ben het met randy eens...
dat het pijn zal doen, is algemeen bekend.
ik had voor mn 1e zwangerschap een beetje te veel naar die bevallingsverhalen op tv gekeken.
daarin zag ik de meeste vrouwen gillen van de pijn.
toen ik dus zwanger werd, nam ik mezelf voor:
het zal heel veel pijn gaan doen, maar die kleine zal er hoe dan ook toch uit moeten!
ik heb het totaal niet op ziekenhuizen, maar thuis bevallen was voor mij ook geen optie
dus beviel ik in het kraamhotel.
ik heb echt een top bevalling gehad.
had wel been weeen, maar heb de hele avond in bad gelegen.
in bad ging mn ontsluiting opeens heel erg snel.
ging er om 7 uur in, met 3cm. om 9 uur had ik 5 cm. toen ben ik heel snel weer in bad gaan liggen en om 10.15 uur volledige ontsluiting.
de pijn was dragelijker in bad, dan uit bad.
kon niet eens op mn benen staan, zakte ergewoon door heen. had been weeen.
dus hup, snel weer in bad en toen ik volledige ontsluiting had, snel op bed en nog geen half uurtje later was mn kleine meid er.
pijn tijdens de bevalling zelf??
ik heb er niet eens wat van gemerkt!
had totaal geen pijn, zelfs niet toen het hoofdje 3 keer terug ging, ipv eruit. (wat wel een raar gevoel was)
nu moet ik in het ziekenhuis bevallen.
kraamhotel is geen optie, omdat ik daar 3 dagen minimaal moet blijven. wil ik niet, want wil gewoon thuis bij mn oudste dochter, man en ukkie zijn.
thuis bevallen is wederom niet mogenlijk.
tegen de bevalling zie ik niet op, maar tegen het ziekenhuis wel. ook al weet ik dat ik in goede handen ben.
pijnbestrijding zal ik niet snel om vragen.
waarom niet???
heel simpel.
ik ben als de dood voor die ruggeprik!
waarschijnlijk omdat ik het niet ken, maar t lijkt me zo eng gewoon.
maar heb wel in mn achterhoofd dat mocht het een rampen bevalling worden ( elke bevalling is immers anders zeggen ze) ik er wel om KAN vragen, mocht ik dit willen.
een keizersnede op bestelling hahahaha.
moest er wel om lachen, maar tis idd eigenlijk te treurig voor woorden.
liefs, do
dat het pijn zal doen, is algemeen bekend.
ik had voor mn 1e zwangerschap een beetje te veel naar die bevallingsverhalen op tv gekeken.
daarin zag ik de meeste vrouwen gillen van de pijn.
toen ik dus zwanger werd, nam ik mezelf voor:
het zal heel veel pijn gaan doen, maar die kleine zal er hoe dan ook toch uit moeten!
ik heb het totaal niet op ziekenhuizen, maar thuis bevallen was voor mij ook geen optie
dus beviel ik in het kraamhotel.
ik heb echt een top bevalling gehad.
had wel been weeen, maar heb de hele avond in bad gelegen.
in bad ging mn ontsluiting opeens heel erg snel.
ging er om 7 uur in, met 3cm. om 9 uur had ik 5 cm. toen ben ik heel snel weer in bad gaan liggen en om 10.15 uur volledige ontsluiting.
de pijn was dragelijker in bad, dan uit bad.
kon niet eens op mn benen staan, zakte ergewoon door heen. had been weeen.
dus hup, snel weer in bad en toen ik volledige ontsluiting had, snel op bed en nog geen half uurtje later was mn kleine meid er.
pijn tijdens de bevalling zelf??
ik heb er niet eens wat van gemerkt!
had totaal geen pijn, zelfs niet toen het hoofdje 3 keer terug ging, ipv eruit. (wat wel een raar gevoel was)
nu moet ik in het ziekenhuis bevallen.
kraamhotel is geen optie, omdat ik daar 3 dagen minimaal moet blijven. wil ik niet, want wil gewoon thuis bij mn oudste dochter, man en ukkie zijn.
thuis bevallen is wederom niet mogenlijk.
tegen de bevalling zie ik niet op, maar tegen het ziekenhuis wel. ook al weet ik dat ik in goede handen ben.
pijnbestrijding zal ik niet snel om vragen.
waarom niet???
heel simpel.
ik ben als de dood voor die ruggeprik!
waarschijnlijk omdat ik het niet ken, maar t lijkt me zo eng gewoon.
maar heb wel in mn achterhoofd dat mocht het een rampen bevalling worden ( elke bevalling is immers anders zeggen ze) ik er wel om KAN vragen, mocht ik dit willen.
een keizersnede op bestelling hahahaha.
moest er wel om lachen, maar tis idd eigenlijk te treurig voor woorden.
liefs, do