@patricia



 
hey roos


 
wat een schande dat ze niet eens op je kind zijn/haar verjaardag komen!!!!!!!!!!!!

nou, dat had voor mij heel simpel geweest: dan niet. kom dan maar helemaal niet meer!!!

echt schandalig zeg!!!

is een huis belangrijker dan je kleinkind?? dat huis staat er morgen ook nog, om in te klussen. je kleinkind wordt maar 1 keer 1 jaar!!!!!


 
ik kan idd heel goed met mn ouders opschieten. maar ook hun zijn soms nog al bemoeierig :D

we hebben een vakantie geboekt. 4 daagjes op een camping, zodat we er even tussenuit kunnen.

maar we willen ook heel graag verhuizen (gaat alleen niet vanwege de lange wachtrijen, in en om rotterdam) ik vertelde heel blij aan mn moeder dat ik en vakantie geboekt heb. nou, ze was heel erg blij voor ons. maar daarna kwam de vraag; heb je daar wel geld voor dan? moet je niet verder sparen voor als je een huisje krijgt? maaaaam, bemoei je nergens mee, ik weet heus wel wat ik doe hahahaha

of gisteren mn vader: nathalia kreeg haar eigen stukje taart, waar ze mee mocht spelen en knoeien en eten. zegt mn vader: ze mag niet zo veel slagroom hoor. en: geef haar dan een stukje van de cake aan de onderkant. paaaap bemoei je nergens mee. ach, daar kan ik dan nog wel om lachen. ze zijn gewoon bezorgd.


 
hoe staat jou man tegenover zijn ouders? is hij t met jou eens, of heeft hij zoiets van ach! t zijn mn ouders.


 
wat ik je nu ga vertellen, zit me al heel lang dwars, en ben eigenlijk wel blij dat ik dit nu van me af kan schrijven.

erwin en ik willen graag trouwen.

vorige keer hadden we t erover, wie we als getuige wilde. zegt hij: mn broer!!!!!!!!!!

nou, mn bek viel letterlijk open. wist niet wat me oerkwam.

de broer die net als zn moeder, tegen onze zwangerschap was, die tegen mij is, die niks van zich heeft laten horen toen nathalia geboren werd, de broer die nathalia nog nooit heeft gezien. die wilt hij als getuige hebben op zn bruiloft!!!!!

ik ben echt helemaal uit mn stekker gegaan. en heb ook (hoe erg t ook klinkt) gezegt dat ik niet met hem trouw, als die broer getuige is. van mij hoeft hij helemaal niet te komen op onze bruiloft!!!

zegt erwin: ja, maar t is toch mn broer.

nou, je kan me dusecht niet kwader maken!!!

hij is 27, maar qua gedrag is hij soms echt nog 10. hij snapt gewoon heel veel dingen niet.

hij snapt niet dat hij in de zeik wordt genomen, door zijn broer, vader en moeder (moeder niet meer dan omdat we er geen contact meer mee hebben)

elke keer als ik hem dat probeer uit te leggen, snapt hij dat. maar de volgende keer valt hij zo weer in hun kuil.


 
over schoonmoeder gesproken.

ik had t al verwacht hoor, maar we hebben dus een verjaardagskaart gehad van haar, voor nathalia.

toen nathalia ongeveer een maand was, kregen we ook een kaart.

daar stond op:poppedijn, meisje klein. wil jij wel mijn vriendje zijn?

die heeft erwin gelijk verscheurd.

de kaart van gisteren heeft hij aan nathalia gegeven. die heeft hem kappot gemaakt hihihihi


 
nou meid, ik ga er snel vandoor.

ga nog even snel de foto's van gisteren plaatsen, voordat nathalia wakker wordt:D


 
liefs, do


 
p.s. je hebt gelijk. jou ouders zijn ook veel belangrijker dan zijn ouders.

anders gezegd, heb de mensen lief, die jou lief hebben!

 
 
Hoi Do,
WAAAAA!Was jij in mijn vorige leven mijn zusje ofzo??!!!!(Leuk, heb ik weer een zus!)
Werkelijk alles wat jij schrijft herken ik!!!!
Te beginnen....Onwijs leuk dat jullie willen trouwen!!In ieder geval goed dat jullie daarover uit zijn!!!
Maar tegelijkertijd erg herkenbaar wat je schrijft over dat je aanstaande man zijn broer wilt vragen.Mijn man wilde absoluut niet zijn zus vragen en al helemaal niet zijn ouders, maar echt wel dat we flink wat gezeik hadden toen het bekend werd dat er niemand als getuige zou zijn uit zijn familie.Mijn man had een collega, die tevens eerder een vriend is, gevraagd als getuige, hij was ook de chauffeur van onze trouwauto.Mijn schoonmoeder zei zelfs(Ik noem die vriend/collega effe 'Kees', zeg maar):"Wie is die Kees nou helemaal, ik heb je nooit over Kees gehoord, die kan je toch niet vragen, laat hem maar chauffeur zijn..."Ze beledigd te pas en te onpas...heks is ze!!!!Belachelijk he!!!
Op onze dag was het overduidelijk hoe mijn man in mijn familie ligt zeg maar, mijn vader hield een hele mooie speech en zei letterlijk dat hij het gevoel had er een zoon bij te hebben.Mijn schoonmoeder zei er later over tegen mij:"Toen je vader dat zei in z'n walgelijke speech, had ik het gevoel een zoon kwijt te zijn."..........Ze zeikt gewoon de mooiste speech die ik ooit heb gehoord (die van mijn vader) af!!!Trol!!O, ben lekker op dreef!
Je vroeg hoe mijn man in dit alles staat, nou wij staan compleet op dezelfde golflijn, tot grote ergenis van zijn moeder.Die heeft altijd geprobeerd een wig tussen ons te krijgen.Ik schreef dat niemand uit zijn familie langs kwam toen ons 1e kind 1 jaar werd...Jij schreef dat jij ze dan dus echt niet meer hoefde te zien...nou, precies!Toen hadden wij besloten om het contact te verbreken.Dat was in 2003, hebben elkaar toen een jaar niet meer gezien.Een jaar later, toen onze oudste 2 werd, zochten ze weer contact.Maar waarom?De 2e van mijn schoonzus was geboren en lag met 4 weken in het ziekenhuis met het rs virus, vreselijk natuurlijk voor ze, maar het werd ons wel duidelijk dat zodra mijn schoonzus en man ellende meemaakten het echt vreselijk is maar als wij vervelende dingen meemaken (zus verloren, 3 miskramen, brand in huis, chronische ziekte...2 weken het ziekenhuis in  etc....) dan werd alles gebagatalieerd, en viel alles wel mee en moest ik maar positief kijken...Weet nog dat we na de geboorte van onze 2e dochter meteen  werden doorverwezen naar het VU in A'dam.Haar hartje leek niet goed te lopen, viel tijdens de zwangerschap op controle bij verloskundige vaak zo 10 sec. weg...Deed mijn schoonmoeder zoooo luchtig over, terwijl  MIJN moeder 1000 doden stierf en al 10 keer had gebeld naar ons huis waar onze oudste dochter was met oppas hoe het was gegaan in het VU...Dat deed me echt pijn, want er was vast niks ergs met onze dochter aan de hand...Maar ondertussen zit je wel een uur in de wachtkamer in het VU met alleen maar kale kindertjes met infuuspalen naast zich waar ze aan vast zitten, zelfs slangetjes  die in een maxi cosi verdwenen, baby zag je bijna niet, zo klein.Dit was echt een inpact op ons.Later bleek dat ik  5 weken minder ver zwanger was, ons meisje dus veel jonger was en dus haar hartje nog niet zo rijp was en wel degelijk even moeten worden geobserveerd, het hart had dus wat 'opstart' problemen, maar is helemaal goed gekomen.
Wilde ze dus toen onze oudste 2 jaar werd weer langs komen en hebben we het weer met ze geprobeerd en uiteindelijk na onze trouwdag in juni 2007 is het (definitief!) weer fout gegaan.
Mijn man kan tegen iedereen op, daarmee bedoel ik, hij kan zichzelf makkelijk verdedigen mondeling, maar als zijn moeder alerlei onzin uitkraamt naar hem lijkt het wel of die stoere kerel in hem verdwijnt en slaat hij bijna dicht...Ze snoert zijn mond, dat heeft ze jaren gedaan toen hij nog thuis woonde.Hij ging pas op z'n 23e het huis uit, dus zij heeft lekker lang van alles voor hem kunnen beslissen.
Maar ik herken dus echt wat jij zegt over de keuze van getuige van je vriend.Het lijkt voor hem zwaarder te wegen dat zijn broer zijn broer is, dan dat hij goed en leuk contact met hem heeft.Je zou hem kunnen uitleggen wat het inhoud om iemand als getuige te vragen, dat dat iemand moet zijn die, overdreven gezegd door het vuur voor jou zal gaan....Maar als zijn broer niet eens zijn dochter  heeft GEZIEN....Moet bijna denken aan Dhr.Phil ha ha!!!Daar, in Amerika,  doen ze ook alles om relaties te kunnen behouden, puur en alleen omdat het familie is!Weet je, dan kan het wel familie zijn, maar als het echt niet gaat samen dan kan je het dus jaren forceren, zoals wij gedaan hebben de afgelopen 12 jaar, maar echt niet dat je er gelukkiger van wordt.
Ben het helemaal met je eens dat jij niet met hem wil trouwen als zijn broer zijn getuige zal worden.Al die dingen die jij opnoemt...het lijkt alsof hij totaal geen interesse heeft in jullie, jullie meisje, jullie hele gezinnetje....Zou het jaloezie zijn misschien?
Wat je ouders betreft, (o, zeg ik het nou verkeerd, ik meen je vader...)  kan je ze niet een keer goed duidelijk vragen niet meer opmerkingen te maken over jullie financien?Dat dat hun zaak niet is, en dat het vooral  kleinerend over komt bij jou als er telkens wat van word gezegd en dat het je pijn doet...
En trouwens, trouwen hoeft niet zo duur te zijn hoor, ik moet er niet aan denken om 20.000 euro kwijt te zijn aan 1 dag.Daar kan je je huis heeeel leuk van inrichten en misschien zelfs van verbouwen of wat dan ook....En da's dan niet met 1 dag voorbij....maar da's mijn keuze.
Ik zou wel voet bij stuk houden als het gaat om getuige, want moet zeggen, het voelt erg goed zo in de trouwzaal, op het moment dat na het ja-woord je getuiges naar voren komen om jullie huwelijksakte te ondertekenen, dan moet je echt zeker zijn van de mensen die je hiervoor uit kiest, en ook wel iets met ze hebben op z'n minst.
Hoop dat je het je  vriend duidelijk kan maken, dat zijn broer officieel familie van hem is, maar dat hij het flink verpest heeft voor jou, en letterlijk daarbij zijn kansen om getuige te worden heeft verbruikt.Maar volgens mij kan jij jezelf wel goed verdedigen, toch?!
Lange lap tekst weer, fijn weekend!
Groetjes Roos.
 
O ja, nog effe dit, ik las jouw tekst nog effe, maar dat van die verjaardagskaart van 'oma'...ook herkenbaar!Mijn schoonmoeder blijft ook kaartjes sturen naar de verjaardag van onze oudste 2 meiden.Je begrijpt, die worden niet eens meer geopend, zien de kids niks van, handschrift herkennen we en gaat dus elke keer in 10.000 stukjes de prullenbak in!!!
Zo, nu ben ik echt alles kwijt ha ha!!
Groetjes Roos.
 
Terug
Bovenaan