Roken en zwanger zijn...onbegrijpelijk

Nee, ik snap dat ook niet.
Een kennis van ons heeft 3 kinderen en bij alledrie erg veel gerookt.
Ze zei ook: "ach ja, dan zijn ze wel klein, maar ja..."
De eerste woog minder dan 2000gram en heel vroeg geboren.
Onverantwoordelijk gedrag!
 
Onbegrijpelijk....

In stresssituaties (extreem) heb ik nog twee sigaretjes gerookt...

Voelde me echt megaaaaaa-schuldig erdoor. Maar vind het ook onbegrijpelijk dat mensen ook alcohol drinken.... 1 glaasje op 9 maanden ok.... Maar wekelijks een glaasje???

Ook hierdoor kan je kindje schade oplopen. Geen allergieen enz, maar het bevordert de groei van het kindje niet. Stel je voor je drinkt, en dan op dat moment worden net de hersentjes ontwikkeld......
 
Ik ben blij dat het me zo makkelijk afging om te stoppen, maar ik had niet verwacht dat het me zou lukken. Roken is gewoon net zn verslavend als cocaine gebruik. Tuurlijk kunnen mensen onbenullig zijn, maar ik kan niet zeggen dat ik ze direct wil veroordelen. Misschien hebben ze hun best gedaan maar lukt het niet als exroker kan en wil ik hun niet veroordelen. Als ze van een pakje naar 5 sigaretten zijn gegaan vind ik dat al een hele prestatie. Tuurlijk iedereen weet wat je kindje ervan kan krijgen, en als ze inderdaad zeggen wat een onzin, tja dan waren zij de gelukkigen die er goed vanaf zijn gekomen. Maar ik zou het mezelf dus nooit vergeven als mijn kindje wat heeft opgelopen stel ik zou doorgerookt hebben. Ik vind inderdaad dat je wel alles in je macht moet doen om te zorgen dat het in iedergeval niet je eigen schuld is.

maar uiteindelijk moeten zij er mee leven, en wij moeten slikken en doorgaan.
 
Dat is helemaal waar natuurlijk. Maar toch is er iets in mij wat zegt: Ik begrijp het niet. Neem nou een kennis van me (verre kennis), Ze was zwanger... In de 23e week moest ze plotseling naar het ziekenhuis. Weeenremmers hielpen niet, en de volgende morgen werd haar dochtertje geboren.. Ze heeft een uurtje geleefd. Ontzettend heftig verhaal natuurlijk, en ook misschien niet zo leuk om te lezen....

Nu is ze opnieuw zwanger, en staat echt OM het half uur een sigaretje te roken onder de afzuiging in de keuken....

Kijk..... DAT begrijp ik dus echt niet!!!! Sorry maar voor dat meisje ben ik een groot gedeelte respect verloren....

Ik snap dat het misschien heel erg stressvol is om weer zwanger te zijn... maar wat gaat voor??? Je eigen stress? Of je opnieuw ongeboren kindje???

Als ik haar was, was ik gestopt met roken voordat ik WEEER zwanger werd....

Maar het is wat Nathalie zegt... zij moeten er mee leven niet wij....
 
Ik snap het ook niet, en al die excuses dat de stress die ze hebben van het niet mogen roken slechter is voor het kindje dan het roken...
Ik heb zelf altijd gerookt vanaf mijn 12e, en ook flink wat maar heb altijd gezegd dat ik hoe dan ook een tijd gestopt moet zijn voor ik aan kinderen wil beginnen. (dus niet wachten tot ik zwanger zou zijn want dan kan ineens stoppen wel lastig zij misschien)
Inmiddels al een paar jaar een niet-roker/gezelligheidsroker. Af en toe op een feestje rookte ik gezellig mee of bij hoge stress maar nu ik zwanger ben geen sigaretten meer en kost me ook totaal geen moeite.
 
Nou hier dan een onverantwoordelijke moeder...

