Heel herkenbaar! Mijn dochter is inmiddels 4 maanden, maar wat jij omschrijft had ik de eerste weken ook. Ik hoorde elk zuchtje, ging elke 10 min kijken of ze nog ademende. Hield slaapjes, voeding, werkelijk alles bij in een app, las alle 'schema'-boeken tot diep in de nacht.. Tot ik haar op een gegeven moment wakker heb gemaakt voor een voeding (het was 1 uur snachts, maar mijn schema gaf aan dat ze moest eten) en dat na 5 min de complete voeding er weer uit kwam. Toen dacht ik.. waarschijnlijk zat ze nog vol genoeg.. Toen ben ik meer gaan kijken naar haar signalen en heb alle schema's overboord gegooid. wat doet ze als ze moe is: ik kwam erachter dat ze dan warme handjes kreeg, ging gapen, aan haar hoofdje ging zitten etc. als dat gebeurde: hup, slaapzak aan en naar bed (of in een nestje in de box, of in de wagen, maar net wat uitkwam)! Als ze een bepaald huiltje had, onrustig werd, kwijlen of smakken: honger! en dus legde ik haar aan (borstvoeding) net zo lang totdat ze mn tepel los liet. was ze rustig, dan had ze genoeg, ging ze weer piepen: andere borst ook!
ging ze kreunen, bepaald huiltje of overstrekken: krampjes of een boertje. dus omhoog houden en over dr ruggetje wrijven of bij me nemen en over de buikje wrijven.
Ik heb haar nooit meer wakker gemaakt voor een voeding (dat kan natuurlijk alleen als je kindje op een gezond gewicht is) en ben gaan letten op het aantal plas- en poepluiers. Die gaan prima en ze groeit goed!
Sinds ik bovenstaande ben gaan doen: slaapt ons meisje door in haar eigen bed in haar eigen kamer, slaapt ze overdag ook goed. Is ze vrolijk als ze wakker wordt en huilt alleen als ze honger heeft en het duurt te lang voordat ik haar aanleg ;-) Ik slaap veel beter en ben dus vrolijker en heb meer energie, want ik vertrouw erop dat zij het aangeeft als ze iets nodig heeft. En dat doet ze dus ook perfect!