reacties van mensen op zwangerschap

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal!
Ik zal me eerst even voorstellen.
Ik ben Jenny en 22 jaar oud.
Heb nu bijna 6 jaar een relatie en hij is ook 22.
Wij zijn in januari gestopt met de pil en hebben het geluk nu 11 weken zwanger te zijn.
Wij hebben hier bewust voor gekozen en zijn heel dankbaar en blij.
Het enige wat me dwars zit is dat veel mensen dat niet(lijken) zijn.
Vaak wordt er dan  gezegd vind je je zelf niet te jong krijg je later spijt van blabla.
Of ze denken meteen dat het een ongelukje is en durven je niet te feliciteren.
Er wordt zelfs gevraagd of het een ongelukje is terwijl ze dat aan iemand van 30 jaar oud niet vragen!!!
En dan op het werk bijna niemand die interesse toont.
Maar goed, wij zijn er heel blij mee en staan hier boven.
Jammer dat mensen niet gewoon blij voor je kunnen zijn in plaats van commentaar of goedbedoelde adviezen te geven.
Hebben jullie ook zulke reacties en vooroordelen gehad en hoe gaan jullie hier mee om?
Ik wens iedereen een hele fijne en goede zwangerschap.
Liefs jenny
 
Hoi Hoi,

Ja is wel herkenbaar hoor,ik ben ook vrij jong moeder geworden en er waren zeker ook in de omgeving mensen die dan reageren zoals van:wil je het echt wel,er zitten ook nadelen aan,en weet je wel dat je later er spijt van kan krijgen enz)echt best vervelend!!
Ik ben dus 21 jaar maar heb een zoontje van 9 maanden nu en weer zwanger van nummer twee,dus heel herkenbaar.
geniet er lekker van en bij deze feliciteer ik je dus lekker wel haha.

liefs nice
 
He Jenny,

Balen zeg, dat mensen zo reageren! Ik zelf herken het niet, want ik was "al 32" toen ik zwanger raakte, maar ik kan me voorstellen dat je ervan baalt!
Als je zelf weet dat je relatie stabiel is en je wilt dit allebei graag en het kan financieel ook, dan is er toch niks aan de hand?
Probeer er boven te staan en lekker te genieten van je zwangerschap! Het is zooo bijzonder!
Groetjes,

Nathalie, trotse mama van Maaike (28-09-2007)
 
Hey hey

Ik herken je verhaal helemaal!!
Ik ben 22 en mijn vriend is 24. Ook wij zijn in januari gestopt met de pil en zjn nu 13,5 week zwanger van onze eerste. Het valt me inderdaad op hoeveel mensen meteen vragen "was het gepland?". Dan denk ik echt hoezo? Omdat ik jong bent zal het wel een ongelukje zijn?? Waar slaat dat op?

Ik ben nu best wel defensief geworden dus ookal maakt iemand niet de opmerking, dan roep ik bij voorbaat al: het was zeer  gepland hoor, we willen altijd   jong oudrs worden en ons leventje is er nu helemaal naar...mooi huis, goeie baan.

Best vervelend maar ach, ik heb het nu de meeste mensen in mijn omgeving verteld.

Hoe ga jij hiermee om?

Liefs,
Anna        
 
Bedankt voor jullie reacties!
Lucht wel op om hier je hart uit te kunnen storten
Het is gewoon soms heel vervelend!
Net als dat ze mij wel feliciteren en mijn partner niet terwijl hij naast me staat!
Mar het is gewoon de mentaliteit van de mensen alles wat niet volgens het boekje gaat is raar of dom!
Maar wij zijn dolblij en supertrots!
Herken het ook dat ik defensief wordt en meteen me zelf moet verdedigen voor mijn gevoel, omdat iedereen het anders lijkt te doen.
Wij gaan in Augustus trouwen, dat wilden we altijd al maar nu doen we het eerder vanwege ons kindje ivm erkenning van de vader  enz
Dat is het makkelijkste, dan maar geen groot feest.
Vieren het nu met ouders broers en zussen dus met zo,n 22 man.
Maar daarop wordt dan ook door 90% gezegd van ooo ik wil echt niet trouwen als ik geen groot feest er van kan maken.
Wij vinden dit totaal niet belangrijk en wij doen het omdat we zielsveel van elkaar houden en niet voor een ander!
Wij hebben een fotograaf ringen trouwauto klein feest, dat vind ik al geweldig dat dat kan, het is niet gratis toch?
Alleen geen trouwjurk maar er is genoeg moois te krijgen met de positiekleding van nu!
En over het werken ook zoveel comentaar gehad pfffffffffffff
Ik ga misschien helemaal stoppen de 1e 4 jaar om voor de kleine te zorgen.
Als ik10 uur werk krijg ik meer belasting dan loon en 20 uur vind ik te veel in het begin.
Maar als het nodig is dan moet het wel, dus ben er nog niet helemaal uit!
Het zou met mijn partner zjin loon allemaal net kunnen, maar dan moeten we zuinig aan doen.
Dat maakt mij niks uit maar andere mensen dus wel!
Die roepen dat je gek wordt thuis enz eerts maar zien kan altijd nog wat gaan zoeken.
Heb nu ook geen gewelidige baan dus zal het werk echt niet missen.
Maar genoeg gezeurd voor vandaag

Trek me niks meer aan van anderen, iederen denkt er toch anders over het is alleen jammer dat ze niet gewoon kunnen zeggen leuk voor je gefeliciteerd!
Wij zijn gelukkig en dat is wat telt!
Ga me niet gek laten maken door een ander ben al gek genoeg hahahaha
Fijne zwangerschap allemaal, geniet ervan!
Liefs jenny


 
Hoi Jenny,

ik weet niet of het perse aan de leeftijd ligt, hoor, dat ze vragen of het wel gepland was. Dat hebben een aantal mensen ons ook gevraagd, en wij worden volgende maand 32 en 31... :)
Ik zou niet teveel nadenken over de reacties die je verwacht en over wat mensen er allemaal van zouden kunnen vinden: bij sommige zal het echt zo zijn en sommige mensen hebben gewoon iets te vaak een ongeplande/ongewenste zwangerschap meegemaakt om mensen nog direct te durven feliciteren... dan ligt het niet aan jouzelf en jullie situatie, maar aan de context van die ander...

Ook wij hebben wel te maken gehad met wat mensen er allemaal van vinden, maar dan eerder omgekeerd. Ik heb mijn man leren kennen toen ik 26 was en hij 27. Hij was net gescheiden en heeft twee kids, (nu 7 en 5, bij de geboorte straks 8 en bijna 6). In eerste instantie riepen mensen (ongevraagd) wel dat het wel even verstandig zou zijn om even te wachten met kids van ons samen, (waren we sowieso wel van plan), maar na een tijdje werd het andersom, bijvoorbeeld van de kant van zijn ouders.
Mijn man is de oudste thuis en geboren toen zijn moeder 19 was. Die vond het al met al maar niks dat we al bijna 3 jaar getrouwd waren en er nog steeds geen teken van een kleinkind was. Nou speelt waarschijnlijk wel mee dat wij eigenlijk de enigen zijn van wie ze nog kleinkids kan verwachten, want m'n schoonzusje is net gescheiden, m'n zwager heeft maar steeds geen vriendin en m'n andere zwager en schoonzus schelen 14 jaar (zij is ouder, nu 39) en hebben duidelijk te kennen gegeven zelf geen kinderen te willen krijgen.
Maar goed, mijn schoonouders waren dus op een bepaald moment wel een beetje aan het pushen, (ze waren overigens niet de enigen). Ik word daar altijd een beetje dwars van, als mensen me ergens toe proberen te zetten zonder naar mijn eigen wensen te vragen, dus ik zei op een gegeven moment tegen m'n man: zullen we het maar helemaal niet doen, gewoon om te shockeren?

Nouja, natuurlijk niet, geen denken op m'n hoofd om geen kindje te krijgen, (als het niet op de natuurlijke manier was gelukt, zouden we waarschijnlijk voor pleegzorg zijn gegaan - wat overigens voor de toekomst nog steeds wel in onze plannen ligt), maar je begrijpt wat ik bedoel: wat je ook doet, er zijn altijd mensen die het niet OK vinden wat je doet. Ja, nouja, jij bent degene die het moet doen en dan maakt het echt niet uit wat een ander ervan vindt.
 
Hoi Jenny,

Hoi Jenny. Ik ben 27, mijn man 28. Bij ons vroegen ze toen we ruim een jaar geleden voor het eerste zwanger waren ook of het gepland was enz. Aan de andere kant kreeg ik ook allemaal leuke kaartjes en zo, "In verwachting, Gefeliciteerd".
Maar die zwangerschap en die daar op gingen helaas mis.
Mensen gingen dus naar mijn idee steeds ook naar mijn buik kijken of er al iets aan te zien was. Goed, bij deze zwangerschap hadden een paar het al geraden.
Maar de verrassing was er voor bijna iedereen dus al af dat wij graag een kindje wilden en dat het ook nog redelijk snel (wel goed gaat).
Deze zwangerschap maar 3 gefeliciteerd kaarten :-(

Maar goed, de strekking van het verhaal, mensen weten niet precies hoe jullie ergens over denken en hoe jullie je ergens bij voelen.
Ze zeggen dingen (of juist niet) die je heel erg kunnen raken (positief en negatief).
Omdat het vaak ontwetendheid is.

Succes met je zwangerschap. Schenk alle aandacht lekker aan jezelf, je manneke en de kleine in je buik. Ik heb geleerd dat dat de "enige" mensen zijn die er écht toe doen.

Shanaz

 
Hoi,ik ben nu 31 jaar en zwanger van ons derde kindje.
Mijn dochter is 18 dagen nadat ik 21 jaar werd geboren en mijn zoon 16 maanden later.
En ja ook ik heb destijds al die reacties gehad, ik zie nu zowel de voor als de nadelen van jong kinderen krijgen.
Voordeel is dat je nog veel flexibeler bent zowel lichamelijk als geestelijk. Je bent nog relatief jong als ze gaan puberen enzo wat het zeker makelijker maakt om je in te leven van hoe ze dingen ervaren. Je bent nog `jong` als de kinderen het huis uit gaan en je dus nog een heel leven voor je hebt.
En nadeel echter is dat je niet net als je leeftijds genoten nog overal naartoe kan, ik heb het wel gemist dat ik niet naar meerdaagse dingen kon.
Maar verder geniet er van en van elkaar, neem de tijd voor elkaar en dan komt alles goed. Mensen om je heen wennen er vanzelf aan. En je moet maar denken dat jouw kinderen geen `oma` als moeder hebben.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan