<p>Hi allemaal,</p><p>Flink verhaal, maar hoop dat jullie de tijd willen nemen hiervoor!</p><p>onze zoon van 4 weken heeft verborgen reflux en is een prikkelbare baby. Vanwege zijn onrust en vele huilen is hij met 2 weken een week in het ziekenhuis opgenomen geweest. De reflux is inmiddels onder controle door medicatie en de zeer strikte Rust, Ritme en Regelmaat in het ziekenhuis hebben hem ook heel goed gedaan: hij sliep daar ingebakerd in een eigen bedje, sliep zijn slaapjes goed door en was tussendoor goed te troosten in zijn bedje.</p><p>Inmiddels is hij weer thuis in een omgeving met meer prikkels (gezin met nog een dochter van 3 en alle gezinsgeluiden) en merken we dat het we minder gaat dan in het ZH ondanks dat we wel streng RRR proberen aan te houden. Ik zit sommige slaapjes van de 2 uur in totaal wel 45 min tot 1 uur naast zijn bedje om hem elke keer te troosten (verdeeld over 2-6x lopen). De nachten gaan gelukkig wel erg goed.</p><p>Nu is het met mijn dochter niet altijd haalbaar om constant bij mijn zoontje te zijn om hem zo lang te troosten in zijn bedje. Mijn gevoel zegt soms ook dat een baby’tje gewoon even bij mama wil liggen, hij is nog zo klein. Tegelijkertijd ben ik ook zo bang dat als ik het RRR meer loslaat, dat hij verder terugvalt in de vicieuze cirkel en weer veel meer gaat huilen. Ik worstel ontzettend met de strenge RRR en de praktische toepassing binnen een gezin, als ook het gevoel te hebben dingen wat meer te willen loslaten. Maar ben ontzettend bang voor een grotere terugval. <br /><br /></p><p>Zijn er ouders met ervaring met een prikkelbare baby, of een baby die gewoon streng RRR nodig had en hoe je dit praktisch hebt toegepast in je gezin? Ik hoor het heel graag! <br /><br /></p><p> </p><p> </p>
Prikkelbare baby, RRR en gezin
- Onderwerp starter AnnetdeK
- Startdatum
Mag ik vragen hoe dat ging in het ziekenhuis? Bij ons kindje ging het de eerste weken ook zoals bij jullie, opname hebben ze bij het zkh meerdere keren op aangedrongen maar wij mochten er dan niet bij zijn daarom wilden we dat niet. Mochten jullie dat wel? Mijn beeld erbij was dat ons kindje dan ingebakerd in een bedje gelegd zou worden en dat er geen tijd zou zijn om elke keer op hem te reageren en hij daardoor "vanzelf" minder zou gaan huilen ? Misschien heb ik het helemaal mis maar daarom zou ik graag eens horen hoe dit bij jullie ging?
Terug naar je vraag, bij ons is het ons eerste kindje maar de verborgen reflux was heftig. Wekenlang ook snachts alleen maar op de arm slapen. Pas toen we jbpm, juiste fles, nexium en elke 1,5 uur slaapje gingen toepassen ging het langzaam beter en kon hij weer liggen. Maar we merkten ook dat hij inderdaad veel nabijheid nodig had. Wat voor jullie lastig is. De draagzak is daarvoor wel een uitkomst. En vanaf 3 maanden wordt het makkelijker. Maar ik weet niet wat die RRR vanuit het zkh precies inhoudt? Als het is dat je hem elke zoveel minuten op bed legt snap ik wel dat je dat niet los wilt laten, zou ik ook niet doen. Maar in bed laten huilen of laten liggen en daar troosten werkt hier vaak niet goed. Even eruit, rondlopen en nog eens proberen werkte juist veel beter om uit die huilbui te komen. En afleiding, zo'n verkleurend nachtlampje om naar te kijken of een knuffeltje boven hem houden. Maar dat kwam wel pas rond de 3 maanden.
Terug naar je vraag, bij ons is het ons eerste kindje maar de verborgen reflux was heftig. Wekenlang ook snachts alleen maar op de arm slapen. Pas toen we jbpm, juiste fles, nexium en elke 1,5 uur slaapje gingen toepassen ging het langzaam beter en kon hij weer liggen. Maar we merkten ook dat hij inderdaad veel nabijheid nodig had. Wat voor jullie lastig is. De draagzak is daarvoor wel een uitkomst. En vanaf 3 maanden wordt het makkelijker. Maar ik weet niet wat die RRR vanuit het zkh precies inhoudt? Als het is dat je hem elke zoveel minuten op bed legt snap ik wel dat je dat niet los wilt laten, zou ik ook niet doen. Maar in bed laten huilen of laten liggen en daar troosten werkt hier vaak niet goed. Even eruit, rondlopen en nog eens proberen werkte juist veel beter om uit die huilbui te komen. En afleiding, zo'n verkleurend nachtlampje om naar te kijken of een knuffeltje boven hem houden. Maar dat kwam wel pas rond de 3 maanden.
Ons zoontje is dan wel enigs kind, maar was ook zeer prikkelgevoelig en alert. 4 weken is nog wel erg jong om dingen zelf te moeten doen, vind ik persoonlijk.
Mijn zoontje zat tot een week of 10 á 11 echt op mij geplakt, dit had hij namelijk echt nodig. Als ik jou was, zou ik een rekbare draagdoek kopen en hem daar lekker in gaan dragen, laat je kindje lekker dicht bij je zijn. Geen betere heelmeester dan de geur en energie van mamma. Rechtop houden is volgens mij ook beter voor de reflux. Slaaptraining komt wel na deze fase
Daarnaast zou ik prikkels beperken, voor zover mogelijk, als hij er zo gevoelig voor is, zo deden wij dat:
maximaal 1 iemand per dag buiten het gezin mag hem vasthouden (dus ook opa of oma niet te veel of te vaak)
Om de dag een activiteit, de andere dag om er weer van bij te komen
Slapen bij mamma in de buurt overdag (wipstoel, draagdoek, aankleedkussen op de bank)
Als moeder sensitief reageren op de behoeften van je kindje, als je kindje zo overstuur is in bed overdag, dan lekker bij je nemen. Gaat je kindje huilen als hij vastgehouden wordt door iemand buiten je gezin, neem hem terug.
Ons zoontje is ondertussen 20 maanden,nog steeds heel gevoelig, maar kan ondertussen veel meer hebben. Heel veel sterkte!
Mijn zoontje zat tot een week of 10 á 11 echt op mij geplakt, dit had hij namelijk echt nodig. Als ik jou was, zou ik een rekbare draagdoek kopen en hem daar lekker in gaan dragen, laat je kindje lekker dicht bij je zijn. Geen betere heelmeester dan de geur en energie van mamma. Rechtop houden is volgens mij ook beter voor de reflux. Slaaptraining komt wel na deze fase
Daarnaast zou ik prikkels beperken, voor zover mogelijk, als hij er zo gevoelig voor is, zo deden wij dat:
maximaal 1 iemand per dag buiten het gezin mag hem vasthouden (dus ook opa of oma niet te veel of te vaak)
Om de dag een activiteit, de andere dag om er weer van bij te komen
Slapen bij mamma in de buurt overdag (wipstoel, draagdoek, aankleedkussen op de bank)
Als moeder sensitief reageren op de behoeften van je kindje, als je kindje zo overstuur is in bed overdag, dan lekker bij je nemen. Gaat je kindje huilen als hij vastgehouden wordt door iemand buiten je gezin, neem hem terug.
Ons zoontje is ondertussen 20 maanden,nog steeds heel gevoelig, maar kan ondertussen veel meer hebben. Heel veel sterkte!
Mijn ervaring is dat een klein babytje gewoon mama nog heel dichtbij nodig heeft. Heeft 9 maanden in je buik lekker warm gezeten, heeft je ademhaling en het kloppen van je hart gehoord en wordt nu eigenlijk een beetje aan zijn lot overgelaten. Mijn kids (alle 4 ) sliepen de eerste weken echt alleen maar op of bij me. Om je handen vrij te hebben is inderdaad een draagzak of doek wel praktisch en bijkomend voordeel rechtop is voor je kindje fijner ivm reflux. Ik zou nu een rekbare doek adviseren omdat dat het lekkerst zit met zo’n kleintje.
Hier ook een prikkelbare baby en een peuter van net 2 jaar. Bij ons heeft ze o.a. Verborgen reflux, extreme krampen en last van nekwervels en staartbeen door de bevalling, ze huilen vaak zo'n 8 uur overdag. Verder ook erg last gehad van "het buiten de buik zijn". Ze sliep eigenlijk alleen in mijn armen, werd van elk geluid wakker en kon haar nier neerleggen. Dat is met een peuter van 2 jaar en een werkende vriend lastig. Ik heb haar in het begin eigenlijk de hele dag in de draagzak gedaan, daarin sliep ze super, werd ze niet van elk geluid wakker en ik had mijn handen vrij voor ons zoontje. Hierbij ook gewoon goede regelmaat gehouden. Flesje, even spelen, en slapen in de draagzak, dan weer flesje, even spelen en weer slapen in de draagzak. De laatste fles gaf ik ingebakerd en met alleen ene nachtlampje aan, dan kan ik haar in de wieg leggen en valt ze vanzelf in slaap. Zo werkte het bij ons de eerste paar weken. Het is even heftig, want van 8u sochtend tot 23u 's avonds die draagzak om betekend dat je 0 tijd hebt voor jezelf natuurlijk, maarja, als de kleine dan slaapt waardoor ze een stuk vrolijker wakker is, is het het echt even waard.
Nu hebben wij laatst als kraamcadeau een knuffel gekregen met een hartslag geluid. Briljante uitvinding hier! Ineens kan ik haar ingebakerd wakker in de wieg leggen, hartslag knuffel aan, speentje in (speciale speen gekocht want ze wilde tot week 9 ook alleen mijn pink terwijl ze heeeele grote zuigbehoefte heeft. Ik ben echt wekenlang een eenarmige kangoeroe geweest?) en ze valt geweldig zelf in slaap! Verder ook onder behandeling bij de osteopaat, want haar lichaampje heeft het zwaar te verduren gehad ook. Misschien ook een idee om eens langs te gaan?
Nu hebben wij laatst als kraamcadeau een knuffel gekregen met een hartslag geluid. Briljante uitvinding hier! Ineens kan ik haar ingebakerd wakker in de wieg leggen, hartslag knuffel aan, speentje in (speciale speen gekocht want ze wilde tot week 9 ook alleen mijn pink terwijl ze heeeele grote zuigbehoefte heeft. Ik ben echt wekenlang een eenarmige kangoeroe geweest?) en ze valt geweldig zelf in slaap! Verder ook onder behandeling bij de osteopaat, want haar lichaampje heeft het zwaar te verduren gehad ook. Misschien ook een idee om eens langs te gaan?
Ik herken enorm wat je schrijft. Bij ons wel het eerste kindje, maar de eerste weken ook zo heftig verlopen als bij jullie tot ziekenhuisopname aan toe. In het ziekenhuis ging het ook beter dan thuis, maar er werd ons verteld dat dit eigenlijk altijd gebeurt. Het kindje is dan vaak zo oververmoeid van het vele huilen dat het doorbreken van die vicieuze cirkel vaak zorgt voor veel slapen aan het begin van de opname. Er werd veel gehamerd op het laten slapen in het eigen bed en het vermijden van alle mogelijke prikkels. We hebben toen een week non-stop op de babykamer geleefd en werden daar uiteindelijk bijna depressief van. Bovendien hielp het ook niet, slapen in bed lukte gewoon niet. Uiteindelijk een rekbare draagdoek aangeschaft en dat heeft ons uit de brand geholpen. Ik vond het dragen de hele dag zwaar, maar het hielp onze dochter wel aan voldoende slaap overdag waardoor ze ‘s nachts ook steeds beter ging slapen. Tot 8 weken deed ze ieder slaapje in de draagdoek (of kinderwagen met maxicosi, absoluut niet de reiswieg) en vanaf dat moment accepteerde ze slaapjes in bed steeds vaker. Met 10 weken sliep ze ieder slaapje in bed en dat is nooit meer over gegaan. Ze is nu 6 maanden en heeft af en toe nog wel moeite met slapen als ze overprikkeld raakt, maar verder echt een heerlijk blij kindje. Mijn ervaring is dat je rrr ook kunt toepassen zonder het bedje te gebruiken. Zoek naar een manier waarop je kindje goed slaapt, al is het in de box of in de draagdoek. Dat slapen in bed komt vanzelf wel. Veel succes, ik weet hoe zwaar het kan zijn met een reflux baby, maar over een aantal weken/maanden gaat het echt een stuk makkelijker worden. Hang in there!
[quote quote=10419211]Ik herken enorm wat je schrijft. Bij ons wel het eerste kindje, maar de eerste weken ook zo heftig verlopen als bij jullie tot ziekenhuisopname aan toe. In het ziekenhuis ging het ook beter dan thuis, maar er werd ons verteld dat dit eigenlijk altijd gebeurt. Het kindje is dan vaak zo oververmoeid van het vele huilen dat het doorbreken van die vicieuze cirkel vaak zorgt voor veel slapen aan het begin van de opname. Er werd veel gehamerd op het laten slapen in het eigen bed en het vermijden van alle mogelijke prikkels. We hebben toen een week non-stop op de babykamer geleefd en werden daar uiteindelijk bijna depressief van. Bovendien hielp het ook niet, slapen in bed lukte gewoon niet. Uiteindelijk een rekbare draagdoek aangeschaft en dat heeft ons uit de brand geholpen. Ik vond het dragen de hele dag zwaar, maar het hielp onze dochter wel aan voldoende slaap overdag waardoor ze ‘s nachts ook steeds beter ging slapen. Tot 8 weken deed ze ieder slaapje in de draagdoek (of kinderwagen met maxicosi, absoluut niet de reiswieg) en vanaf dat moment accepteerde ze slaapjes in bed steeds vaker. Met 10 weken sliep ze ieder slaapje in bed en dat is nooit meer over gegaan. Ze is nu 6 maanden en heeft af en toe nog wel moeite met slapen als ze overprikkeld raakt, maar verder echt een heerlijk blij kindje. Mijn ervaring is dat je rrr ook kunt toepassen zonder het bedje te gebruiken. Zoek naar een manier waarop je kindje goed slaapt, al is het in de box of in de draagdoek. Dat slapen in bed komt vanzelf wel. Veel succes, ik weet hoe zwaar het kan zijn met een reflux baby, maar over een aantal weken/maanden gaat het echt een stuk makkelijker worden. Hang in there![/quote]
Wat een bemoedigende reactie, fijn! Ook dat je dochter vanaf 8 weken ineens wel in bed wilde gaan slapen. Dat geeft een moeder moed
heb je daar dingen anders voor moeten doen of lukte het gewoon ineens?
Nu zijn de afgelopen 2 dagen de slaapjes in de ochtend en begin van de middag redelijk gegaan (9-11u en 12-14u), dus die proberen we er dan nu in te gaan houden. Dan de middag (15-17) maar in de draagdoek en dan begin vd avond maar op mama, dan slaapt hij denk wel en kan mijn vriend onze dochter in alle rust op bed leggen. Eens kijken hoe hij daar op reageert, maar het zou de situatie voor ons al een stuk beter hanteerbaar maken! En dan elke paar dagen maar even weer in het bedje proberen.
Wat een bemoedigende reactie, fijn! Ook dat je dochter vanaf 8 weken ineens wel in bed wilde gaan slapen. Dat geeft een moeder moed
heb je daar dingen anders voor moeten doen of lukte het gewoon ineens? Nu zijn de afgelopen 2 dagen de slaapjes in de ochtend en begin van de middag redelijk gegaan (9-11u en 12-14u), dus die proberen we er dan nu in te gaan houden. Dan de middag (15-17) maar in de draagdoek en dan begin vd avond maar op mama, dan slaapt hij denk wel en kan mijn vriend onze dochter in alle rust op bed leggen. Eens kijken hoe hij daar op reageert, maar het zou de situatie voor ons al een stuk beter hanteerbaar maken! En dan elke paar dagen maar even weer in het bedje proberen.