Heel herkenbaar die gevoelens. Vrijdag is mijn uitgerekende datum, dus echt de laatste loodjes hier. Ook ik heb tijdens deze zwangerschap ongelofelijk veel stress ervaren door onenigheid met schoonfamilie. Wat je eraan kan doen? Vrij weinig denk ik. Mijn situatie is niet geheel hetzelfde als die van jou wat ik zo lees, maar ik heb mezelf op een gegeven moment voorgenomen om me echt volledig te focussen op mezelf en de baby. Hoe het met schoonfamilie straks gaat lopen, zien we dan wel weer maar het heeft geen zin om je daarover te stressen tijdens deze tijd. Heel veel sterkte hoe dan ook, en hopelijk mag het zo goed mogelijk lopen voor jou en je man ?
Probleem met schoonouders
- Onderwerp starter Rosan
- Startdatum
Ik vind het best lastig om zoveel topics te lezen over een moeilijke relatie met schoonouders. Die van mij wonen aan de andere kant van de wereld. En dat geeft ook regelmatig stress.
Hoe moeilijk het ook is, probeer er met elkaar het beste van te maken. Zij hebben ook hun best gedaan om je man/vriend zo op te voeden. En willen ook het beste voor hun kleinkind. Daarnaast is het heel normaal dat kinderen loyaal blijven naar hun ouders! Blijf communiceren en ze tot zekere hoogte bij dingen betrekken. Niet te veel, maar wel dat ze het gevoel hebben dat ze ertoe doen!!
Sterkte ermee allemaal!
Hoe moeilijk het ook is, probeer er met elkaar het beste van te maken. Zij hebben ook hun best gedaan om je man/vriend zo op te voeden. En willen ook het beste voor hun kleinkind. Daarnaast is het heel normaal dat kinderen loyaal blijven naar hun ouders! Blijf communiceren en ze tot zekere hoogte bij dingen betrekken. Niet te veel, maar wel dat ze het gevoel hebben dat ze ertoe doen!!
Sterkte ermee allemaal!
Hallo,
Wat vervelend dat je dit zo ervaart, moet zeggen dat hormonen ook zeker een rol hierin spelen.
Ik zou het bespreken met je schoonouders, lijkt me de beste oplossing.
Ga van te voren met je man het gesprek hier over aan wat jullie willen vertellen en zorg dat je op dezelfde lijn zit en hetzelfde verteld.
Nemen ze het niet goed op? Dat is dan toch echt hun probleem maar hebben jullie het wel geprobeerd.
Ik ga ook even voor de boeman spelen, hoe 'slecht' jullie band ook is, je kunt niet hun kleinkind bij ze vandaan halen. Dit is het ergste wat je kunt doen. Ben eerlijk naar elkaar, dit lucht voor jou zelf ook zoveel op en dan weet je ook wat je van elkaar kunt verwachten.
Mijn schoonmoeder zat er ook altijd lekker dik bovenop en soms maakt ze me 'gek'. Andersom denk ik, ze heeft alles voor ons en onze dochter over en een betere kan ik me niet wensen.
Nu is dit bij jullie anders en ik weet natuurlijk helemaal niet het fijne van alles, maar probeer er zelf boven te staan.
Wat ik hier boven zei, als ze het niet accepteren dan heb je het iig wel geprobeerd
Succes en geniet van je zwangerschap!
Wat vervelend dat je dit zo ervaart, moet zeggen dat hormonen ook zeker een rol hierin spelen.
Ik zou het bespreken met je schoonouders, lijkt me de beste oplossing.
Ga van te voren met je man het gesprek hier over aan wat jullie willen vertellen en zorg dat je op dezelfde lijn zit en hetzelfde verteld.
Nemen ze het niet goed op? Dat is dan toch echt hun probleem maar hebben jullie het wel geprobeerd.
Ik ga ook even voor de boeman spelen, hoe 'slecht' jullie band ook is, je kunt niet hun kleinkind bij ze vandaan halen. Dit is het ergste wat je kunt doen. Ben eerlijk naar elkaar, dit lucht voor jou zelf ook zoveel op en dan weet je ook wat je van elkaar kunt verwachten.
Mijn schoonmoeder zat er ook altijd lekker dik bovenop en soms maakt ze me 'gek'. Andersom denk ik, ze heeft alles voor ons en onze dochter over en een betere kan ik me niet wensen.
Nu is dit bij jullie anders en ik weet natuurlijk helemaal niet het fijne van alles, maar probeer er zelf boven te staan.
Wat ik hier boven zei, als ze het niet accepteren dan heb je het iig wel geprobeerd
Succes en geniet van je zwangerschap!
Helaas erg herkenbaar, en ik weet uit mijn omgeving dat veel vriendinnen met kindjes ook kampen met ‘problemen’ met de schoonouders. Toch een soort hormonaal aangedreven beschermingsdrang: het zal toch altijd anders zijn dan je eigen familie, minder vertrouwd. Ik kan mijn eigen moeder ook wel ooit achter het behang plakken, maar aan het eind vd dag is ze wel mn moeder en herken ik mezelf ook in haar. Terwijl ik bij mijn schoonmoeder alleen het slechtste zie van mijn man. En ze bedoelt het goed, maar zo komt het vaak niet over.
Mijn advies is om in eerste instantie niet zelf dit gesprek aan te gaan, maar dit bij je man neer te leggen. Dan kunnen zij dit waarschij lijk (hopelijk?) beter accepteren. Geef daarin vooral bepaalde grenzen aan (graag van tevoren bellen, etc), maar ze zullen toch langskomen en je kind willen vasthouden. Ik gruwelde daar de eerste maanden echt van, maar kon mezelf inhouden omdat ik wist dat het deels hormonaal was, en deels heel oneerlijk naar hun toe: mijn eigen ouders mochten de kleine wel continu knuffelen, dat kon ik hun dus ook moeilijk ontzeggen.
