Prenataal onderzoek...

Hoi 210507,

Wat als je nou een slechte kansberekening krijgt? Ga je dan alles verder doen, zoals punctie door je buikwand met een naald? Ik moet   er namelijk niet aan denken.

Duurt inderdaad wel lang he... Ik heb 31 juli intake en 7 augustus echo. Heb al gebeld toen ik 5 weken en 3 dagen was.
Wanneer gaan jullie het vertellen? Meteen na de echo?

groetjes maris
 
quote: Mariska1980 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('26-07-2008 17:03:06'));

Hoi voor de derde en laatste keer,

Mijn man wil het inderdaad niet doen. Ik heb hem uitgelegd dat het nooit zeker is en om zekerheid te krijgen moet je andere dingen doen die weer een risico op een miskraam geven.
En als er bij de 20 weken iets naar voren komt moeten we dan alsnog beslissen hoe moeilijk ook.

Ik ben trouwens nu wel veel banger dat het niet goed zit, komt door de miskramen. Heb ook echt een idee dat ik 7 augustus geen kloppend hartje zie.
Heb jij dat ook?

groetjes Maris




Hoi Mariska,

Ik weet niet hoe oud je bent maar ik vermoed 28 of 29  (is 1980 je geboortejaar?) maar de kans op Down is dan nog  rond de 1 op 1000. Toen ik 29 was (toen was ik zwanger van de eerste) was het 1 op 909. Die kans vond ik relatief klein. Zo'n nekplooimeting geeft geen zekerheid en dat staat me zo tegen. In plaats van de kans van 1 op 909 is het dan een andere kans...meer factoren meegenomen.

Ik  heb een vriendin  van onder de dertig waar een kans van 1 op 300 uitkwam. Vele malen hoger dan de kans op basis van haar leeftijd. En pas bij 1 op 250 gaan ze verder testen middels een punctie. Die heeft dus de hele zwangerschap onnodig in de stress gezeten want ze kreeg een prima gezond kindje. Maar ik ken ook een verhaal van een relatief oudere vrouw die een kans van 1 op 2000 had (voor haar leeftijd geweldig laag)  en waar dus alsnog een kindje met Down uitkwam. En dan is het voor mij gelijk duidelijk, die testen zijn dus gewoon zinloos (met alle respect voor degenen die het wel willen doen).

Daarnaast zijn er nog wel meer dingen die je zou willen weten. Down is een ding maar er zijn meer verstandelijke handicaps. Bijvoorbeeld door zuurstofgebrek bij de geboorte. Bij de twintig weken echo kunnen ze er ook veel uithalen (ok niet alles) maar er zijn bepaalde "softmarkers" voor het Downsyndroom en andere afwijkingen. Maar goed, zwanger zijn en bevallen houden risico's in zich. Dat is nou eenmaal zo. Natuurlijk wil je een gezond kindje en de kans daarop is geloof ik 97% (in die 3% zitten hele zware afwijkingen en gestorven kindjes maar ook lichte prima leefbare afwijkingen!). Dat is toch een prachtig getal om aan vast te houden! Niet berekenen wat de kans is dat het fout is maar de kans dat het goed is (alles meegenomen!).

Groetjes,
Derde en laatste keer!


 
Hey,

Wij gaan behalve de 20 weken echo geen prenatale testen laten doen.
WIj kiezen hiervoor omdat we toch het kindje niet weg laten halen als er iets aan de hand is.
Vanuit mij geloofsovertuiging ben ik tegen abortus.

De 20 weken echo doen wel wel om   bij eventuele afwijkingen hier op voorbereid te zijn.
 
Hoi Derde en laatste keer,

Het is ook een kansberekening en ik ga het niet laten doen. Want inderdaad of je zit onnodig in de stress of er is wel iets aan de hand en dat komt niet naar voren.
En die 97% staat mij wel aan, daar gaan we maar vanuit. Wel heb ik een neefje die door de geboorte gehandicapt is en dat hou ik wel in mijn achterhoofd met de bevalling. Daardoor zou ik ook niet meer dan 2 weken overtijd lopen, vaak laten ze je 3 weken overtijd lopen en dat wil ik niet.

groetjes Maris
 
Hoi Miekje,

Ik doe die 20 weken echo ook omdat ik voorbereid zou willen zijn. Maar ik kan nu nog niet voor mezelf zeggen dat als er iets ernstig mis is dat ik dan het kindje wel of niet zou weghalen.
Ik denk dat als er iets met het kindje is dat ik op het moment beslis, hoe moeilijk ook.

groetjes Maris
 
Hoi,

we laten geen nekplooimeting doen, aangezien het een kansberekening is. We laten wel de 20 weken echo doen, maar vooral omdat het een mooie kans is om uitgebreid naar  ons kindje te kijken.

Bij mijn vorige zwangerschap was ik in verwachting van een tweeling en kreeg daardoor veel echo's. Rond de 26 weken werd een afwijking bij 1 van de 2 geconstateerd. Het kostte veel moeite om er achter te komen wat de afwijking was en wat de mogelijke gevolgen waren. Ik kan uit ervaring zeggen dat dit best wel wat  spanning met zich mee brengt, zeker omdat het niet duidelijk was wat de gevolgen zouden zijn (kans op ernstige gevolgen was 50%). Uiteindelijk is gelukkig alles goed gekomen.

Ik zit er deze keer daarom niet op te wachten om te zien of er een kleine kans is dat mijn kindje misschien down-syndroom heeft. Het is namelijk slechts 1 van de vele mogelijke aangeboren afwijkingen, terwijl er helaas vele ernstige andere afwijkingen ook mogelijk zijn, waar ze niet naar (kunnen) kijken.

groetjes,
Martine
 
Hi, ik kom nu pas op dit forum. Ik ben 15 maart uitgerekend. Een oude zwangere, want word 11/8 42 jaar. Heb een dochter van 7 en een zoon van 6 jaarI
ik reageer op de screening, om een ervaring te delen. Verleden jaar was ik ook zwanger eerst in het begin van het jaar na 10 weken spontaan  misgegaa).  In de herfst was ik  weer zwanger, besloot toen een combinatietest te doen, zeker toen al gezien  mijn leeftijd, het is zonder enig gevaar, dus ik dacht dan kan ik daarna altijd nog besluiten wat ik doe. Uit  de testen bleek dat ik een kans van 1 op 6 op het downsyndroom en 1 op 2 op  het edward  of patau syndroom. een grotere kans bestaat niet, want  1 op 1,5 of zo zeggen ze niet.
Op het moment dat ik die uitslag kreeg is direct een vlokkentest uitgevoerd,en het bleek idd edwardsyndroom te zijn.  Dit is dusdanig niet met leven verenigbaar dat tot een abortus is besloten. met 14 weken kreeg ik Engel, met 10 teentjes, 10 vingertjes en een piemeltje. echt bijzonder om te zien.
Wat ik hiermee wil vertellen is dat een dergelijke combinatietest absoluut geen zekerheid geeft als je een lage kans als uitslag hebt, maar dat je er wel vroeg bij bent als je een hoge kans hebt. Stel ik had helemaal niets gedaan, dan had ik  anders of rond 37 weken spontaan het kind verloren of was het  2 weken na de bevalling gestorven.
 
quote: plienplien reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('29-07-2008 21:34:32'));

Hi allemaal,

Ik kom nu pas op dit forum. Ik ben 15 maart uitgerekend. Een oude zwangere, want word 11/8 42 jaar. Heb een dochter van 7 en een zoon van 6 jaar.

Ik reageer op de screening, om een ervaring te delen. Verleden jaar was ik ook zwanger eerst in het begin van het jaar na 10 weken spontaan  misgegaa).  In de herfst was ik  weer zwanger, besloot toen een combinatietest te doen, zeker toen al gezien  mijn leeftijd, het is zonder enig gevaar, dus ik dacht dan kan ik daarna altijd nog besluiten wat ik doe. Uit  de testen bleek dat ik een kans van 1 op 6 op het downsyndroom en 1 op 2 op  het edward  of patau syndroom. een grotere kans bestaat niet, want  1 op 1,5 of zo zeggen ze niet.

Op het moment dat ik die uitslag kreeg is direct een vlokkentest uitgevoerd,en het bleek idd edwardsyndroom te zijn.  Dit is dusdanig niet met leven verenigbaar dat tot een abortus is besloten. met 14 weken kreeg ik Engel, met 10 teentjes, 10 vingertjes en een piemeltje. echt bijzonder om te zien.
Wat ik hiermee wil vertellen is dat een dergelijke combinatietest absoluut geen zekerheid geeft als je een lage kans als uitslag hebt, maar dat je er wel vroeg bij bent als je een hoge kans hebt. Stel ik had helemaal niets gedaan, dan had ik  anders of rond 37 weken spontaan het kind verloren of was het  2 weken na de bevalling gestorven.

Was eigenlijk nog niet helemaal klaar met dit bericht.


Ik wist van te voren helemaal niet hoe ik zou reageren op een dergelijke uitslag. We kregen te horen dat bij het Edward Syndroom het zeer aannemelijk is dat de baby met 36 weken dood wordt geboren, dat als het de geboorte wel overleeft het dan waarschijnlijk maar 2 dagen leeft, vanwege alle afwijkingen. Dat de kans   als het wel bijft leven zo'n 5%  is dat het kindje met   veel medische ingrepen misschien net 10 jaar wordt. Ik weet dat ik dit eigenlijk echt niet mag zeggen, maar hierdoor werd voor ons de keuze wel makkelijker om tot abortus te besluiten. Het was toch 'pas' 14 weken. Ik weet absoluut niet hoe we hadden gereageerd als het Down Syndroom zou zijn. De keuze zou vele malen zwaarder zijn geweest. Maar ik weet wel dat ik dankbaar was dat ik het met 14 weken en niet met 20 weken te horen kreeg.
En het is dus niet zo dat met een dergelijke combinatietest alleen Down naar boven komt.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan