Please help me want ik plak hem achter dat leuke beertjes behang!!!!!!

Hoi Cissy,

Ik weet precies hoe je je voelt. Wij zitten momenteel   namelijk in exact dezelfde fase.
Wieteke gaat vrij rustig in bed, maar zodra de deur gaat is het krijsen.   Hartverscheurend en ook hier geldt: ze kan het heel lang volhouden.
Wieteke heeft wel puntjes bij de hoektanden, maar heeft dit al een tijdje en volgens mij is dat niet het probleem. Ze probeert waarschijnlijk gewoon uit, maar ik vind het echt vreselijk. Het enige probleem van Wieteke is dat ze niet kan gaan zitten in haar bedje. Dus we gaan af en toe wel kijken, maar als ze niet wil gaan liggen (en dus alleen maar naar de deur en gordijnen wijst die open moeten) gaan we weer weg en komen na 10/20/30 minuten nog eens kijken.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook niet goed tegen kan hoor, maar wat echt helpt is even weg gaan. Gisteravond moest ik werken en moest ik om 19.15 uur weg. Ze blijkt de hele avond te hebben gegild en ik heb heerlijk wat anders kunnen doen. Toen ik om 21.00 uur weer thuis kwam, sliep ze net 5 minuten. Helemaal uitgeput van het harde krijsen.
Wij halen haar dus absoluut niet uit bed en zeker niet van haar kamer. Anders zijn we bang dat het einde zoek is. Hopelijk duurt deze fase niet te lang en ik hoop dat we het juist aanpakken. Gelukkig komt ze 's morgens (en 's middags na haar slaapje) wel weer vrolijk uit bed.

Hé, heel veel succes en ik zal aan je denken vanavond. Fijn om te horen dat we niet de enige zijn.

Groetjes,
Geeske.
 
Hoi Cissy,

Wat het eten betreft: herkenbaar hoor. Julian wil alleen zelf eten en laat zich ook niet meer afschepen met iets anders dan wat wij eten. Misschien moet je Fabio helemaal zelf laten eten, en als dat ook niet werkt, er geen aandacht aan schenken, gewoon een toetje als het de tijd daarvoor is. Tis een fase, gaat dus weer over (maar wanneer??).

En ja dat slapen...Julian sliep het eerste jaar voorbeeldig...welgeteld 2 x wakker geworden snachts (echt waar!), en toen hij jarig was geweest....grrr....
Hier zijn het nu ook hoektanden. Boven zijn al door, onder op komst. Protesteren met naar bed gaan begint al bij het naar boven gaan. Gillen, krijsen, het hele scenario. Ik werk altijd het standaardgebeuren op dezelfde volgorde af en dan gaat meneer dus in bed. Voorheen viel hij als een blok in slaap, nu niet meer, hoor hem nog vaak "kletsen" of zijn knuffels uit bed gooien. En dan begint de serenade. Tot nu toe hebben we hem nog nooit meegenomen naar beneden. Omdat ik zelf ook al de hele week niet meer dan 4 a 5 uurtjes slaap heb gehad per nacht zat ik er gisteren ook doorheen en heb ik hem even meegenomen in ons bed..., maar dat gaat vanavond niet weer gebeuren. Hij werd daar wel rustig van en sliep daarna gelukkig wel.
Helaas voor mij: ik word van elk geluidje wakker tegenwoordig. Na 2 uurtjes slapen kwam Gert op bed, dus ik wakker. Gert valt in slaap, maar Julian begint met hoesten... Hij hoest in zijn slaap en heeft er zelf dus geen last van, maar ik: klaarwakker. Na meerdere keren VSM druppels tegen het hoesten te hebben gegeven en een hoestdrankje (we waren toen al 2, 5    uur verder) was Julian stil, maar begon Gert te snurken.... Van mij mogen ze allebei achter het behang!!

Gert heeft Julian vanochtend naar het kdv gebracht en ik duik zo nog even weer het   bedje in. Heb helaas maar weinig tijd want ik moet vanmiddag met mijn oma naar het ziekenhuis (opa ligt daar).

Ik weet niet of je iets aan mijn verhaal hebt, maar wil je wel sterkte wensen!

Ellen mv Julian
 
Hoi Cissy,

Wij zitten nu ook in die eetfase... nou ja, de niet eetfase.
Hier is de groente ook vies en de aardappels. En het vlees en de yoghurt gaan er wel in.
Ik geef Tyche gewoon niet teveel tussendoortjes. 's Morgens pap en later een stuk fruit.
Tussen de middag 1 of 2 boterhammen en melk. Na het middagdutje een koekje of krentjes. En dan avondeten. Eet ze het dan niet, dan de volgende dag maar weer. Maar ik ga haar niet allemaal extra's geven. Als ze honger heeft, eet ze wel denk ik dan maar.

Het slapen?? Het spijt me maar ik denk dat de dames voor mij gelijk hebben en laten huilen... De eerste 2 dagen kunnen dat echt 2 uur huilen zijn maar daarna gaat het beter. Been there, done that! Maar leuk is het inderdaad niet.

Heel veel succes!!

Liefs Kirsten mv Tyche
 
Hey Cissy

Ik heb mijn kinderen nooit zo maar uren laten huilen.
Ik kan het gewoon niet en dat wil ik ook niet. Gaat tegen al mijn gevoel in.
Het kan zijn dat hij momenteel heel erg behoefte heeft aan veiligheid.
Verlatingsangst dus. Wil weten of jullie niet voor altijd weg zijn.

Uit bed halen is inderdaad verstandelijk gezien geen optie, want daar went hij aan.
Wat je ook kan doen, is hem wel in zijn bedje laten, maar om de 5 a 10 minuten even naar binnen lopen, een aai over zijn bol en weer weg gaan. Geen oogcontact...!
Hij ziet dan dat je er steeds weer bent, ookal verdwijn je ook weer, je komt weer terug. Hier zal hij ook bij huilen, maar je bied hem de veiligheid van jou, door steeds even in zicht te komen.

Wat ik ook periodes heb gedaan met mijn jongens...want dit probleem is bij ons meerdere malen terug gekomen...
ik ging vaak een beetje rommelen in hun kamertje.
Ik pakte  de strijkplank en ging met mijn rug naar het bedje toe strijken.
Ik zei helemaal niets, reageerde helemaal nergens op en op een gegeven moment werden ze rustig. De veiligheid van mama vlakbij hielp.
Zodra dat zover was dat ze 5 minuten rustig in bedje lagen, bracht ik wat strijkgoed naar een andere kamer en kwam weer terug verder strijken.
Zo bleef ik steeds langere momenten weg en bleef ik steeds korter strijken.
Waar ik goed op lette...ik gaf totaal geen aandacht! Geen oogcontact..want dan ben je verkocht.

het is misschien niet een manier uit de boekjes..maar gaf onze kinderen een hoop rust!

Heel veel succes....want dit is heeeeel lastig
Enne..je kan alleen doen wat voor jou goed voelt anders werkt het toch niet.

liefs Pascal
 
Hey Cissy...
Arme jij! maarre... ik schreef tijden terug al eens over mijn terror-kindje.. ik heb dus een ECHTE bengel!
Een heeeeeele lange adem kan je redden... uiteraard niet te veel over je heen laten lopen hoor, begrijp me niet verkeerd...
maar toch.. accepteer dat dit er even bijhoort! Want er tegen vechten maakt dat moeder en kind zwaar gefrustreerd raken..
Ik heb al veel heftige buitjes van madam meegemaakt en worstelde er tegen, uitgeput, GEVLOERD was ik! Misschien dat Evi al heel vlot in de pubertijd is geraakt vergeleken met de andere forum kindjes.. stelt mij wel gerust te lezen dat nu meerdere mama's het zwaar krijgen haha...
soms denk ik wel eens...
IK HEB EEN MONSTER GEBAARD!!!
maar andere dagen is ze weer zeer innemelijk haha!
Dus lange adem!! En dubbelgenieten als hij weer je vrolijke baasje is...
Sterkte!
liefs Daan
 
Heel herkenbaar en een ontzettend moeilijke fase als ze gaan krijsen/huilen en niet naar bed willen.
Ik kan je toch echt maar 1 tip geven:
VOLHOUDEN, CONSEQUENT BLIJVEN!!!!!

Jullie zijn de baas en niet Fabio. Ja het is hartverscheurend als ze zo huilen maar ze weten er ook heel veel mee te bereiken. Fabio weet nu, ohh als ik zo huil komt mama of papa mij wel halen en mag ik eruit!! Niet doen hoor, niet intrappen!!
Er is niets aan de hand, hij moet gewoon gaan slapen. Je kunt nog 1x gaan kijken of alles goed is met hem en daarna, weltrusten, morgen zien we je weer!!

wij hebben deze fase ook al verschillende keren gehad, ook snachts maar ik haal hem nooit uit bed en ik ga 1x kijken....is alles goed dan maar huilen.
Let maar eens op hoe snel ze het door hebben dat ze met dat krijsen niets meer bereiken. En ja dat kan zeker de eerste dagen wel 2 uur duren...heel erg maar wees samen met je man strek en hou mekaar op de been.

Ik ging dan meestal was andere dingen doen, douchen of tv wat harder zetten dat ik hem niet zo heel goed hoorde.

Echt meid, het is een rotfase maar hou vol!!! Wij hebben rond het 1ste jaar dit heel erg gehad, heeft ongeveer 6 weken geduurd maar meneer heeft het nooit meer zo erg gedaan!
Succes!!!!! Hou vol!!!!
 
Hè bah,wat vervelend.
Ik heb er (nog) geen ervaring mee,maar wat niet is kan nog komen natuurlijk...
Maar,zoals vele voorgangers al schreven,je kunt hem beter niet mee naar beneden nemen en ook niet uit zijn kamertje gaan.
Als hij verder niets mankeert is laten huilen(misschien af en toe even heen voor een aai over zijn bolletje)toch het beste.
Het is hard maar jij bent de baas en zo'n kleintje heeft snel door dat hij kans maakt om eruit gehaald te worden als hij het zo op het brullen zet!
Heel veel succes!
Groetjes Tanja.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan