huisarts. Iemand die gesprekken met jullie kan voeren om de voors- en tegens te bespreken.
Als de baby er is, veranderd er inderdaad heel veel. Ieder kind heeft recht op ouders die onvoorwaardelijk achter hem/ haar staat.
Jullie hebben beiden de leeftijd dat het (nog) kan. Als er praktische overwegingen zijn zoals financiën, woning, werk enz. dan zou ik die inderdaad eens goed op papier zetten.
Praat met iemand er bij en wees duidelijk en helder. Ga niets voor de ander invullen, check wat je denkt te horen/ voelen bij je partner.
Mijn keuze deel ik niet met je, want een ieder bewandeld zijn/ haar eigen weg. Daar heb je nu niets aan. Probeer vooruit te denken. Hoe zal je wereld er over 8 maanden uit zien bijvoorbeeld?
Het is inderdaad wel een klein wonder dat je met je mee draagt.
Maar ook jullie kind verdient ouders om 100% bij welkom te zijn!
Heel veel sterkte.