Ik ben over 4 weken uitgerekend en ga zeker mijn oudste gewoon naar het kinderdagverblijf laten gaan in de kraamweek. Ik denk dat er thuis al zo veel nieuws is wat ze moet verwerken, dat het heel fijn is als er ook wat "oud en vertrouwd" blijft. Ze is nogal prikkelgevoelig, dus wat doseren kan geen kwaad. Daarnaast is het echt een peuter die soms om heel veel aandacht kan vragen. Ik gun mijn tweede kind (en onszelf) ook die rust en'alleentijd'. Zodat we ook echt aandacht kunnen hebben voor deze baby. Had er nooit over nagedacht dat het een optie is om de oudste tijdens deze week thuis te houden...
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Peuter naar gastouder in kraamweek?
- Onderwerp starter Lelala
- Startdatum
Ja erbij betrekken en thuis houden is natuurlijk ook een optie. Grappig hoe we allemaal verschillend denken.? Ik heb zoiet: We horen allemaal bij het gezin. Iedereen blijft speciaal thuis in deze tijd en dan breng je alleen je peuter weg omdat dat dan teveel zou zijn, dat is het dan straks ook.
Nu ben je zelfs met z'n drieën om dat op te vangen, zolang ik geen keizersnede krijg lijkt mij het geen probleem. Maar deze discussie heb ik dus met mijn man ook... wij kiezen toch zelf voor meer kinderen in een korte tijd..? Bij ons is dat echt niet per ongeluk gegaan.. dan is het indd een consequentie dat je het druk gaat krijgen, daar hebben opa's en oma's niets mee te maken.. ik ben juist vaak verbaasd met welk gemak dat wegbrengen gemoeid gaat. "Breng maar even naar opa en oma want dat is het beste voor jullie". Wij brengen ons kind eigenlijk zelden naar familie of vrienden en ze gaat voornamelijk naar de gastouder omdat het goed is voor haar maar vind het in zo'n week als dit gevoelsmatig alsof ik haar afdank omdat ik alleen met mijn tweede wil knuffelen.
Ik zou er dus alleen voor kiezen als ik voel dat het goed is voor haar en of als het gewoon echt niet goed gaat.
Nu ben je zelfs met z'n drieën om dat op te vangen, zolang ik geen keizersnede krijg lijkt mij het geen probleem. Maar deze discussie heb ik dus met mijn man ook... wij kiezen toch zelf voor meer kinderen in een korte tijd..? Bij ons is dat echt niet per ongeluk gegaan.. dan is het indd een consequentie dat je het druk gaat krijgen, daar hebben opa's en oma's niets mee te maken.. ik ben juist vaak verbaasd met welk gemak dat wegbrengen gemoeid gaat. "Breng maar even naar opa en oma want dat is het beste voor jullie". Wij brengen ons kind eigenlijk zelden naar familie of vrienden en ze gaat voornamelijk naar de gastouder omdat het goed is voor haar maar vind het in zo'n week als dit gevoelsmatig alsof ik haar afdank omdat ik alleen met mijn tweede wil knuffelen.
Ik zou er dus alleen voor kiezen als ik voel dat het goed is voor haar en of als het gewoon echt niet goed gaat.
Het krijgen van een broertje of zusje is een gebeurtenis met een grote impact voor iedereen. Jonge kinderen kunnen hierdoor erg van hun stuk raken. Zeker die eerste week die ineens zó anders loopt dan normaal. Ik zou vooral adviseren om zoveel mogelijk continuïteit te bieden door routine en structuur te houden zoals je dat normaal ook zou doen. De opvang is voor je kindje een vaste routine. Het biedt haar veiligheid en ze kan er haar ei kwijt voor de verwerking van alles wat er in haar leventje gebeurd.
Wanneer ze thuis is, zou ik adviseren om te kijken waar haar behoefte liggen. Heeft ze interesse in het babytje, betrek haar dan bij de verzorging. Geen interesse of belangstelling, laat haar dan lekker haar ding doen. Een middagje met papa op pad om samen een boodschap te doen is vaak al genoeg om haar ook het gevoel te geven dat ze niet wordt vergeten.
Mijn oudste was destijds 2.5 jaar. Hij had weinig interesse in zijn broertje. Hij vond het allemaal wel prima. Sinds zijn broertje steeds meer kon, groeide ook de interesse in hem. Ze zijn nu dol op elkaar.
In mijn beleving ben je na de kraamweek ook nog niet gewend aan de nieuwe gezinssituatie. Dit is een proces waar je in groeit. Rollen veranderen binnen het gezin, aandacht moet worden verdeeld en iedereen moet weer even zijn draai krijgen. Oudere kinderen moeten wennen aan hun nieuw positie in het gezin. Het eerste kind is ineens de oudste. Dat kost allemaal energie en kan gepaard gaan met opstandigheid, slecht slapen etc. Je helpt elkaar hier doorheen door begrip te tonen, veel te knuffelen en je liefde uit te spreken ☺
Wat mij erg geholpen heeft was het houden van zoveel mogelijk ritme en regelmaat. Ik merkte dat iedereen daar het beste bij gebaad was. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders.
Allemaal mensen, allemaal ervaringen. Je moet doen wat voor jullie goed voelt. Veel geluk ?
Wanneer ze thuis is, zou ik adviseren om te kijken waar haar behoefte liggen. Heeft ze interesse in het babytje, betrek haar dan bij de verzorging. Geen interesse of belangstelling, laat haar dan lekker haar ding doen. Een middagje met papa op pad om samen een boodschap te doen is vaak al genoeg om haar ook het gevoel te geven dat ze niet wordt vergeten.
Mijn oudste was destijds 2.5 jaar. Hij had weinig interesse in zijn broertje. Hij vond het allemaal wel prima. Sinds zijn broertje steeds meer kon, groeide ook de interesse in hem. Ze zijn nu dol op elkaar.
In mijn beleving ben je na de kraamweek ook nog niet gewend aan de nieuwe gezinssituatie. Dit is een proces waar je in groeit. Rollen veranderen binnen het gezin, aandacht moet worden verdeeld en iedereen moet weer even zijn draai krijgen. Oudere kinderen moeten wennen aan hun nieuw positie in het gezin. Het eerste kind is ineens de oudste. Dat kost allemaal energie en kan gepaard gaan met opstandigheid, slecht slapen etc. Je helpt elkaar hier doorheen door begrip te tonen, veel te knuffelen en je liefde uit te spreken ☺
Wat mij erg geholpen heeft was het houden van zoveel mogelijk ritme en regelmaat. Ik merkte dat iedereen daar het beste bij gebaad was. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders.
Allemaal mensen, allemaal ervaringen. Je moet doen wat voor jullie goed voelt. Veel geluk ?
De benadering van de situatie van anderen komt wel heel negatief over. Volgens mij schrijft het merendeel van de mensen hierboven dat ze niet zozeer hun oudste wegbrengen om zelf rust te hebben, maar ook voor de rust en regelmaat van het kind. Je weet van te voren niet hoe je week loopt en hoe het gaat. Ook niet als je een makkelijke bevalling hebt. Ik ben 4 weken geleden ‘s nachts thuis bevallen, ging heel makkelijk en voelde mij meteen al heel goed. En toch was (ben) ik vermoeider en tot minder in staat dan voor de zwangerschap; ik mis ‘s nachts een uur of 3 slaap en guess what; die peuter die eerst doorsliep, slaapt opeens overdag géén twee uur, omdat ze het maar wat spannend vindt met een baby en kraamzorg in huis. En toen zij om 12:00 na een kleine huilbui heerlijk sliep, kon ik niet naar bed, maar moest ik de baby voeden. En om 5 over 1 was dochter huilend weer wakker, van wat dan ook, om niets en niemand anders te willen dan mama. Allemaal prima en heel gezond. Maar voor haar was het heerlijk om, zoals ze dat ook de weken (en eigenlijk gedurende het hele corona-jaar) ervoor deed, een dagje naar opa en oma te gaan. Gewoon zoals ze gewend was; even naar de speeltuin, even langs de dieren, rustig eten en dan lekker slapen. Dingen die thuis, zeker die eerste week, anders zijn: De kraamzorg is er, de baby hangt aan de borst als dochterlief (met maaaaamaaaaa) een boterham moet eten, je wandelt wat minder makkelijk even snel baar de speeltuin (want hoe goed jij je ook voelt, de baby moet eerst voldoende zijn aangekomen en die bekkenbodem…)
Het kan helemaal zijn dat het voor jullie wel goed voelt om de oudste thuis te houden en dat alles zo soepel verloopt, dat niemand behoefte heeft aan een uurtje rust en ruimte. Maar dat betekent niet dat de andere moeders makkelijker hun kind ‘ergens dumpen’. Ook wij die er oor kiezen ons kind wel naar kdv/gastouder/familie te laten gaan, doen dat in het belang van het hele gezin. De twee dagen in de kraamweek dat mijn dochter niet thuis was, heb ik heerlijk gerust met mijn zoon, heeft mijn man gewerkt, zodat hij er de week erop extra thuis kon blijven en heeft onze dochter kunnen bijkomen én bijslapen van alle indrukken, waardoor ze thuis niet meer hysterisch huilend aan mijn been hing, maar vol liefde haar broertje kon knuffelen. Nu we 4 weken verder zijn, gaat het super. Helpt dochterlief soms (want ik ben 2 en roep neeee als mama vraagt of ik een doekje wil aangeven), wandelen we uren op zoek naar leuke speeltuinen en slaapt ook dochter weer goed overdag en ‘s nachts. En gaat ze alleen nog een dag per week naar kdv, terwijl we de overige 6 genieten van het samen zijn als gezin.
Het kan helemaal zijn dat het voor jullie wel goed voelt om de oudste thuis te houden en dat alles zo soepel verloopt, dat niemand behoefte heeft aan een uurtje rust en ruimte. Maar dat betekent niet dat de andere moeders makkelijker hun kind ‘ergens dumpen’. Ook wij die er oor kiezen ons kind wel naar kdv/gastouder/familie te laten gaan, doen dat in het belang van het hele gezin. De twee dagen in de kraamweek dat mijn dochter niet thuis was, heb ik heerlijk gerust met mijn zoon, heeft mijn man gewerkt, zodat hij er de week erop extra thuis kon blijven en heeft onze dochter kunnen bijkomen én bijslapen van alle indrukken, waardoor ze thuis niet meer hysterisch huilend aan mijn been hing, maar vol liefde haar broertje kon knuffelen. Nu we 4 weken verder zijn, gaat het super. Helpt dochterlief soms (want ik ben 2 en roep neeee als mama vraagt of ik een doekje wil aangeven), wandelen we uren op zoek naar leuke speeltuinen en slaapt ook dochter weer goed overdag en ‘s nachts. En gaat ze alleen nog een dag per week naar kdv, terwijl we de overige 6 genieten van het samen zijn als gezin.
Prachtig verwoord Galileo!!
Weet je wat.. laat het los en beslis op dat moment. Er is geen goed of fout. Je weet niet hoe je bevalling gaat, hoe je baby is en hoe jij je voelt en je weet niet hoe je peuter zich gedraagt met alle nieuwe veranderingen. Je kan er nu een prachtig romantisch beeld van hebben, een hele week met z'n allen gezellig thuis, maar in de praktijk kan dat anders zijn. Precies wat Galileo zegt. Die ene kraamweek is niet zó cruciaal, jullie hebben hun hele leven nog om aan elkaar te wennen en dat zit niet op die ene opvang dag vast.
Weet je wat.. laat het los en beslis op dat moment. Er is geen goed of fout. Je weet niet hoe je bevalling gaat, hoe je baby is en hoe jij je voelt en je weet niet hoe je peuter zich gedraagt met alle nieuwe veranderingen. Je kan er nu een prachtig romantisch beeld van hebben, een hele week met z'n allen gezellig thuis, maar in de praktijk kan dat anders zijn. Precies wat Galileo zegt. Die ene kraamweek is niet zó cruciaal, jullie hebben hun hele leven nog om aan elkaar te wennen en dat zit niet op die ene opvang dag vast.
Wij zijn op 8 april ouders geworden van ons 2e zoontje. Terwijl zijn broertje geboren werd op donderdagochtend was onze oudste zoon gewoon op de opvang. De vrijdag en het weekend is hij thuis geweest met ons en konden we aan elkaar wennen. Maar na het weekend was het wel duidelijk dat het voor hem beter was even zijn eigen gedoetje weer te hebben. Even geen baby, kraamzorg en mama op bed maar lekker spelen met de kindjes op de opvang. Hij kwam echt als een ander mannetje weer thuis. Ik ben heel blij dat wij het op die manier hebben gedaan en gewoon in de kraamweek hebben gekeken wat op dat moment het beste was en voelde.
Hier twee weken geleden bevallen van ons derde kindje en ook onze oudere kinderen zijn naar KDV, school en BSO gegaan zoals ze normaal ook gaan.
Niet omdat wij ze weg wilden hebben, maar omdat het voor hen al zoveel teweeg bracht. Hoewel ze direct helemaal verliefd zijn op hun zusje was het juist erg fijn om ook hun eigen ding te kunnen blijven doen.
Er is opeens al een hele week iemand vreemd in huis (en wij hadden een schat van een kraamzorg die de kinderen overal bij betrok en waar ook de kinderen mee wegliepen), er is een baby bij, rollen en grenzen worden opnieuw uitgetest (pfoeh, best pittig zo nu en dan), onze kinderen waren moe van alle indrukken. En dan ben je zelf ook nog aan het herstellen van een zwangerschap en bevalling.
Daarnaast vond ik het heel erg fijn om samen met m'n man even alleen tijd met de nieuwe baby te hebben en aan haar te kunnen wennen.
In ons geval duurde de kraamweek 8 dagen en gaan de kinderen 2/3 dagen naar de BSO en KDV...dan zijn er nog steeds 5/6 dagen over waarop je met het hele gezin thuis bent. Het heeft hier geen enkele invloed gehad op de hechting met hun zusje en ook op geen enkele manier het gevoel opgeleverd van "waarom moet ik weg". Sterker nog; ze vinden het zo veel leuker om ook weer met hun vriendjes en vriendinnetjes te spelen dat ze heel graag gewoon hun eigen ding gingen doen!
Niet omdat wij ze weg wilden hebben, maar omdat het voor hen al zoveel teweeg bracht. Hoewel ze direct helemaal verliefd zijn op hun zusje was het juist erg fijn om ook hun eigen ding te kunnen blijven doen.
Er is opeens al een hele week iemand vreemd in huis (en wij hadden een schat van een kraamzorg die de kinderen overal bij betrok en waar ook de kinderen mee wegliepen), er is een baby bij, rollen en grenzen worden opnieuw uitgetest (pfoeh, best pittig zo nu en dan), onze kinderen waren moe van alle indrukken. En dan ben je zelf ook nog aan het herstellen van een zwangerschap en bevalling.
Daarnaast vond ik het heel erg fijn om samen met m'n man even alleen tijd met de nieuwe baby te hebben en aan haar te kunnen wennen.
In ons geval duurde de kraamweek 8 dagen en gaan de kinderen 2/3 dagen naar de BSO en KDV...dan zijn er nog steeds 5/6 dagen over waarop je met het hele gezin thuis bent. Het heeft hier geen enkele invloed gehad op de hechting met hun zusje en ook op geen enkele manier het gevoel opgeleverd van "waarom moet ik weg". Sterker nog; ze vinden het zo veel leuker om ook weer met hun vriendjes en vriendinnetjes te spelen dat ze heel graag gewoon hun eigen ding gingen doen!
Hier twee weken geleden bevallen van ons derde kindje en ook onze oudere kinderen zijn naar KDV, school en BSO gegaan zoals ze normaal ook gaan.
Niet omdat wij ze weg wilden hebben, maar omdat het voor hen al zoveel teweeg bracht. Hoewel ze direct helemaal verliefd zijn op hun zusje was het juist erg fijn om ook hun eigen ding te kunnen blijven doen.
Er is opeens al een hele week iemand vreemd in huis (en wij hadden een schat van een kraamzorg die de kinderen overal bij betrok en waar ook de kinderen mee wegliepen), er is een baby bij, rollen en grenzen worden opnieuw uitgetest (pfoeh, best pittig zo nu en dan), onze kinderen waren moe van alle indrukken. En dan ben je zelf ook nog aan het herstellen van een zwangerschap en bevalling.
Daarnaast vond ik het heel erg fijn om samen met m'n man even alleen tijd met de nieuwe baby te hebben en aan haar te kunnen wennen.
In ons geval duurde de kraamweek 8 dagen en gaan de kinderen 2/3 dagen naar de BSO en KDV...dan zijn er nog steeds 5/6 dagen over waarop je met het hele gezin thuis bent. Het heeft hier geen enkele invloed gehad op de hechting met hun zusje en ook op geen enkele manier het gevoel opgeleverd van "waarom moet ik weg". Sterker nog; ze vinden het zo veel leuker om ook weer met hun vriendjes en vriendinnetjes te spelen dat ze heel graag gewoon hun eigen ding gingen doen!
Niet omdat wij ze weg wilden hebben, maar omdat het voor hen al zoveel teweeg bracht. Hoewel ze direct helemaal verliefd zijn op hun zusje was het juist erg fijn om ook hun eigen ding te kunnen blijven doen.
Er is opeens al een hele week iemand vreemd in huis (en wij hadden een schat van een kraamzorg die de kinderen overal bij betrok en waar ook de kinderen mee wegliepen), er is een baby bij, rollen en grenzen worden opnieuw uitgetest (pfoeh, best pittig zo nu en dan), onze kinderen waren moe van alle indrukken. En dan ben je zelf ook nog aan het herstellen van een zwangerschap en bevalling.
Daarnaast vond ik het heel erg fijn om samen met m'n man even alleen tijd met de nieuwe baby te hebben en aan haar te kunnen wennen.
In ons geval duurde de kraamweek 8 dagen en gaan de kinderen 2/3 dagen naar de BSO en KDV...dan zijn er nog steeds 5/6 dagen over waarop je met het hele gezin thuis bent. Het heeft hier geen enkele invloed gehad op de hechting met hun zusje en ook op geen enkele manier het gevoel opgeleverd van "waarom moet ik weg". Sterker nog; ze vinden het zo veel leuker om ook weer met hun vriendjes en vriendinnetjes te spelen dat ze heel graag gewoon hun eigen ding gingen doen!