Pijnlijke harde buiken

<p>Goedemiddag, </p><p>ik ben momenteel 31 weken zwanger en heb al een aantal weken last van harde buiken. Voorheen was dit alleen in de avond als ik wat meer gedaan had, op mijn werk maar de harde buiken lijken toe te nemen en voelen ook pijnlijker. Ik werk al maar halve dagen maar reis met het ov omdat we maar 1 auto hebben. Ik probeer al op mijn fiets naar de halte te gaan ipv lopend. Mijn werk is fysiek niet zwaar. Ik zit vooral. Dit weekend had ik er ook al last van na een korte wandeling met de hond. Vanochtend merkte ik dat de harde buiken al voor mijn werk begonnen. Ik heb helemaal geen stress van mijn werk of van andere zaken. Wel voel ik me al de hele zwangerschap fysiek niet fit, misselijk en beroerd. De verloskundige adviseert het nog rustiger aan te doen en minder te lopen maar rustiger dan dit kan haast niet... is dit normaal? hebben anderen hier ook last van? Ik kan toch niet 9 weken plat op de bank blijven liggen... iemand tips?</p>
 
Dat kun je wel en zal toch ook echt moeten wil je dat ze niet al in de ochtend beginnen :)
Had precies hetzelfde als wat jij omschrijft.
Heb een 'kantoorbaan' en probeerde toen ook amper te lopen.
Zelfs als ik gewoon zat kreeg ik echt pijnlijk harde buiken.
Ben toen ook thuis gaan werken. Heb je die mogelijkheid?
Wandelen kon ik idd ook niet meer want mn buik werd zooo zwaar en mega hard, deed echt zeer.
Als je niet thuis kunt werken dan zou ik toch zeggen denk aan jezelf en stop nu 'al' met werken. Dat is geen falen he :) Je lichaam geeft zelf aan wat ze wel en niet kan en dit is gewoon net nog even te veel.

Volgens mij omdat je nu al halve dagen werkt moet je wel met 34 weken met verlof toch?
 
Dankjewel voor je reactie! Voor jou ook vervelend, maar fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zo snel last heeft van die harde buiken... Heeft het rustig aan doen geholpen?
Ja dat klopt... het is nog maar 3 weken dus dat valt wel mee... ik werk ook op arbeidstherapeutische basis dus alles wat ik doe is mooi meegenomen, maar merk ook dat ik het nodig heb om lekker te werken en afleiding te hebben. Ik heb in het begin van de zwangerschap ook thuis gezeten en vond dat echt verschrikkelijk. Thuis werken zou wel een optie zijn dus misschien moet ik dat dan toch maar voorstellen. Het voelt inderdaad ook wel een beetje als falen. Ik weet dat het onzin is maar ik voel me zo’n aansteller als ik naar sommige andere zwangeren kijk. Is het geen misselijkheid dan zijn het nu wel die harde buiken, terwijl ik anderen er fluitend doorheen zie gaan. Dan voelt het echt alsof er iets mis is met mij. Op mijn werk is veel begrip maar ik vind het toch vervelend als anderen mijn werk moeten overnemen en ik het niet ‘netjes’ kan uitzingen tot aan mijn verlof met maar 50% werken. 
 
Toch kijken of je minder kan werken en eventueel thuis werken!
Hier hetzelfde, alleen 32 week zwanger en bij mij gelukkig niet pijnlijk. Werk sinds 2 week 24 uur i.p.v. 36 en merk dat de harde buiken een stuk minder worden! 
Ik dacht ook, moet ik dan zolang helemaal niks doen? Maar probeer toch minder te doen, zo weinig mogelijk lopen en als je wat doet neem pauzes tussendoor.
Even afzien misschien maar een gezond kindje is het allerbelangrijkste! 
En falen zal het nooit zijn, jij moet doen wat je lichaam je verteld.
 
Hoi Rolo, ik wil je niet bang maken maar dit had ik ook bij mijn 2e zwangerschap; als ik een korte wandeling maakte werd dit al teveel. Ik heb toen niet goed geluisterd naar dit soort signalen totdat mijn bevalling spontaan begon met 32 weken. Helaas konden ze in het zkh de bevalling niet meer stoppen en is mijn zoontje geboren, het ging allemaal net goed en wat een geluk dat ik op tijd naar het zkh was gegaan. 
Ik vind het overigens wel apart dat je het advies van je vk niet opvolgt. Neem je haar niet serieus ofzo? 
 
Dank voor jullie reacties... wat moet dat schrikken geweest zijn, dat de bevalling daarna met 32 weken begon. Het is zeker niet zo dat ik het advies van de verloskundige naast me neer leg. Ik heb het vorige week besproken en sindsdien loop ik minder. Ik laat me als het kan ophalen uit mijn werk, wandel korter met de hond,  heb hulp in het huishouden geregeld, soms ga ik op mijn werk even liggen op de bank, maar het helpt tot nu toe niet voldoende en daarom probeer ik nu verder te kijken naar oplossingen en vandaar mijn berichtje. Ook omdat ik me afvraag of dit normaal is als je al zo weinig doet als ik.
 
Hallo,
Mijn tip: niet afgaan op wat je normaal gewend bent en hoeveel minder je al doet maar kijk naar hoe het voelt wat je nog doet.
Ik werkte ook minder en deed veel minder en toch voelde het niet helemaal goed. Veel harde buiken. Ik werkte bijvoorbeeld meer vanuit huis maar moest daarvoor mijn laptop mee naar huis nemen. Mijn laptop tillen was eigenlijk te veel (heel bizar, maar echt!). Maar toch maar door gegaan want ik deed al zoveel minder dan normaal.
Met 32 weken in het ZH terecht gekomen, aan de weeenremmers en injecties voor de longrijping voor ons kleintje voor als hij zou komen. Gelukkig is hij blijven zitten. Daarna naar huis maar mocht niks meer. Kindje is met 40.4 geboren. Denk aan je kleintje en neem geen risico’s!
Succes met de laatste loodjes!
 
Het rustig aan doen had zeker bij mij geholpen. Bijna geen harde buiken meer en kon echt genieten van mijn rust. 
Ben met 36 weken met verlof gegaan en dat hield ik echt net vol. Dat thuiswerken was echt een uitkomst. 
Was vorig jaar met de bloedhitte hoog zwanger dus thuis zitten, slapen en niks doen was heeeeerlijk. 
Wen er nog maar even aan en ga het nog rustiger aan doen en geniet er van i.p.v. te denken pff ik verveel me. Dat is alijd de enige tip die ik mee geef ?
 
Terug
Bovenaan