Ook wij zijn een kindje verloren...en weten dus ook wat het verdriet is...ik was gestopt met roken en na de bevalling van de stress weer begonnen...ja hoe dom, maar ik deed het wel.
Toen ik weer in verwachting was wou ik weer stoppen maar werd helemaal gek ervan en IN OVERLEG met de gynaecoloog rookte ik 3 sigaretten per dag...Onze dochter is met 39 weken geboren en woog 8 pond...ok misschien had ze 9 pond kunnen zijn, maar het is niet altijd gezegt dat een kindje heel klein is bij de geboorte.
De placenta was perfect, zat zelfs geen gewone verkalking in.

Nova is kerngezond, geen astma of allergieën en nu ben ik vandaag 39 weken zwanger en rook weer in overleg 3 sigaretten per dag.

Ik snap jullie heel goed, ik heb ook altijd gezegt dat ik zou stoppen en dat deed ik in de eerste zwangerschap ook.
Jullie standpunt is helemaal correct, en ja helaas waaronder ik, zijn er mensen die wel doorroken.

Maar wat mij absoluut in het verkeerde keelgat is geschoten is dat iemand eerst iets verschrikkelijks mee moet maken om te stoppen met roken.
T is verdorie zo net of ik geen verdriet zou hebben om het verlies van onze eerste dochter en daarom lekker door paf...
Mijn gyn wou dat ik die 3 sigaretten bleef roken omdat ik mezelf helemaal gek maakte in de volgende zwangerschap....

zo moest dit ook even kwijt...
 
Randy wat moedig van je om dit hier neer te zetten.

Ik vind het wel iets anders of je na lang beraad en geen andere mogelijkheid ziet om je stress onder controle te houden een paar sigaretten rookt.
Of dat je zegt: ik rook gewoon door ach misschien wordt m'n baby wat lichter, zien we dan wel.

Ik kan me misschien nog wel inleven dat je tijdens je eerste zwangerschap echt niet kon stoppen en dat het beter was om veeeeel minder te roken dan te stoppen en helemaal in de stress te gaan.
Maar heb je na die zwangerschap geen poging gedaan om te stoppen?
Ik bedoel als je 9 maanden lang met 3 sigaretten toe kan (ik geef toe, je hebt wel extra motivatie) dan moet het toch lukken om dat nog verder af te bouwen (met motivatie een gezonde leefomgeving voor je dochter en voor haar moeder)
En in dat geval zou het toch mogelijk moeten zijn om bij een tweede zwangerschap te stoppen.

Roken is een verslaving maar als je echt wil kan je daar vanaf komen. Ik snap dat dat niet makkelijk is, maar het gaat er bij mij niet in dat het voor iemand onmogelijk is. Misschien duurt het langer, maar iedereen kan stoppen als ze maar echt willen.
 
Randy wat moedig van je om dit hier neer te zetten.

Ik vind het wel iets anders of je na lang beraad en geen andere mogelijkheid ziet om je stress onder controle te houden een paar sigaretten rookt.
Of dat je zegt: ik rook gewoon door ach misschien wordt m'n baby wat lichter, zien we dan wel.

Ik kan me misschien nog wel inleven dat je tijdens je eerste zwangerschap echt niet kon stoppen en dat het beter was om veeeeel minder te roken dan te stoppen en helemaal in de stress te gaan.
Maar heb je na die zwangerschap geen poging gedaan om te stoppen?
Ik bedoel als je 9 maanden lang met 3 sigaretten toe kan (ik geef toe, je hebt wel extra motivatie) dan moet het toch lukken om dat nog verder af te bouwen (met motivatie een gezonde leefomgeving voor je dochter en voor haar moeder)
En in dat geval zou het toch mogelijk moeten zijn om bij een tweede zwangerschap te stoppen.

Roken is een verslaving maar als je echt wil kan je daar vanaf komen. Ik snap dat dat niet makkelijk is, maar het gaat er bij mij niet in dat het voor iemand onmogelijk is. Misschien duurt het langer, maar iedereen kan stoppen als ze maar echt willen.
 
Terug
Bovenaan