Pcos en zwanger worden ervaringen

Hoihoi , 
mijn naam is brenda, 
En bij mij is vorig jaar juni pcos geconstateerd, ik had dit ergens een beetje verwacht (met onderzoek op internet) dus dit kwam niet helemaal als een verrassing . 
Ik heb dus veel op internet gelezen en ook deze hele blog . Ik haalde veel positieve gevoelens hieruit . En stond vrij sterk in mijn schoenen . 
Ik heb de de eerste keer gelijk letrozol 2,5 mg omdat mijn baarmoeder slijmvlies dik genoeg was . Ik kreeg toen een menstruatie wat vrij apart was volgens de gynaecoloog. Ik had een folik (blaasje) die wel iets of wat gegroeid was maar niet groot genoeg . Ik kon gelijk aan de volgende ronde beginnen en begon nu eerst met provera (om menstruatie op te wekken) en naar dag 3 weer aan de letrozol 2,5 mg . Later bij de gynaecoloog was er een folik (blaasje) goed gegroeid en zou ik mijn eerste vruchtbare tijd ingaan. We waren hier blij mee . Dus ja je snapt het wel . En 2 weken later heb ik mijn aller eerste zwangerschap test gedaan . En was ik gelijk zwanger . Ik ben nu 22 weken zwanger en 11 juni uitgerekend dus bij ons is het heel snel gegaan . En we zijn helemaal in de wolken . Dus meiden blijf positief , en ga er vol voor !! 
 
Hoi,
Ook bij mij is er vorig jaar november vastgesteld dat ik PCOS heb.
in 2019 ben ik spontaan zwanger geraakt van mijn eerste dochter.
ik was er toch wel redelijk mee bezig omdat mijn wens groot was en ik hoopte dat mijn schildklierafwijking niet teveel in de weg zou staan. echter was het na 3 maanden al raak. nu inmiddels 2 jaar verder werd ik ineens niet meer ongesteld vanaf zomer 2021. heel raar en ook onwerkelijk. ik kreeg vage buikklachten. hiervoor doorgestuurd naar de gyneacoloog, na wat onderzoek hoorde ik dan toch de diagnose pcos.
Ik schrok hier enorm van. want wat ik al wist was dat dit een kans op een 2e zwangerschap zou bemoeilijken. en als klap op de vuurpijl zaten mijn man en ik niet op 1 lijn met de wens voor een 2e. Ik wil heel graag maar mijn man twijfelde. (een jaar geleden was het nog andersom.. beetje bijzonder..
gezien mijn klachten rondom de pcos vroeg de gyn. of de kinderwens actief was, want dan kon hierop de medicatie toegepast worden. dus na veel gesprekken met mijn man en het de tijd geven kreeg ik als opluchting te horen dat ook hij graag voor een 2e wilde gaan. 
en zo rolde we als snel het traject in voor ovulatie-inductie. we zijn inmiddels met de 2e cyclus bezig. Nog steeds merk ik aan mezelf dat ik het soms zo onwerkelijk vind. 3 jaar geleden nog niks aan de hand, een normale cyclus, vrij snel zwanger geworden. en ineens heb ik pcos.... de gyn heeft uitgelegd dat je het niet zomaar kan krijgen, dus ik heb het altijd al gehad. achteraf gezien is de eerste zwangerschap dus een enorm geluk geweest. ik geloof er wel in dat door mijn gewichtstoename en andere invloeden de pcos soort van aangezet heeft. 
ergens had ik ook heel erg de angst dat het misschien toch aan de vaccinaties van covid lag... maar dit heb ik los gelaten.
Ik vind het enorm lastig om het los te laten. iedere dag speelt de gedacht wel een keer door mijn hoofd, zou het deze keer wel raak zijn? heb ik echt een eisprong gevoeld? en de ovulatietesten geven echt aan dat de eisprong er aan kwam? ohja en dan die verplichte gemeenschap... gelukkig kunnen we redelijk goed over praten, maar het blijft een dingetje. 
De gyn blijft ook zeggen probeer het los te laten want ook dit beinvloed de kansen. Dit vind ik soms erg naar om te horen. Ik had afgelopen week een echo bij een hele fijne gyn. ze toonde enorm veel begrip voor de situatie en het stukje loslaten. morgen weer een echo om te kijken of er een eisprong opgetreden is. na deze cyclus mag ik het zonder echo's doen gelukkig. Hierdoor is de druk er iets minder en hopelijk iets meer rust om los te laten. blijft een dingetje dat los laten..
vind het fijn dit hier te kunnen delen en te lezen dat ik echt niet de enige ben, zoals dit wel vaak zo voelt. en ik voel me dan ook best schuldig soms dat ik denk.. we hebben al een hele lieve dochter mogen krijgen, waarom is die wens dan weer zo sterk? misschien nog wel sterker als bij de eerste... 
wil iedereen hier op dit forum heel veel suc6 en sterkte wensen. Hopelijk mag bij iedereen de wens vervuld worden!!:)
liefs.
 
Hier ook PCOS en ondertussen 5 cyclussen met Clomid achter de rug. Telkens mooi een eitje dat groeide maar helaas geen zwangerschap. Laatste twee rondes spuit met Pregnyl erbij en laatste ronde extra progesteron bijnemen. Nu deze maand onderzoeken gehad (eileiders + sperma van mijn man). Komende maand starten met inseminatie en hopen dat dit iets uithaalt. We willen het zo graag. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan