A
Anoniem
Guest
Hoihoi!
Nou, dagje werken was relatief rustig.........ik vreesde want het sneeuwde hier maar de grote hordes mensen bleven uit gelukkig.
Maudy is, samen met mij, na een dag ontslagen uit het ziekenhuis en we hebben nooit meer een gesprek met een kinderarts of gynaecoloog gehad...............en daar baal ik van. Ik zit met een hoop onbeantwoorde vragen en daar zal ik mee blijven zitten denk ik...........niemand kan gewoon antwoord geven op de vraag of slechte apgarscores kunnen zorgen voor een ontwikkelingsachterstand. Moet ik er meteen bij zeggen dat hoe slecht maudy ook was vlak na de geboorte, hoe allert ze al was..........tuurlijk haar scores waren niet goed, maar als ik foto's van haar zie vlak na de geboorte, kijkt ze al recht in de camera................ik schoot toevallig vandaag een kinderarts aan met de vraag hoe groot de kans is dat Maudy er iets aan over heeft gehouden, maar ook hij kon geen antwoord geven.
Dus nee, wij hebben geen scans gehad enzo.........
ukkepuk: ik heb op het forum over bevallen ook een topic gestart over traumaverwerking na de bevalling, want ik heb heel lang, en nog wel eens herbevelingen, nachtmerries en huilbuien gehad.............dan herbeleefde ik het einde van mijn bevalling, mijn angst, de eerste beelden van Maudy, hoe levensarm ze in mijn armen lag (drie seconden, toen werd ze weggetrokken bij me) hoe het die eerste uren voor Fons was, toen hij bij haar was, die momenten die ik gemist heb...........tja, daar baal ik nog steeds als een stekker van. Niets mooier dan een pasgeboren, warm en naakt lijfje op je eigen borst..............het is me helaas ook niet gegeven...........
Aan de andere kant dank ik god (en ik geloof niet eens) nog steeds op mijn blote knieen dat het zo is afgelopen, een minuut later en het was anders gegaan................en dat maakt me soms nog bozer. Al tijdens de bevalling, ik lag aan het CTG, was duidelijk dat maudy het slecht deed, waarom dan niet eerder ingrijpen............waarom zo lang wachten...............waarom niet eerder ingegrepen, alleen toen het onomkeerbaar slecht met mijn meisje ging...........waarom heb ik zolang moeten wachten op duidelijkheid.................waarom ben ik niet beter verdoofd ( ik had een ruggeprik die niet goed zat en ik ben ingeknipt en uitgescheurd omdat maudy er met 8-9 cm onttsluiting uit is geknipt/gesleurd met een vacuumpomp)..........ik weet het niet en zal er nooit achter komen..............
Meiden, ik ben blij dat we hier ons verhaal kwijt kunnen, ik denk dat dat goed is, mocht er ooit een volgende komen..............
Nou, dagje werken was relatief rustig.........ik vreesde want het sneeuwde hier maar de grote hordes mensen bleven uit gelukkig.
Maudy is, samen met mij, na een dag ontslagen uit het ziekenhuis en we hebben nooit meer een gesprek met een kinderarts of gynaecoloog gehad...............en daar baal ik van. Ik zit met een hoop onbeantwoorde vragen en daar zal ik mee blijven zitten denk ik...........niemand kan gewoon antwoord geven op de vraag of slechte apgarscores kunnen zorgen voor een ontwikkelingsachterstand. Moet ik er meteen bij zeggen dat hoe slecht maudy ook was vlak na de geboorte, hoe allert ze al was..........tuurlijk haar scores waren niet goed, maar als ik foto's van haar zie vlak na de geboorte, kijkt ze al recht in de camera................ik schoot toevallig vandaag een kinderarts aan met de vraag hoe groot de kans is dat Maudy er iets aan over heeft gehouden, maar ook hij kon geen antwoord geven.
Dus nee, wij hebben geen scans gehad enzo.........
ukkepuk: ik heb op het forum over bevallen ook een topic gestart over traumaverwerking na de bevalling, want ik heb heel lang, en nog wel eens herbevelingen, nachtmerries en huilbuien gehad.............dan herbeleefde ik het einde van mijn bevalling, mijn angst, de eerste beelden van Maudy, hoe levensarm ze in mijn armen lag (drie seconden, toen werd ze weggetrokken bij me) hoe het die eerste uren voor Fons was, toen hij bij haar was, die momenten die ik gemist heb...........tja, daar baal ik nog steeds als een stekker van. Niets mooier dan een pasgeboren, warm en naakt lijfje op je eigen borst..............het is me helaas ook niet gegeven...........
Aan de andere kant dank ik god (en ik geloof niet eens) nog steeds op mijn blote knieen dat het zo is afgelopen, een minuut later en het was anders gegaan................en dat maakt me soms nog bozer. Al tijdens de bevalling, ik lag aan het CTG, was duidelijk dat maudy het slecht deed, waarom dan niet eerder ingrijpen............waarom zo lang wachten...............waarom niet eerder ingegrepen, alleen toen het onomkeerbaar slecht met mijn meisje ging...........waarom heb ik zolang moeten wachten op duidelijkheid.................waarom ben ik niet beter verdoofd ( ik had een ruggeprik die niet goed zat en ik ben ingeknipt en uitgescheurd omdat maudy er met 8-9 cm onttsluiting uit is geknipt/gesleurd met een vacuumpomp)..........ik weet het niet en zal er nooit achter komen..............
Meiden, ik ben blij dat we hier ons verhaal kwijt kunnen, ik denk dat dat goed is, mocht er ooit een volgende komen..............