pijnbestrijding

Bij mijn eerste bevalling heb ik een ruggeprik gehad omdat het moest ik was ingeleid maar het leek niet op te schieten als de baby niet voor de eind van de
middag zou worden geboren zou ik een keizersnee krijgen. Gelukkig kon ik om 13.00 uur beginnen met persen niet dat ik er iets van heb gevoeld 24 minuten later was mijn zoon geboren:) ook daarna heb ik geen last meer van die ruggeprik gehad.
 
ik vindt het wel goed dat het er is ik heb het bij allebei de bevallingen niet gehad wou het bij de eerste wel maar daar werdt moeilijk overgedaan nu viel het toen zo tegen omdat het zo snel ging 5 cm in 45 min de 2de is zo snel gegaan dat ik er niet eens aan kon denken maar als de pijn te erg wordt bij de derde bevalling zou ik het wel overwegen
 
Momenteel ben ik banger voor de pijnbestrijding dan voor de bevalling zelf. Ik ben vorige week bij een voorlichtingsavond geweest over de bevalling en een ruggenprik lijkt me verschrikkelijk! Ook andere vormen van pijnbestrijding zie ik echt niet zitten. Ik hoop dus ook dat ik het niet nodig heb.. Het zal waarschijnlijk heel erg tegen vallen, maar ik sta nu nog positief tegenover de bevalling. Ik ga ervan uit dat ik de pijn aankan, en ik hoop dat ik lekker thuis mag blijven.
 
Ik heb zoiets van; Ik ga ervoor zolang het gaat, wordt het me echt teveel kies ik voor pijn bestrijding.
Zo is het bij mn eerste bevalling ook gegaan. Rond de 8 cm heb ik een ruggenprik gekregen waardoor ik even tot rust kon komen. Hij was precies weer uitgewerkt toen ik begon met persen, en kon ik alles weer voelen.....
Toch denk ik wel eens. Als ik niet had gweten dat die optie er was...had ik het vast ook gered.. Nu had ik zoiets van; als dit nog erger wordt trek ik het niet meer....
Wil deze keer dan ook proberen zonder pijnbestrijding te bevallen. We zullen zien hoe het gaat.
Ennuh...wij wonen op een melkveebedrijf en als je die koeien ziet bevallen hebben ze toch duidelijk veel pijn hoor! Ze kunnen alleen niet om een ruggenprik vragen!
...maar de redenatie van niet bang kunnen zijn voor pijn, zou best wel eens kunnen kloppen :)
 
tuurlijk hebben die beesten ook pijn! bevallen is voor niets en niemand een makkeie denk ik.

tis idd hoe je instelling is.
ik ben totaal niet bang voor de bevalling of voor de pijn.
was ik ook niet met mn eerste. ik had zoiets van: ik zie t wel!
tuurlijk zakte de moed in me schoenen toen ik te horen kreeg dat ik 12 uur later nog maar 3 cm had. maar we gaven niet op!

ik heb geen puftechnieken geleerd. wat ik deed was als de wee eraan kwam ik heel goed in ademde, op t hoogte punt hield ik mn adem vast en als de wee afzakte, ademde ik heel rustig uit.
de vk had echt zoiets van: wat doe jij nou? maar t werkte zo goed! zo had ik veel minder pijn dan als ik het niet deed ( heb ik ook even uitgeprobeerd natuurlijk hihihi)

verder was ik heerlijk in mezelf gekeerd. zo min mogenlijk aan die buik denken, zoveel mogenlijk rusten. (verstand op nul zetten en echt nergens aan denken)
zo kan je alles heel goed door staan.

even een tip dus :p

bij 8 cm nog een ruggeprik. daar moet i kdus echt niet aan denken. om met 8 cm naar de ok te gaan om die prik in mn rug te zetten, terwijl de ene wee naar de andere wee komt, voor die laatste 2 cm.
wist ook eerlijk gezegd niet dat ze dat nog deden met 8cm!

meiden, t komt helemaal goed!

liefs,do
 
Ik ging bij de eerste heel onbevangen de bevalling in. Ik had ook echt wel zoiets van: iedere vrouw kan het, dus ik ook. En ja het is me uiteindelijk zonder ook gelukt. Maar met een weeenstorm en heel heftige buik en rugweeen (hoorde dat later van de huisarts dat ze wel erg heftig waren) wilde ik toch wel heeel graag. Niet gekregen en een 2e schijnt makkelijker te gaan. Ik weet in ieder geval dat ontspannen zeer goed helpt. Het idee dat de pijn over zou zijn als ik eenmaal in het ziekenhuis zou zijn heeft me net over het randje van de laatste 3 cm geholpen. (zonder al te veel pijn overigens.) Alleen als ze zeggen dat je persweeen weg moet puffen, kunnen ze wat mij betreft de ..... krijgen. Dat heb ik de ambulance geprobeerd en is niet te doen.
 
Tip: gebruik de geboortens. Een apparaatje wat vergoed wordt door je verzekering en wat je zelf op kunt doen. Het is een apparaat wat een bepaald stroomstootjes geeft, die de pijnprikkel naar de hersenen enigszins blokkeren.
Mijn eerste bevalling vond ik zeer pijnlijk. veel rugweeën en ik vond de laatste 6 uur echt bijna niet vol te houden. Mijn man heeft zich verrot gemasseerd, al zijn kracht in mijn rug ge duwd maar nog had ik niet het idee dat het hielp. Ik schoot soms bijna in de paniek. Gelukkig heb ik het thuis af kunnen maken en was ze met 20 minuten persen al geboren. (dat was het meest prettige stuk!) Daarna was ik ook doodop en helemaal bekaf! Ik zag al een berg tegen de tweede bevalling op. Bang voor de pijn! Toen ik hoorde van de geboortetens wilde ik m dolgraag hebben. Het leek me prettig om iets te hebben wat zou kunnen helpen.

En helpen deed het! Ik kon zelfs tussen de weeën door praten. De eerste 4 cm heb ik in bad gelegen en daarna alles met de geboortetens opgevangen. Niemand hoefde te masseren, ook een verademing voor mijn man die al rugpatient is en na de eerste bevalling 2 weken in de ziektewet moest omdat ie ernstige rugklachten had gekregen door het masseren. Hij kon Loïs nog niet uit bed tillen destijds.

Dus surf eens naar www.geboortetens.nl en misschien is het wel iets voor jou!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan