PCOS en emoties

Hallo allemaal,
Ik kon niet wachten tot volgende week donderdag op mijn bloeduitslagen dus ik heb vandaag het zkh gebeld. 
De bloeduitslagen passen bij PCOS. Ik ben ontzettend verdrietig en zie het zwanger worden momenteel erg negatief. 
Donderdag 26 april hebben we evengoed de afspraak bij de gynaecoloog om te kijken hoe verder, het zaad van mn vriend zal in ieder geval getest worden. Hopelijk is daar wel alles goed mee.
Ik hoop zo dat er iemand is waarmee ik kan praten hierover.
 
Hallo,
Ik reageer ook even.. 
Bij mij is ook pcos geconstateerd en ik ging clomid gebruiken.. laat je door het volgende niet ontmoedigen maar wij zijn bijna 2 jaar bezig geweest.. achteraf bleek dat ik steeds te veel stress had waardoor het waarschijnlijk niet slaagde.. 
En wat denk je, zwager en schoonzus zeiden tegen elkaar.. het duurt bij hen zo lang laten wij het vast proberen, en in 1 keer zwanger.. 
Mijn man kwam thuis en die had met zijn broer gewerkt die dag en hij zei ik moet je wat vertellen en dat ga je niet leuk vinden.. ik zei toen o zeg het maar niet hardop.. hun wel en wij niet.. heb alles bij elkaar gehuild.. dat weekend waren we met de familie bij elkaar en mijn schoonzus wilde het graag vertellen maar was zo bang om het te vertellen dat ze zich niet goed voelde.. op een gegeven moment waren we samen en heb ik gezegd dat ik het wist.. dat was voor beide goed want toen konden we er over praten... wij hebben toen afgesproken van je mag alles van je zwangerschap delen want dat is belangrijk maar niet constant en ik wil ook aan kunnen geven van nu niet.. 
Uiteindelijk kreeg ik opeens een bloeding (anders dan menstruatie) waardoor we besloten om (even) te stoppen.. ik heb het los gelaten en toen werd ik spontaan zwanger.. 
We hebben mijn zwager en schoonzus het meteen verteld.. inmiddels is ons dochtertje geboren en zit er 18 weken tussen onze kinderen..
Mijn tip, zeg je zus hoe jij je er onder voelt en zeg haar eerlijk dat je het haar gunt en leuk vind om tante te worden maar dat het ook pijn doet, niet uit jaloezie maar uit verlangen naar een eigen kindje.. als zij dit weet begrijpt ze het misschien ook als je een keer anders (dan verwacht) reageert.. zeg haar ook wat je graag wilt, mensen zijn geneigd om in te vullen hoe jij ergens mee om wil of moet gaan, zeg haar duidelijk of je bijv. Wel of geen echo foto's wil zien.. het lijkt misschien voor jou moeilijk maar het is het ook voor je zus..
Ik heb er nu nog wel eens moeite mee maar dat zit meer in het feit dat ik het nog steeds moeilijk vind om dat verdriet wat ik er om had te accepteren..
Pcos is iets wat tegenwoordig veel voor komt en ze kunnen heel veel doen... geef vooral niet meteen op.. zorg goed voor jezelf en vermijd stress, dat vergroot je kans op een zwangerschap (en het is ook goed voor je zwangerschap en bevalling)
Succes met je afspraken!
 
Hallo PM.
Bedankt voor je reactie, dat vind ik erg fijn.
Wat fijn voor jouw en je man dat jullie toch zwanger zijn geworden!
Ik heb het er kort met mn zus over gehad, maar niet uitgebreid.. Ik zou gewoon graag wat meer begrip willen vanuit haar kant, over hoe ik me voel.
Ik heb zelfs een babyshower morgen afgezegd omdat ik dus vandaag die bloeduitslagen te horen heb gekregen. Is dat gek? Laat ik me nu kennen? Moet ik er toch heengaan? Ik weet het niet.. Want nu ik het afgezegd heb, voel ik me ook rot..
 
 
Hi LDHP! 
Krijg er kippenvel van maar als ik joun verhaal lees lijkt het net of ik die van mezelf lees. 
Ook bij mij is deze week gebleken uit bloedtesten dat ik PCOS heb. Wat totaal onverwachts is gekomen want ongesteld word ik wel alleen super onregelmatig. En geen eisprongen ook geen overgewicht of anderen symptomen wat tot PCOS lijd. Super apart allemaal. 
Wat ik nu moet doen.. aanvraag fertiliteitskliniek daar ga ik beginnen met clomid en m’n vriend word getest met zijn zaad. Hopen dat daar niets mis mee is. Helaas vertelde de gynecoloog dat er een wachttijd is van 6 weken dus dat viel me ook al zwaar. Nu zijn we al wel sinds oktober 2017 bezig... dus wachten kan ik nu wel haha. 
Ook ik ben super bang van misschien lukt het wel niet??? En waarom heb ik dit nou???? Probeer je daar overheen te zetten hoe moeilijk dat ook is. Want er is zoveeeel dingen waarmee het wel kan gaan lukken. 
Hoe oud ben je als ik vragen mag? En sinds wanneer zijn jullie bezig? 
Mis de babyshower van je zus? Dan zou ik zeker weten gaan. Anders ga je er echt spijt van krijgen. En ook ik zou eerlijk tegen m’n zus zijn. Zeggen wat je voelt! 
Hoop dat je hier wat aan hebt.
Liefs Demi
 
Hoi Demi. 
Onze verhalen lijken veel op elkaar ja!
Ik ben 28 jaar en wij zijn vanaf eind augustus 2017 bezig. Ik wordt ook gewoon ongesteld maar steeds na 35 tot 46 dagen.
Ik ben momenteel denk ik ook niet zo heel bang dat het helemaal niet gaat lukkrn want k lees over verschillende behandelingen etc. Maar ik hoop gewoon dat het zaad van mijn vriend in orde is. 
Waarom gaan jullie naar een fertiliteitskliniek? Kan zoiets niet in het ziekenhuis? 
Wij hebben a.s. donderdag de afspraak staan voor een plan van aanpak en het testen van mn vriend zn zaad. Pff dat duurt nog een week, dat klinkt me al te lang in mn oren..
Het ging niet om de babyshower vn mn zus (die organiseer ik zelf trouwens, wat ik overigens wel erg leuk vindt om te doen). Het gaat om de babyshower van een vriendin/collega..
Ik hoop voor jullie dat jullie snel terecht kunnen! Ik zou het interessant vinden als je me op de hoogte houdt! 
 
Dan vind ik het helemaal niet erg dat je niet naar die babyshower gaat. Gewoon doen wat je zelf wil! Dus ik zou mooi niet gaan haha! :) 
Zijn bij het ziekenhuis geweest daar onder behandeling van de gynecoloog en die werkt bij de kliniek die vertelde deze week dat hij wat voor ons kan doen maar dan wel via de fertiliteitskliniek daar hebben ze betere echo’s en is alles veel makkelijker zo hoe hij dat vertelde. Dus vandaar dat we zo te werk gaan. 
Ik ben best zenuwachtig en vind allen erg spannend. Maar het gaat zeker goed komen en daar blijven we dan ook bij! 
Voor jullie dus ook erg spannend! Moet je die donderdag het zaad dus ook inleveren van je vriend? Dat lijkt me ook erg spannend. 
Super fijn dat we elkaar op de hoogte houden. 
Liefs
 
Lieve meiden,
Na het lezen van jullie verhaal kan ik het niet laten even een reactie te geven en jullie misschien een hart onder de riem te steken. Ik ben in januari 2017 gestopt met de pil om maar van de hormonen af te zijn, voor mijn idee werd ik regelmatig ongesteld wel tot het op een gegeven moment erg lang duurde en ik het bij ging houden. Omdat ik ook ineens erge acne had ben ik naar de huisarts gegaan, zij stuurde me door voor een echo en daar werd 26 januari pcos vastgesteld. Een klap in het gezicht als je verder gezond leeft, heel regelmatig sport en geen overgewicht hebt. Nog een grotere klap was dat m’n zusje een week ervoor vertelde zwanger te zijn terwijl zij een stuk minder gezond is om het zo maar te zeggen, ookal gun je het een ander zeker zo dichtbij als je zus het voelt zo oneerlijk! Ik heb online veel research gedaan naar pcos en voeding en daardoor begonnen met een zuivel, suiker en vetarm dieet, verder een afspraak gemaakt bij de fertiliteitsarts. Of het daadwerkelijk geholpen heeft weet ik niet, maar na cyclussen van 52, 35 en 47 dagen had ik op dag 12+13 van m’n ‘cyclus’ een positieve ovulatietest in m’n handen en op dag 29 een positieve zwangerschapstest! Ongelooflijk en ik ben dus nu 12 weken zwanger. Mijn huisarts en gynaecoloog zeiden me dat als je nog enigszins regelmatig menstrueert je ook altijd een eisprong hebt? Wij zijn dus nooit bij de fertiliteitsarts geweest uiteindelijk en ik hoop elke dag dat ik dit kindje gezond op de wereld mag zetten want het voelt echt als een cadeautje. Beetje lang verhaal sorry, maar geef de moed niet op meiden! Ik ben zoveel in contact geweest ook met pcos-meiden die wel met hulp zwanger zijn geworden, dus het kan echt.  Ik hoop natuurlijk dat bij iedereen hetzelfde gebeurd als bij mij, maar wil jullie sowieso heel veel sterkte wensen en je bent niet alleen! 
 
Lieve D e. 
Ik ben heel benieuwd wat ze in de fertiliteitskliniek voor jullie kunnen doen. Dus als je meer weet, hoor ik graag hoe het gegaan is..
Ik snap heel goed dat je zenuwachtig bent, dat ben ik ook voor a.s. donderdag. Ik heb gisteren dus de uitslag al gehad, en de gynaecoloog zei dat als daaruit blijkt dat ik PCOS heb, wat dus zo is, dat ze het zaad van mn vriend gingen controleren. Dus eigenlijk hoop ik dat ze dat meteen doen en dat we dan heel snel de uitslag krijgen. Er wordt donderdag ook meteen over n 'plan van aanpak' gepraat. 
Ik ben toch naar de babyshower gegaan, ben er nu nog wanneer ik dit schrijf.
 
@ Emsvg:
Ik ben in 2016 10 kilo afgevallen en daardoor veel bewuster gaan eten. Ook suiker probeer ikzoveel mogelijk te vermijden. Heb wel bijna 2 jaar soya yoghurt gegeten maar dat blijkt ook helemaal niet goed te zijn dus daar ben ik mee gestopt sinds een paar weken. 
Ik lees zoveel verschillende verhalen over het wel of niet een eispronf hebben, ik weet helemaal niet meer wat waar is.. 
Ik ben momenteel ook niet zo heel bang dat ik met PCOS niet zwanger zou kunnen worden, maar ik ben veel banger dat het zaad van mm vriend niet goed is, dat zou dan dubbelop pech zijn. En dat ga ik helemaal niet overleven.. 
Sorry voor het lange verhaal.
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan