pijnbestrijding

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo dames,
ik loop me de laatste weken erg te verbazen over pijnbestrijding. ik snap best dat als het allemaal echt te heftig wordt pijnbestrijding een goede optie is. ze hebben het niet voor niets uitgevonden. maar ik verbaas me er heel erg over dat je al zo een uitgebreide voorlichting krijgt etc tijdens zwangerschaps. het valt me op dat een heleboel vrouwen standaard voor pijnbestrijding kiezen terwijl ik het al benauwd krijg als ik naar al die bijwerkingen luister. ik moet er echt niet aan denken om me vol te laten spuiten met middelen die me misselijk maken etc. hoe denken jullie over pijnbestrijding? ik heb nog nooit een koe, hond, kat of paard op de tv zien bevallen met pijnbestrijding dus het lijkt erop dat het toch ook zonder kan? zou t zo zijn dat dieren zich gewoon niet van te voren druk kunnen maken of angstig kunnen worden en dat ze daarom beter endorfinen aan kunnen maken? Wie wil er absoluut pijnbestrijding? en wie absoluut niet? ik vraag me af hoe verschillende dames hier erin staan..... :)

 
Ik toch in eerste instantie niet! Of t moet zoooo tegen vallen dat ik t niet meer zie zitten, maar ik ga mn best doen het met mn ademhaling te redden... :) optimistisch he, al vind t ik t steeds spannender worden....

X
 
Even inbreken vanaf het maart forum. Ik mocht geen ruggenprik ivm zenuw aandoening die mijn vader heeft en erfelijk is..het is niet zeker dat ik het heb, maar zowel dan is een ruggenprik taboe. Dus ik had gen andere optie. Het was een heftige bevalling maar heb het kunnen doorstaan. Ik had wel een geboorte tens besteld....tja of dat heeft gewerkt?, ik weet het niet...had iig wel iets te doen tijdens de weeen:) kon het apparaat regelen.

maar ik zou anders ook gen pijn bestrijding gewild hebben. Die bijwerkingen vond ik ook verschrikkelijk. Het is gewoon niet goed voor je lichaam lijkt mij. En ook niet voor je kind. Werd er eng van toen ik het las. Dus had het zoiezo niet gewild.

Apart hè hoe dieren het doen... Zij denken niet na maar doen het gewoon..trekken zich terug en zoeken een rustige plek op. Heel bijzonder. Jammer dat wij zoveel nadenken! Ik denk dat dat de clou is... Dat het bij ons moeizamer gaat.. Wij houden zo de weeen tegen zeg maar..die angst en pijn verstarren we... We moeten juist ontspannen en alles laten komen zoals het komt...dat is miskijk voor ons.

Mijn hond is laatst geopereerd..was een hele zware buik operatie. een paar uur na de operatie haalden we hem op en hij sprong dood leuk de auto in, alsof er niets gebeur was! ongelofelijk! Ik was erg jaloers:) ik heb een paar hechtingen van de knip en dat deed zo'n pijn..bij mijn hond lag zijn hele buik open en hij gaf geen kick..vreemd toch?

Succes met je beslissing en alvast succes bij je bevalling!
 
Ik wilde absoluut geen pijnbestrijding bij de oudste, maar na 2 uur op 7 cm te zijn blijven steken en een weeenstorm (buik en rugweeen tegelijk om de 2 minuten) wilde ik toch heel graag een ruggeprik. Hup ambulance in en naar het ziekenhuis. Eenmaal daar aangekomen, bleek ik volledige ontsluiting te hebben en mocht gaan persen. 20 minuten later lag de kleine man op mijn buik. Dus alsnog geen pijnbestrijding gehad. Buiten die 2 uur om vond ik het allemaal makkelijk te doen en als je eenmaal mag persen is het ergste wel voorbij.

Ik ga er nu vanuit dat het wederom niet nodig zal zijn, maar ik sluit niks uit. Ik heb een hele hoge pijngren, maar ook die werd overschreden. Een bevalling kan heel heftig zijn en de een kan het beter hebben als de ander. Ik ben bang van spuiten en naalden, maar smeekte mijn huisarts toch wel om de ruggeprik ahahahahah.

Maar ik fok katten en ook na de bevalling van de dames, krijgen ze bij mij toch echt wel een pijnstiller. Dus dat een dier geen pijn zou hebben is onzin. Ze vallen gerust hun jongen aan. Alleen kunnen zij het niet zeggen. Na het eerste nest zonder pijnstillers en het lijden van mijn kat te hebben gezien heb ik de volgende bevalling wel wat gegeven en het ging een stuk vlotter en moederpoes voelde zich zichtbaar beter na de bevalling.
 
nou ik ben blij dat er pijnbestrijding bestaat!!

ik heb bij m'n eerste vanaf 4 uur 's nachts tot half 10 de 's avonds weeën gehad. tegen 6 uur 's avonds was ik zo moe, zo kapot, had ik zoveel pijn en maar 5 centimeter ontsluiting. dat was dus 14 uur doen over 5 centimeter, op een gegeven moment kon ik het gewoon niet meer en vond de vk dat ik naar het ziekenhuis moest voor pijnbestrijding. ik heb zo'n morfinepompje gehad, maar omdat ik al zulke heftige weeën had, hielp het totaal niet. ja, tussen de weeën door was ik zo stoned als een konijn maar het hielp niks tegen de pijn. toen ik om 9 uur eindelijk volledige ontsluiting had (eenmaal in het ziekenhuis ging het heel snel) mocht ik persen. wat bleek, onze zoon zat zo vast in mijn bekken, dat ie geen kant op kon. het vacuümpompje kwam eraan te pas, maar ook dat hielp niks. het hartslagje viel helemaal weg en toen is besloten tot een spoedkeizersnede, anders zou m'n zoon het niet halen. wat was ik achteraf blij dat ik al in het ziekenhuis was zeg!

nu denk ik veel na over pijnbestrijding, als ik uberhaupt vaginaal ga bevallen. ik heb over 2 weken een afspraak bij de gyn, moet sowieso in het ziekenhuis bevallen, maar ik ben wel zo verschrikkelijk bang voor de bevalling. ik neig heel erg naar weer een keizersnede, maar ik wil snel weer op de been zijn. mocht ik vaginaal willen proberen, wil ik hoe dan ook een ruggeprik. die weeën waren zo heftig, ik weet niet of ik het nog wel aandurf. om een heel erg lang verhaal kort te maken (hahahahaaha) ben ik blij dat er pijnbestrijding bestaat, hopelijk maakt het mij iets makkelijker om een keuze te maken.
 
ik ben van t april forum maar kwam ff hier koekeloeren :p

ik heb nu 2 bevallingen gehad.
beide hebben ze 18 uur geduurd.
ik heb geen seconde nagedacht over pijn bestrijding! vind het eigenlijk een stom iets eerlijk gezegd.
mij is verteld bij mn eerste zwangerschap dat je gewoon zo moet denken:

er zijn miljarden vrouwen bevallen ( zonder pijnbestrijding want dat bestond toen niet!) dus ik kan het ook!

mn eerste bevalling was in het kraamhotel. daar hebben ze niet eens pijnbestrijding.
de 2e was in het ziekenhuis en kon ik het zo krijgen, maar wist echt niet waarom ik dat zou willen!
nu ga ik hopelijk thuis bevallen. ook zonder pijnbestrijding natuurlijk.

ik zal nooit zeggen dat het een pretje is, de bevalling, heb tot 2 keer toe behoorlijke weeenstormen gehad zonder dat ik er wat mee opschoot maar tis me gelukt en daar ben ik trots op!

liefs, do
 
Bevallen doet pijn en daar zijn wij voor gemaakt, anders zouden we het geen 2e keer of nog vaker doen, toch?
Ik heb makkelijk praten nu, dit wordt mijn 1e keer.
Ik moet op medische indicatie in het ziekenhuis bevallen dus alle middelen ter beschikking. Toch moet ik er niet aan denken om al die troep in m'n lijf te stoppen, terwijl ons lichaam gemaakt is om het zonder te kunnen.
Ik heb op zwangerschapsyoga verschillende (ademhalings) technieken geleerd om jezelf te ontspannen, als je ontspant heb je minder pijn en maakt je lichaam natuurlijke pijnstilling aan. Daar vertrouw ik dan maar op.
Ik hoor van verschillende vrouwen dat op het moment dat je eigenlijk niet meer kunt en wil smeken om pijnstilling, dat vaak het moment is dat je kunt gaan persen.
Al deze dingen hou ik in gedachten en ga vol goede moed en vertrouwen die bevalling in.
Misschien piep ik dan wel anders, maar goed voor nu is dit mijn beslissing.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan