schoonmoeder in de bocht

Op de een of andere manier blijft de band tussen schoonmoeder en schoondochter toch moeilijk. Mijn schoonmoeder liet met laatst weten dat ze het gevoel had dat ik niet zo zat te wachten op contact, ja want je belt nooit. Waarom zou ik, jullie staan hier om de week op de stoep, moet het nog vaker. Hoe ga ik dit subtiel brengen.

Op vakantie met schoonouders, nooit.... ook niet met bij erbij trouwens, ik kijk wel uit.
 
Nou, ik vind het héérlijk even zonder mijn kind! Dat vond ik na 3 weken al! En daar schaam ik me niet voor! Ik denk zelfs dat dat heel gezond is, daar blijf je jezelf bij, van vóór de geboorte van je kind! Want dat zie ik bij heel veel vrouwen gebeuren om mij heen, ze gaan helemaal op in de kinderen. Ik moet er niet aan denken!
Mijn man kan prima zorgen voor ons zoontje, en ik ben er van overtuigd dat de meeste mannen dat kunnen. Maar dat de meeste vrouwen gewoon niet wíllen, ik vind het niet gezond.
En, oh, wat hebben veel vrouwen een slechte band met hun schoonmoeder zeg! Ik kan niet over iedereen oordelen, want soms ligt het echt aan de schoonmoeder. Maar in de meeste gevallen ligt het echt wel aan beide. In álle soorten relaties is het namelijk een kwestie van 'geven en nemen'.
Je schoonmoeder wil gewoon lekker alleen met haar zoon en kleindochter. Ik vind dat niet heel raar, moet kunnen.
Maar het is wel raar dat ze niet met jou overlegd hebben! Dan zou ik me ook buitengesloten hebben gevoeld.
En dat je na 10 weken nog zo aan je dochtertje hangt, snap ik ook wel een beetje, dat zijn vooral de hormonen! En die blijven nog wel een klein jaartje door je lichaam razen met tussenpozen. Toch moet je je er soms overheen zetten.
En wie weet vind je het heerlijk even zonder je kind, er is nog meer in het leven hoor dan kinderen!
 
sorry, daar ben ik het helemaal niet mee eens.
alsof het niet gezond is dat je de hele tijd bij je kind wil zijn, in tegendeel zo hoort het juist! Het is juist heel natuurlijk om helemaal op te gaan in je kinderen en de mensen die dat doen willen dat ook en vinden dat fijn! Maar ja niet iedereen is hetzelfde. Niet dat je nooit weg mag gaan of dat het fout is als je er geen probleem mee hebt een paar dagen zonder je kind te zijn, maar het is zeker niet ongezond als je je kind niet graag een paar dagen met je schoonmoeder meegeeft. En het is wel waar dat het van twee kanten komt maar een schoonmoeder is toch moeilijk.....

groetjes,
daphne
 
Een schoonmoeder is natuurlijk niet per definitie moeilijk. Dat is iets wat ontstaat denk ik, en hoe er van beide kanten aan de schoondochter-schoonmoederrelatie gewerkt wordt.
En ik bedoel eigenlijk dat het wel logisch is als je de eerste weken (deels door de hormonen) je kind niet graag achterlaat, maar dat het de maanden daarna toch wel goed is als je je daar overheen zet. 'Niet gezond', is wat cru uitgedrukt van mij (ben ook wat door de hormonen bevangen, hi hi,). Ben misschien ook wat nuchterder, dat verschilt natuurlijk ook per persoon.
 
Hoi
Ik ben zo'n moeder die graag veel bij mijn dochter wil zijn. Die navelstreng is nog lang niet doorgeknipt. Mijn meisje is nu ruim 4 maanden en ik vind zelfs werken niet meer leuk. Laat mij maar lekker thuis zijn! Ik had dit nooit van mezelf verwacht. Ik ben altijd erg ambitieus geweest, ik heb gestudeerd, nog eens gestudeerd, meerdere banen, waaronder eentje in een managementsfunctie en heb altijd geroepen dat ik wel een carriere zou maken en dan zou mijn vriend lekker thuis blijven. Nou mooi niet dus.
Nu probeer ik zoveel mogelijk thuis te zijn voor mijn dochtertje.
Mijn vriend en ik doen het wel samen, hij zorgt ook voor haar en ik vind dat fantastisch om te zien, maar het liefst zou ik veel zelf in eigen hand houden.
Ik heb geen echte band met mijn schoonmoeder, al ken ik haar al meer dan 10 jaar en is ze op zich best aardig. Maar ik heb al een moeder en die vertrouw ik wel met mijn kind. Dus 'schoonmoeder' vind ik zelf erg raar klinken. Ze is gewoon heel anders en ze laat af en toe blijken dat zij het 30 jaar geleden heel anders deed.
Mijn meisje gaat voorlopig nergens logeren, en zeker niet bij mijn schoonouders. Het voelt gewoon niet goed en dat ligt zeker voor een deel aan mij. Ik sta er niet voor open, geen behoefte aan. Maar voor mijn dochter zet ik me er wel vaak overheen. Het zijn tenslotte haar opa en oma.

groetjes,
Sabine
 
Als je kindje 10 weken oud is lijkt mij het heel normaal dat je nog niet wil dat ze gaat logeren. Ik zou de kwestie proberen uit te leggen, misschien begrijpt je schoonmoeder  je wel vertel erbij dat je als het eenmaal zover is er nog eens over zal nadenken maar dat je daar nu nog echt niet aan toe bent, misschien denk je er dan zelf heel anders over, daar is het nu echt nog veel te vroeg voor.
 
Ik begrijp dat je nog borstvoeding geeft, ben je van plan dit nog lang te blijven doen? Borstvoeding is niet een reden om bij je kindje te moeten blijven want een voorraad aanleggen kan ook maar ja als het helpt om je dochtertje niet uit logeren te hoeven laten gaan.

groetjes Renée
 
Ik zou zelf (als mijn kind zo jong was) mijn man niet alleen thuislaten om met vriendin(nen) en kind en paar dagen weg te gaan. Mijn man zou dat denk ik ook niet leuk gevonden hebben.

Wel ben ik op vakantie geweest met alle kids, terwijl dat papa op de boerderij van zijn ouders aan het werk was.   Hij kon niet mee (sterker nog, hij was zelf niet thuis), en dat is dan denk ik dus wat anders.

Ik kan me ook voorstellen dat je liever gewoon samen het weekend naar die caravan gaat en dan man en kind weer mee naar huis neemt. Zou ik persoonlijk veel logischer vinden.

Dus ik draai het om, jullie moeten allebei niet een paar dagen weg met jullie kind terwijl dat de ander thuis zit.

Maar dat is mijn eigen persoonlijke mening.

Miep
 
Hallo,

Ik vind het ook niet meer dan normaal dat je je kindje niet wilt missen.
En dat je heel graag de hele tijd bij je kleintje wilt zijn, ligt echt niet aan de hormonen.
Dit heet: MOEDERLIEFDE.

Sorry, maar ik vond dat zo raar dat Sjana dat de hele tijd schreef.

En wat betreft schoonmoeders. De relatie met je schoonmoeder is niet perse moeilijk, maar wel echt anders.

Ik vind het al moeilijk om mijn mannetje bij mijn schoonmoeder in de handen te geven. Erg hè?!

Ik zou het ook gewoon eerlijk tegen haar zeggen. Leg idd gewoon uit dat je er echt nog niet aan toe bent. En als zij dat raar vindt, is dat haar probleem.
Succes ermee, want het is makkelijker gezegd dan gedaan.

Groetjes Nicole
 
Terug
Bovenaan