@ patricia
wijffie, maak je niet druk. daar hoef je je excuses niet voor aan te bieden
ik snap toch hoe blij je bent. natuurlijk wil je je humpie aan de hele wereld laten zien
ik zal mijnzwangerschappen nooit vergeten. ik heb jou in mijn zwangerschap toch wel eens vertelt over mn oma? dat we eerst de naam caihtlynn hadden bedacht en we daar vanaf zagen?
ik ben er nu eindelijk achter waarom mijn oma toen die nachtmerries had.
erwin en ik noemde ons eerste kindje, toen het nog in mijn buik zat, ook caitlynn.
we hebben daar eigenlijk nooit bij stl gestaan dat die nachtmerries van mijn oma over mijn 1e zwangerschap gingen.
@ roos.
misschien vraag je je nu af, wat bedoelt ze, dus hier even uitgelegd:
toen ik zwanger raakte van nathalia, hadden wij de naam caithlynn uitgekozen.
we vonden dit een heel mooie naam. deze naam hadden we ook al bedacht met mijn 1e bbz. toen ik de naam verklapte aan mn oma (was zo'n 6 mnd zwanger toen van nathalia) had ze er een heel slecht gevoel bij. ze kreeg nachtmerries, en zag de hele tijd de naam caithlynn in haar droom, met een grote rode kruis erdoor.
ze vertelde dit toen aan mij, envoor mij was het heel simpel. de naam caithlynn gaat weg en we verzinnen een andere naam, zodoende is de naam nathalia te voorschijn gekomen.
stel nou, dat we ons kindje caithlynn zouden noemen, en er zou iets mis gaan? dat zou ik nooit over mijn hart kunnen verkrijgen. mn oma had me immers gewaarschuwd.
van de week had ik erwin zijn oude telefoon in mijn handen en las smsjes van ons. leuk, om dat na zo'n lange tijd terug te lezen dacht ik.
na al die tijd, hebben we er eigenlijk niet meer bij stil gestaan, dat we bij mn eerste zwangerschap het kleintje in mn buik ook caitlynn noemde.
mijn oma wist niet dat we de foetus in mn buik zo noemde.
maar eindelijk snapte we wel waar haar nachtmerries vandaan kwamen.
de nachtmerries die ze had, gingen over mijn eerste zwangerschap!
caitlynn, en een rode kruis erdoor. ja, nu klinkt het allemaal erg logisch.
stom he, dat we nooit eerder die link hebben gelegd. aankomende augustus is het al weer 3 jaar geleden, dat ik voor het eerst zwanger was.
@ patricia
nee, het leven is ook niet eerlijk. maar het is helaas niet anders.
sharmaine is op 25 okt geboren. ze lag aan de zuurstof in het ziekenhuis
mijn moeder zag dat de zuurstoffles bijna op was en drukte op de rode knop. dan hoort er gelijk personeel te komen, maar die hadden het blijkbar te druk.
mn moeder is toen de gang opgerend. ze zag een arts en vertelde in paniek dat haar pasgeboren babytje bijna zonder zuurstof zat. waarop het antwoord van de arts was, dat hij nu een spoedoperatie heeft en ze even een zuster moest zoeken!
mn moeder is in paniek het hele ziekenhuis doorgerend, tot een zuster haar tegenhield.
mn moeder vertelde haar verhaal en de zuster vloog naar mn zusje toe.
het kwaad was al geschiet.
ze probeerde nog te reanimeren. maar t mocht niet zo zijn.
diezelfde dag dus op 25 okt is ze overleden, omdat de arts het te druk had!
ik heb het er lang moeilijk meegehad.
zelfs zo erg dat toen 2 jaar later mn andere zusje geboren werd, ik riep dat dat mijn zusje niet was. sharmaine was mijn zusje.
nu heb ik er mee leren leven.
en blijf maar denken dat ik het 10000 keer erger vind, als ze ouder had geweest.
net als bij roos
jij hebt je zusje op zien groeien, jij hebt alles meegemaakt van je zusje, heb kunnen praten enz enz enz
dan is de pijn helemaal niet te overzien.
eerlijk is eerlijk, maar ik kon mn zusje eigenlijk niet. ik weet niks van haar.
was niet eens bij haar begravenis ( was nog maar 7 en mn ouders vonden me te jong. begrijpelijk)
en jij patricia, voor jou moet t ook moeilijk zijn. je moeder is natuurlijk je alles!
maar lieverd, ik weet zeker dat je op den duur je draai weer hebt gevonden.
vergeten zal je haar nooit, maar het verdriet wordt minder. echt waar.
geef het de tijd om alles een plekje te geven. op wat voor manier dan ook.
ze zal altijd bij je zijn. in je hart en misschien ook wel om je heen.
nou meiden, een erg leuk gesprek was het niet, maar t is fijn om er met andere over te praten.
t is wel een heel lang gesprek geworden, langer dan gepland hihi dus ik ga er snel vandoor.
heel fijn weekend!
patricia, hoe was je echo?
liefs do
