ruzie

Ik kan me voorstellen dat je hier heel onzeker van wordt, maar laat je niet kisten.
Hij is degeen die dit heeft gedaan, jij hebt niks verkeerd gedaan.
Helaas denken veel mannen nog steeds anders dan vrouwen.
Toch hoop ik voor je dat je hier nog samen uit kan komen. Blijf vooral met elkaar praten en probeer niet te veel langs elkaar heen te leven.

Dikke knuffel,
Monique
 
Hoi Sylvia!

Ik heb even afgewacht met reageren, omdat ik mijzelf niet als de aangewezen persoon zie om iets te zeggen in zo'n situatie. Maar ik wil je toch proberen te steunen.
Je gaf zelf al aan dat je graag antwoord wilt op de vraag: waarom? Dat had ik ook heel erg toen mijn man compleet onverwacht vertrok. Ik heb gelukkig een hele fijne psychloge die mij heel goed helpt. Zij liet mij inzien dat elke keer als ik vroeg: "waarom?", dat ik dan eigenlijk bedoelde te zeggen: DIT HAD NOOIT MOGEN GEBEUREN! En als ik een antwoord kreeg waarom, dan had ik gelijk weer 10 nieuwe waarommen...... Toen ik daar over nadacht, moest ik haar wel gelijk geven. Uiteindelijk is geen enkel antwoord bevredigend (in mijn geval tenminste).
Ik wil je helemaal geen bepaalde richting opsturen, maar ik dacht 2 maanden geleden ook dat ik het NOOIT alleen zou redden. Was ook bang dat ik Quinn zou kwijtraken, aangezien ik hulp was gaan zoeken en mijn man behoorlijk dominant is. Maar ik weet nu wel beter!! Ik ga het echt wel redden, ook zonder hem! En mijn kind krijgen ze nooit! Ik kan heel goed voor hem zorgen en laat ook niemand mij meer anders vertellen. En als ik nu kijk, zijn Quinn en ik beter af in de nieuwe situatie. Ik ben veel minder gestresst, weer vrolijk en kan genieten van mijn kind. Het is echt waar, een mens kan veel hebben en veert vaak snel weer terug!!

Probeer goed na te denken wat jij wilt, dat is nu heel belangrijk! Heel veel succes.....

Veel liefs Wendy
 
Sylvia, ik wil je ook even veel sterkte wensen. Ik kan niet veel toevoegen aan de adviezen van de andere vrouwen.............maar ik ben het helemaal met Wilma eens..........mijn vent mag natuurlijk om zich heen kijken, net als ik..........maar pornosites NOWAY.......
Ik zou dat echt heel vervelend vinden. Waarom andere naakte vrouwen..............??????? Wilma verwoord precies wat ik ook vind.

Eigenlijk vind ik het altijd erg naar en denigrerend  als mannen vrouwen alleen als lust-object zien ( zonder eigen verhaal, persoonlijkheid, intelligenteie etc.). Tja, ..........laten we zeggen...........mannen van Mars en vrouwen van Venus. Sommige dingen zijn gewoon wezenlijk verschillend tussen mannen en vrouwen.

Nogmaals sterkte,

Anne
 
Heej meid,
goed dat jullie er in elk geval samen over praten. Neem de tijd om er achter te komen wat je wilt. Niks is erger dan overhaast een beslissing nemen. Het is goed om een tijdje niet te weten wat je wilt. Geef jezelf de ruimte.
Misschien moet je bij een onafhankelijk iemand hulp zoeken bijv. het algemeen maatschappelijk werk. Die kan ook bij je op huisbezoek komen.
Heel veel sterkte.
Liefs Veerle
 
Hoi!

Zit net mijn eigen verhaal nog eens na te lezen en wil even iets verduidelijken.....
Ik bedoel niet te zeggen dat je nú al moet weten wat je wilt! Wat ik bedoelde was dat het belangrijk is, dat je erachter komt wat jíj wilt. Ondanks dat je moeder bent en dus vooral aan je zoontje zult denken, zijn jouw eigen gevoelens ook erg belangrijk!! En wat Veerle ook al zegt, hulp van buitenaf kan heel goed helpen!

Veel sterkte en als je wilt mailen/ msn'en:

wendyroselaar @ hotmail punt com (zonder de spaties!)

 
Hai Sylvia,

Je kindje afpakken, dat kan volgens mij niet hoor!   Ik vind het wel heel rot voor je dat je hier zo mee moet zitten als je een klein baby'tje hebt. Geldt trouwens ook voor de andere moeders, waarvan hun man/vriend is weggegaan.

Wat mij betreft qua dingen kijken enzo. Gelukkig zijn mijn man en ik wel heel eerlijk naar elkaar. Alle mannen kijken naar andere vrouwen. Maar intiem converseren in je nakie.... ja dat wordt een heel ander verhaal. Persoonlijk zou ik dat niet pikken. Maar ik kan niet zeggen dan ik bij hem weg zou gaan, want in die situatie zit ik niet. Dat is net hoe je het zelf kan "hendelen". De ene vrouw kan eerder vergeven dan de ander (volgens mij vergeten nooit). Het belangrijkste is praten!!! Ruzie maken is de makkelijkste uitweg. Leg het hem maar eens rustig voor en laat hem maar eens vertellen waarom etc.

Wens je veel sterkte (twijfel nooit aan jezelf!!)
Groetjes Veronique
 
hoi meissie,

ik was even benieuwd hoe het nou met je was!
hebben jullie al wat meer kunnen praten?

sterkte meid en ik hoop dat jullie er goed uit komen!

liefs Wilma
 
Hoi,
Momenteel gaat het wel iets beter maar ben nog steeds boos.
Ik wil hem wel nog een kans geven maar ben bang dat hij zich er toch neit aan houd en als ik hem niet vertrouw heeft een relatie weinig zin.
Ik wil nog wel proberen ik hou verdomme zoveel van hem en daarom zal dit wel zo ontzettend hard pijn doen...
Hij zegt nog steeds dat hij er niks aan kan doen maar wil wil dat hij toch een andwoord geeft als is het maar: ik vind het gewoon geil want ik denk dat dat het geval is( lijkt me toch) maar nu blijft hij zeggen dat hij er niks ..?
aan kon doen.
yeah right die cam gaat vanzelf aan?
Ik heb hem gezegt dat hij maar eens goed na moet denken hoe het voor mij moet voelen dat het voor hem doodgewoon is..
Ik hb hem gevraagd of hij het erg zou vinden of ik het zou doen zei hij nee.
waarop ik toen boos heb gezegt dan zal ik het ook maar eens doen ..
Wat hem eigenlijk niet zo veel kon schelen dus.
hoe dit nu verder moet weet ik niet weet alleen dat ik van hem hou en een oplossing zoek...

sylvia
 
Terug
Bovenaan