Veel te lang verhaal.. tl;dr: herkenbaar, wees duidelijk over je eigen grenzen, en probeer je soms ook even te verbijten (want: hormonen!!!)
Mijn advies is om in eerste instantie niet zelf dit gesprek aan te gaan, maar dit bij je man neer te leggen. Dan kunnen zij dit waarschij lijk (hopelijk?) beter accepteren. Geef daarin vooral bepaalde grenzen aan (graag van tevoren bellen, etc), maar ze zullen toch langskomen en je kind willen vasthouden. Ik gruwelde daar de eerste maanden echt van, maar kon mezelf inhouden omdat ik wist dat het deels hormonaal was, en deels heel oneerlijk naar hun toe: mijn eigen ouders mochten de kleine wel continu knuffelen, dat kon ik hun dus ook moeilijk ontzeggen.
Veel te lang verhaal.. tl;dr: herkenbaar, wees duidelijk over je eigen grenzen, en probeer je soms ook even te verbijten (want: hormonen!!!)
Bedankt voor jullie reacties!! Ik denk ook zeker dat het op dit moment door de hormonen versterkt wordt. Kan het erg moeilijk opzij zetten maar snap inderdaad dat ik hun niet kan verbieden om hun kleinkind te zien. Zal mezelf echt in moeten houden. Ik hou mezelf maar voor dat ik het voor mijn kind doe zodat hij wel een goede band kan opbouwen met zijn opa en oma. Voor mijn schoonouders doe ik het zeker niet.
Heb het niet met m’n schoonouders maar met m’n schoonzus (zus van me vriend) en haar 2 kids + haar vent..
ze is zelf het type van graag aanwezig willen zijn.. heb dr een hekel aan.. was ook bij m’n gender reveal.. ze probeerde in t middelpunt te staan (ze had net een maag verkleining gehad) en zat ook als hardste te schreeuwen dat we er met ze alle achter kwamen dat we een meisje verwachten.. echt vreselijk als ik t filmpje terug zie en haar zo hard hoor schreeuwen..
haar vent is net zo oud als haar ouders.. vind dat zo geen fijn idee als hij mijn dochter straks gaat vasthouden.. alsof me kind een extra opa heeft..
en dan vervolgens haar kids, meid van 14 en jongen van 12 die graag willen oppassen en m’n schoonzus zegt dan ook ja goed idee kunnen jullie wel.. als ik iets niet wil is dat kinderen op mijn kind passen.. ook wil ik niet dat ze mijn dochter vast houden.. miss later wel maar in t begin echt gewoon niet, geen fijn idee!!
soms t gevoel dat ik overdrijf maar andere kant denk ik; HET IS MIJN KIND, MIJN REGELS..
soms geeft t me echt kop zorgen en stress en kan ik helemaal niet gebruiken.. ook omdat ik lees dat stress echt heel slecht is in de zwangerschap en helemaal tussen week 30 en 40 (zit in m’n 30ste week)
pff.. dus ik snap je wel, ookal is t op een andere manier.. wil je in ieder geval veel sterkte wensen en volg je moeder gevoel en doe wat jij denk dat goed is.
ze is zelf het type van graag aanwezig willen zijn.. heb dr een hekel aan.. was ook bij m’n gender reveal.. ze probeerde in t middelpunt te staan (ze had net een maag verkleining gehad) en zat ook als hardste te schreeuwen dat we er met ze alle achter kwamen dat we een meisje verwachten.. echt vreselijk als ik t filmpje terug zie en haar zo hard hoor schreeuwen..
haar vent is net zo oud als haar ouders.. vind dat zo geen fijn idee als hij mijn dochter straks gaat vasthouden.. alsof me kind een extra opa heeft..
en dan vervolgens haar kids, meid van 14 en jongen van 12 die graag willen oppassen en m’n schoonzus zegt dan ook ja goed idee kunnen jullie wel.. als ik iets niet wil is dat kinderen op mijn kind passen.. ook wil ik niet dat ze mijn dochter vast houden.. miss later wel maar in t begin echt gewoon niet, geen fijn idee!!
soms t gevoel dat ik overdrijf maar andere kant denk ik; HET IS MIJN KIND, MIJN REGELS..
soms geeft t me echt kop zorgen en stress en kan ik helemaal niet gebruiken.. ook omdat ik lees dat stress echt heel slecht is in de zwangerschap en helemaal tussen week 30 en 40 (zit in m’n 30ste week)
pff.. dus ik snap je wel, ookal is t op een andere manier.. wil je in ieder geval veel sterkte wensen en volg je moeder gevoel en doe wat jij denk dat goed is.
Vervelend hè als ze zich er mee willen bemoeien. Misschien kan je het er gewoon over hebben met hun? Ik heb het met mijn schoonmoeder. Ze is erg bemoeierig en jaloers. Ze gunt mijn ouders en haar ex-man en nieuwe vrouw niks. En zou ons dochtertje het liefst voor der zelf willen hebben en maakt de ene sarcastische opmerking na de andere. Nu ik bevallen ben is ze ook erg opdringerig en wilt het liefst elke dag komen. Maar wij zijn gewoon nog moe van de bevalling en slapeloze nachten. Ze wilde dan ook graag de eerste week meteen oppassen zodat ik en m'n man even de stad in kunnen. Ben net bevallen, wil gewoon rust, loop met een pijnlijke knip en ik word de stad in gestuurd. Klinkt logisch hè haha!!