Rooming in advies na borstvoedingscursus

ik had mn oudste 5 weken naast me staan in de wandelwagen.
en de tweede een week of 3.
heb ook BV gegeven,en alleen al dat je je kindje zo uit het bakje pakken kan is super makkelijk.
in principe hoef je er alleen maar even uit om te pakken en terug te leggen,zo floep je bed uit en in.
 
Onze oudste heeft bijna 5 maanden in onze kamer geslapen, de tweede heeft eerst in het ziekenhuis gelegen en daarna een paar weken bij ons op de kamer. Maar zij huilde heel veel en had meer structuur nodig, dus die is na 2 maandjes naar haar eigen kamertje gegaan.

Ik denk dat de derde eerst weer even bij ons ligt voor het gemak van de voedingen en het op gang komen van de bv, maar deze zal heel snel naar het eigen kamertje gaan.

Lotje
 
Wij hebben onze dochter na haar geboorte op 13-11-2006  bij ons gehad op de kamer in de kinderwagen tbv de borstvoeding en mama's gemoedsrust ........ Ik vond het de eerste paar weken wel makkelijk dat ze zo dicht bij ons was, maar na twee maand of zo hebben we haar in haar eigen kamertje in haar ledikantje neergelegd. Bij ieder kreuntje/kuchje etc zat ik rechtovereind in bed,  als  we  naar de wc moesten werd Eline ook wakker, en ze huilde nogal eens nadat ze een voeding  gehad had. Kortom: om toch aan wat rust toe te komen, is ze langzaam aan verhuisd naar haar eigen bedje. Af en toe  overdag even een  slaapje in haar ledikantje op haar eigen kamer(met de babyfoon op de gevoeligste stand)  totdat het gewoon werd en na 2 wk  of ze ook de nacht  geprobeerd. Dit  ging niet anders dan dat ze in de  wagen op onze slk stond. Als ze honger had, hoorde ik haar ook wel smakken zonder dat ze daarvoor in de zelfde kamer lag. Zo licht sliep ik destijds.

Mocht er een volgend kindje komen, dan slaapt deze eerst een paar weekjes bij ons in de kinderwagen  (overdag en 's nachts, lekker op onze slaapkamer) en als alles goed gaat en er zit een beetje een ritme in, naar zijn/haar eigen kamer.

Probeer het eerst in de kinderwagen op je kamer, mocht het je/jullie goed bevallen, kan je altijd nog een wieg oid regelen. En houd ook rekening met je eigen nachtrust; hoe slaap jij/je partner? Enne, een goede babyfoon is ook een optie.

Succes met je keuze en geniet van alles!

 
Hoi,

Ik heb een zoontje van 15 maand. Wegens ruimte gebrek (maar 1 slaapkamer) moest hij wel bij ons op de kamer. In mijn zwangerschap leek me dit ook het beste maar toen hij er eenmaal was hebben we het een week volgehouden hij bij ons op de kamer. Maar ik werd van elk kuchje kreuntje wakker en sliep zelf dus helemaal niet meer.
Tja toen hebben we hem naar de woonkamer verhuisd. Overdag lag hij in de slaapkamer en snacht in de kinderwagen in de woonkamer, dit hebben we drie maanden zo gedaan en hierna hebben we elke avond de ledikant moeten verhuizen pfff.
Doe gewoon waar jullie je het beste bij voelen, succes!

o ja heb bijna een jaar gevoed, is prima gegaan hoor

Groetjes

Gelukkig zijn we inmiddels verhuisd!!
 
Mijn zoontje heeft tot 1 jaar bij mij op de kamer gelegen (ik heb overigens geen bv gegeven) . Dit was absoluut niet de planning maar wegens ruimtegebrek heeft ie uiteindelijk tot 1 jaar op mijn kamer geslapen. Eerst in het wiegje, later in het ledikantje. Toen het eenmaal zo was, vond ik het eigenlijk wel fijn, zijn geluidjes stoorden mij helemaal niet. Ik weet nog toen ie een maand of 3 was, moest ik ergens heen inclusief overnachting zonder hem, nou ik kon niet slapen hoor. Ik kon niet tegen de stilte haha. Toen ie dus eindelijk een eigen kamer kreeg, met 1 jaar, toen was het veeeel moeilijker voor mij dan voor hem. Ik miste hem echt verschrikkelijk en hij, hij heeft zijn hoofd neergelegd en is gaan slapen haha. Ik moet wel zeggen wat ik wat betreft slapen een heel gemakkelijk kind heb. Er zullen vast kinderen zijn die wel moeite hebben met de overgang naar een eigen kamer.

Nu komt nummer 2, ik ben van plan haar zo lang mogelijk in het wiegje op mijn kamer te laten. Er is geen plaats voor een ledikantje, dus als ze over gaat naar het ledikantje dan moet ze ook naar haar eigen kamer. Ik vind het een doodeng idee, maar het huis is maar klein en ik laat de deuren open dus hopelijk hoor ik haar wel.
 
Bij ons komt de kleine het eerste (half) jaar ook op onze slaapkamer liggen.
We zetten de ledikant gewoon bij ons op de kamer.
Vind ik ten eerste geruststellender (je hoort je kind veel sneller) en ten tweede ook makkelijker ivm de andere kids, die worden dan niet zo snel wakker van het gehuil.

Daarbij vind ik het 'op de eigen kamer leggen' zo nederlands. Eerst heb je je kind 9 maanden bij je en voelt het kind zich geborgen en veilig, om het daarna, helemaal alleen, weg te leggen in zijn eigen kamertje.....

Als je kindje trouwens eerst een paar dagen de couveuse in gaat, went het aan de geluiden die het daar hoort. Als hij/zij dan ineens, alleen, in een hele stille kamer ligt, kan je baby daar ook van slag van raken/zijn. Een beetje geluid om zich heen, kan dan helpen om het zich weer ' veilig' te laten voelen.
 
Onze zoon Tijs heeft de eerste 5 weken bij ons geslapen op de kamer in een wieg. Overdag sliep hij al snel in zijn eigen bedje. Daarna ook 's nachts  in zijn eigen kamertje. Hij maakte intussen zoveel geluidjes dat ik er niet van in slaap kon komen. En inderdaad, met de slaapkamerdeuren open hoor je je kind ruim voor hij/zij gaat huilen. Als moeder slaap je daarop, zit in ons moederinstinct.

Groetjes,
mv Tijs

 
hallo,

even los van de borstvoeding: ik vond het maar heel kaal om mijn baby op haar eigen kamertje te leggen. Ze had 9 maanden in me gewoond, en dan zou ze ineens helemaal moederziel alleen daar in die grote kamer liggen? had ik geen trek in.

Onze oudste was een model-slaper. Ze heeft de eerste 6 weken tussen ons in geslapen, aan het hoofdeind. met een paar kunstgrepen is dat prima te doen. Ik kon haar zo heel makkelijk voeden, en ik vond het heel geruststellend dat ik mijn hand op haar buikje kon leggen en meteen wist dat alles goed was. Als ze onrustig was sliep ze op de borst van mijn man verder ;-)))

Daarna heeft ze tot 4 maanden in een wiegje naast ons bed gelegen. Intussen spartelde ze wat meer, en dat mocht ze in haar wiegje doen. Ze werd toen vaak nog 1 of 2 keer wakker voor een voeding. Vaak was het genoeg om even mijn hand op haar te leggen, dan sliep ze zo weer verder.

Na de 4 maanden is ze op haar eigen kamertje gaan slapen. Ik moest de deur dichthouden vanwege onze katten, en dat vond ik doodeng. Dus heb ik een soort constructie om haar ledikantje gemaakt waardoor de katten er niet meer bij konden. Dochter sliep toen al door trouwens, dus ik hoefde niet meer op te staan en naar een andere kamer te lopen.

Mijn zoon heeft nooit bij ons in bed geslapen. Althans, hij sliep in een wieg op onze kamer, en later op zijn eigen kamer. Daar stond ook nog een tweepersoonsbed, en vaak ging ik daar liggen bij de eerste nachtvoeding, om vervolgens lekker met hem verder te tukken.

Ik zal nooit vergeten dat ik met mijn dochtertje van toen 3 maanden oud op kraamvisite kwam bij mijn nichtje, en daar lag dat kleine babietje helemaal alleen in zijn wieg op een andere kamer. Vreselijk vond ik dat, zo verlaten....

Ik weet niet of je ze verwent door ze bij je op de kamer te houden. Ik denk dat dat pas gaat spelen als ze wat ouder zijn (vanaf een maand of 9).

Mijn gouden tip: zorg dat je een eenpersoonsbed op de babykamer hebt staan, zodat je liggend kan voeden zonder dat je partner meteen wakker is, en eventueel daar verder kan slapen als je een hele onrustige nacht hebt. Als het kind wat ouder is,  is het makkelijker om jezelf uit de babykamer te verwijderen dan om je baby aan een andere kamer te laten wennen. Maar goed, dan hebben we het dus over een kind van een jaar oid.

Doe waar je jezelf het beste bij voelt. Dat is nu nog heel moeilijk te bepalen denk ik. En laat je vooral niks wijsmaken over "verwennen". Je kindje heeft maandenlang net onder jouw hart gezeten, dan is een hand die over de rand van het wiegje hangt wel zo geruststellend...

Groetjes,
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan