(Schoon)ouders inlichten?

Hoi!
Wat spannend zeg! Kan elk moment gebeuren dus! 
Je moet doen waar jij je goed bij voelt, dus als jij dat niet wilt lekker niet doen. Ze kunnen je niet verplichten tijdens de weeen door je telefoon bij de hand te hebben. Geloof me daar denk je niet eens aan. 
Wij hebben er voor gekozen wel te doen. Mijn weeen begonnen 22.00 en toen wij rond 3 naar t zhuis gingen hebben wij een appje naar mijn moeder en schoonmoeder gestuurd dat het begonnen was en snel ging. (Dit deed mijn parnet) daarna heeft hij om 5 uur nog een update gestuurd en om half 8 was de kleine er. Hij belde rond kwart voor 8 met het nieuws! Nou moet ik zeggen dat onze ouders super relaxed zijn en al zeiden.. we horen het wel ?
 
succes met de laatste loodjes!! 
 
Ondanks dat mijn moeder appte hoe het was toen mijn weeen al begonnen waren, heb ik gezegd dat het nog rustig was. Bevalling wilde mijn vriend en ik samen doen en inderdaad in alle rust, zonder dat iemand het wist. Pas gaan bellen 2-3 uur later toen we in ziekenhuis kamer geïnstalleerd waren en weer iets of wat rust hadden. Bij tweede zal dit (helaas) niet gaan omdat iemand op de oudste zal moeten passen als het begint. 
Vooral doen wat voor jou/jullie fijn voelt! 
 
Zelf had ik daar van tevoren niet echt over nagedacht.
Uiteindelijk ben ik onverwachts met 36+1 naar het ziekenhuis gegaan, omdat mijn vliezen waren gebroken. We hebben toen wel even de schoonouders/ouders geïnformeerd dat we naar het ziekenhuis gingen ivm controle.(Ook omdat onze katten wel verzorging nodig hadden en dat zou mijn moeder doen) Ik had toen nog geen weeën en moest eerst de hele week in het ziekenhuis blijven. Ondertussen kwamen diezelfde avond alsnog de weeën, maar dat hebben we niet laten weten. Pas toen onze dochter er was, hebben we 3 uur later ofzo pas gebeld. 
Maar als jij niet wil dat je ouders/schoonouders er al van af weten, zeg je toch gewoon niks?
Het is jouw bevalling, dus jouw keuze.  
 
 
Ik wilde ook niet dat iemand t wist. Kon uiteindelijk niet anders omdat iemand de hond moest uitlaten (en eea allemaal langer duurde dan gehoopt), maar het is toch echt fijner als niemand op je zit te wachten ofzo. Ik moest uiteindelijk de avond en nacht blijven, maar heb mijn ouders toch gezegd dat ze niet mochten langskomen.. was kapot en wilde even rust. Maar houd lekker vast aan je gevoel. Jij moet het doen dus jij moet beslissen. Succes!
 
Je moet echt doen wat voor jou goed voelt! Mijn eigen ouders wilden het liever niet weten als het begonnen was, omdat ze dan inderdaad in spanning zouden wachten en tja, wat heb je daaraan? Mijn man wilde het wel graag aan zijn ouders laten weten en dat vond ik prima. Ze zijn heel relaxt en staan echt niet op de stoep totdat wij ze vragen langs te komen. Was best handig ook, want onze kat heeft verzorging nodig en ik had nog was in de wasmachine zitten die opgehangen moest worden. Dus dat heeft zij even gedaan toen wij in het zkh waren. Verder heeft mijn man onze beste vrienden ingelicht. Van mij hoefde dat niet zo, maar hij wilde dat graag, prima. 
 
Hi!
 
Spannend en succes alvast gewenst :)
Wij hebben aangegeven bij nummer 1 dat wij niets zouden laten weten, maar ze wisten dat we rond 38 weken zouden bevallen. Uiteindelijk ging het helemaal niet lekker en hebben wij einde van de middag gebeld, ga vanavond maar lekker slapen want dit wordt hem niet. We spreken elkaar morgen. Dit ook i.v.m. reisafstand die ze moesten afleggen om op bezoek te komen.
Nu bij nummer 2 weten ze ook rond 38 weken en dat KS wordt nav nummer 1. 1 van de opa's en oma's gaat oppassen, ik denk dat KDV te druk wordt voor de jongeman als hij 's middags ook naar zijn zusje mag komen. Dus zij zullen het ook weten. Maar denk bij KS het ook anders is dan als je alles nog moet gaan doen.
 
Jij moet je er goed bij voelen en ik weet heel goed dat op je strepen gaan staan heel moeilijk is bij je moeder. Je kan voorzichtig aangeven dat jij je er niet prettig bij voelt en dat je van begin tot eind compleet gefocust wil zijn samen met je partner op de geboorte van jullie uk. Zodra alles goed blijkt te zijn dat jullie contact opnemen. Geef ook aan, stel je voor dat het wel weet en het duurt nog 24uur, ga je dan 24uur alleen op de bank zitten tot eventueel het moment daar is? Dat maakt het er voor jou niet comfortabele op ;-)
 
Jij moet vooral doen waar jij je goed bij voelt! Jij moet in alle rust kunnen bevallen, niet je moeder. Toen de bevalling van mijn eerste beginnen was, zat toevallig mijn schoonzusje bij ons thuis. De bevalling begon met het breken van mijn vliezen, dus dat was niet te missen haha. We hebben aan haar gevraagd of ze alsjeblieft niks tegen mijn schoonmoeder wilde zeggen, want we wisten dat zij anders geen oog meer dicht zou doen. Ook heb ik mijn broertje een berichtje gestuurd dat mijn vlieze. gebroken waren, maar meer omdat hij autisme heeft en dus de mentale voorbereiding zelf nodig heeft. Toen een uur later mijn weeën begonnen, hebben we niemand op de hoogte gebracht. Uiteindelijk is onze zoon om 1.29u geboren en hebben we onze gezinnen (broers, zussen, etc) om 4 uur in de ochtend geprobeerd te bellen, maar meer omdat het goed voelde om toen iedereen op de hoogte te stellen. De enige die opnamen waren mijn moeder en schoonmoeder, de rest hebben we pas rond 9 uur in de ochtend weer voor de tweede keer gebeld om ze op de hoogte te stellen.
Ik ben nu 38 weken zwanger van nummer twee en ga weer niemand op de hoogte stellen, behalve mijn schoonmoeder of mijn moeder aangezien één van de twee even voor onze eerste zoon moet zorgen en dus hier in huis aanwezig zal zijn (of mijn zoon meeneemt als het midden op de dag gebeurt). Weer zal ik verzoeken om de rest van de familie niets te zeggen tot we zelf kunnen bellen dat ons tweede kind geboren is. Ik vind het onze zaak of we mensen op de hoogte willen brengen en het is hun probleem als ze in eerste instantie niet bereikbaar zijn. Dan horen ze het gewoon ietsje later ;) Ik ga er vanuit dat er een aantal leden van ons gezin meteen opnemen als ze zien dat ik of mijn man belt (dan weten ze wel hoe laat het is), maar een aantal zullen wellicht vanwege werk oid niet meteen opnemen. Dan bellen we ze gewoon later nog een keer of ze bellen zelf wel terug.
 
Zoals eerder gezegd, doen waar jij je prettig bij voelt. Wij hebben het niemand verteld. Achteraf maar goed ook, ik werd ingeleid en al met al heeft het bijna 3 dagen geduurd. Mijn moeder zou alleen maar in de stress gezeten hebben als ze het geweten had hihi. Ons zoontje is in de vroege ochtend geboren en we hebben eerst van de eerste uurtjes samen genoten, die eerste uurtjes samen kun je maar een keer doen en krijg je niet meer terug. Daarna hebben we nog even wat uurtjes geslapen en zijn we daarna pas iedereen gaan bellen. Op aanraden van de verpleging hebben we iedereen aan het eind van de ochtend naar het zkh laten komen. Zo had ik nog voldoende tijd om even te douchen, voeden, het infuus te laten verwijderen, etc. Ik vond het heerlijk! Volg vooral je gevoel :) 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan