[quote quote=10227650]Oeps.. dat ging verkeerd, en kan met tekst ook niet bewerken.. maar kan de roze wolk ook nog later komen? Vind het best moeilijk om het te vertellen.. maar wil toch mijn hart luchten, maar ik ervaar nog de “roze wolk” niet. Momenteel een dochter van 2,5week, een prachtig en tevreden meisje. Maar ik voel me soms gewoon “geleefd..” de dagen vliegen voorbij! En moet nog steeds wennen aan de nachtvoeding, slaap momenteel als een roosje en kan soms echt moeilijk mijn bed uitkomen als mijn wekker voor de fles gaat of dat ze zelf al wakker is geworden. (Zetten jullie ook een wekker of voeden jullie op verzoek??) voel me de laatste dagen wel schuldig dat ik nog niet helemaal happy ben met mijn nieuwe leven, door de hormonen was ik tijdens mijn zwangerschap al emotieloos, en heb tot nu nog geen kraamtranen gehad, kon ik maar lekker een potje janken ik moet gewoon wennen aan het feit dat ik niet even meer de deur uit kan, en de vaste tijden voor een fles. Tijdens zwangerschap was ik enorm futloos en lag dan heerlijk op de bank een serie te kijken, liefst hele dag.. en nu heb ik daar soms geen tijd voor, en soms zit ik net aan mijn ontbijt en heeft ze een wakker uurtje vanwege de flesvoeding kan ik soms ook prima even de deur uit, als man thuis is met haar, heb daar dan niet echt moeite mee, is dat normaal?? van te voren dacht ik: ze blijft eerste tijd echt bij mij!! Niemand die even op haar mag passen, ben dan vast mega ongerust. En dat gevoel heb ik nu niet meer, of het komt natuurlijk dat ik mijn man de zorg voledig toevertrouw ik kan trouwens ook slecht tegen dit weer.. als ik haar knuffel of de fles geef hebben we het allebei mega warm, misschien ben ik daardoor ook wel wat minder vrolijk.. maar ik lees zo vaak dat mensen zo genieten, en leven op een roze wolk, ik denk dan: waarom ik niet?? Wanneer verdwijnen de hormonen? Wil graag weer de leuke ik zijn! heb het ook besproken in het begin met verloskundige en kraamzorg, die gaven aan dat veel mensen zeggen/schrijven te leven op een roze wolk, en ondertussen met een krijsend kind op de arm te zitten, en ze gaven aan dat het best normaal was. Wel moet ik natuurlijk in de gaten houden dat het niet erger word. ben soms bang dat ik die postnatale depressie KAN krijgen.. maar ben ook een beetje een hypogonder dus ben al snel bang voor zulke dingen.. Morgen voor het eerst een nachtje alleen met de kleine meid, man is weg voor het werk, ik vind het gek genoeg best spannend! Gelukkig doet ze het heel goed, drinkt goed en huilt weinig, maar vind de eerste weken wel vermoeiend. Alles draait even om haar en dat is begrijpelijk. Ze krijgt echt wel genoeg aandacht en liefde, maar ik wil graag de echt vrolijk en gelukkig zijn. ook veel mensen gaan op vakantie, en denk dat ook: och heerlijk! Lekker eruit, en genieten. Misschien ben ik stiekem wat jaloers? Maar met een kleine gaan we niet weg, dat komt wel weer herkent iemand zich in mijn verhaal? Of heb ik alleen maar dat gevoel?[/quote]
Hoi,
Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter!
Dat je nu de roze wolk mist is helemaal niet erg en ik herken je zeker. Ik kon pas na 6 weken een beetje genieten en na 10 weken helemaal. Tuurlijk zijn er nu nog dingen waarvan ik denk pff.. Het is allemaal gewoon zwaar en dat verteld niemand je van te voren ;-)
Heb best een zware bevalling gehad en kon de eerste paar weken amper voor haar zorgen laat staan met haar rond lopen. Daar heb ik het best moeilijk mee gehad.
Qua voeding, ik gaf bv en dat op verzoek. De eerste dagen om de 3 uur, ook in de nacht. Na 2,5 week zette ik geen wekken meer in de nacht en liet het aan haar over. Overdag wel 3 uur maar vaak kwam ze zelf eerder.
Het weer zit je ook niet mee inderdaad. Die hitte is gewoon vreselijk en je gaat ook niet even lekker naar buiten.
Mocht het nu niet zo warm zijn ga dan lekker even naar buiten en loop een rondje. Dit deed mij zo veel goeds
Je bent ook pas net met 3 en moet nog je hele draai hierin te pakken krijgen. Bij ons is ze 10 maanden en gaat zo nu en dan logeren zodat wij eens lekker kunnen uitslapen (wat meestal niet lukt whaha). Is helemaal niks mis mee hoor.
Straks alleen met je dochter en je man een nachtje weg gaat je helemaal lukken. Ergens is dat spannende ook erg leuk. Ik vond het doodeng toen ik voor het eerst met haar alleen was.
Je leert haar wel nog beter kennen als je alles alleen doet en kunt lekker knuffelen. Ze lag overdag bij mij echt heel veel op mijn borst.
Daar kon ik zo van genieten.
Succes en voel je niet schuldig als je denkt geen roze wolk te hebben!
Hoi,
Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter!
Dat je nu de roze wolk mist is helemaal niet erg en ik herken je zeker. Ik kon pas na 6 weken een beetje genieten en na 10 weken helemaal. Tuurlijk zijn er nu nog dingen waarvan ik denk pff.. Het is allemaal gewoon zwaar en dat verteld niemand je van te voren ;-)
Heb best een zware bevalling gehad en kon de eerste paar weken amper voor haar zorgen laat staan met haar rond lopen. Daar heb ik het best moeilijk mee gehad.
Qua voeding, ik gaf bv en dat op verzoek. De eerste dagen om de 3 uur, ook in de nacht. Na 2,5 week zette ik geen wekken meer in de nacht en liet het aan haar over. Overdag wel 3 uur maar vaak kwam ze zelf eerder.
Het weer zit je ook niet mee inderdaad. Die hitte is gewoon vreselijk en je gaat ook niet even lekker naar buiten.
Mocht het nu niet zo warm zijn ga dan lekker even naar buiten en loop een rondje. Dit deed mij zo veel goeds
Je bent ook pas net met 3 en moet nog je hele draai hierin te pakken krijgen. Bij ons is ze 10 maanden en gaat zo nu en dan logeren zodat wij eens lekker kunnen uitslapen (wat meestal niet lukt whaha). Is helemaal niks mis mee hoor.
Straks alleen met je dochter en je man een nachtje weg gaat je helemaal lukken. Ergens is dat spannende ook erg leuk. Ik vond het doodeng toen ik voor het eerst met haar alleen was.
Je leert haar wel nog beter kennen als je alles alleen doet en kunt lekker knuffelen. Ze lag overdag bij mij echt heel veel op mijn borst.
Daar kon ik zo van genieten.
Succes en voel je niet schuldig als je denkt geen roze wolk te hebben!