Mijn schoonmoeder wilde heel graag oma worden en met de komst van onze dochter is ze dat nu. Ze wilt heel graag oppassen en ik heb direct tijdens mijn zwangerschap gezegd dat ze 1x in de week mag oppassen. Ze was daar erg blij mee en gaf aan wel vaker te kunnen oppassen als dat nodig was, want ze gaat minder werken. Mijn dochter gaat tegen de tijd dat ik weer moet werken, ze zal dan 6 maanden zijn, 2 dagen naar de kinderopvang, 1 dag mijn moeder en 1 dag mijn schoonmoeder. Vaker oppassen is dus niet nodig omdat ik juist wil dat ze naar de kinderopvang gaat zodat ze vriendjes kan maken. De kinderopvang vertrouw ik de zorg ook mee toe dan mijn schoonmoeder en daar ligt nu mijn probleem. Ik heb liever niet dat zij oppast. Ze was tijdens mijn zwangerschap heel enthousiast. Ze had al van alles gekocht, zoals een bedje, wipstoel, eetstoel etc.. Ze stuurde telkens een foto wat ze al had gekocht, terwijl ik nog zwanger was en er nog niet aan moest denken om me dochter al weg te brengen! Ze gaat sowieso pas oppassen als ze 6 maanden is, ze zou dus nog alle tijd hebben om dingen te kopen. Dat stoorde mij heel erg. Toen was ze geboren en ze is nu 7 weken. Ze is pas 2x langs geweest, 3o minuten. Ze zei in de EERSTE week al, dat we haar wel mogen brengen als we weg moesten. Daar moest ik dus al helemaal niet aan denken. Wij waren zelf nog aan het wennen aan onze nieuwe situatie. Tijdens een bezoek had ze haar vast en nam ze een slok van haar thee, waarop ik zei dat ze dat beter niet kan doen als ze haar vast heeft. Gebeurt niks, zei ze. Doe toch maar niet, antwoordde ik. Toen legde ze haar weer in de box. Een keertje luier verschonen om te oefenen, hoeft niet want ze weet wel hoe dat moet hoor! Heeft ze 33 jaar geleden ook gedaan... Verder vind ik haar erg ongeïnteresseerd. Ik zit er erg tegen op te kijken om haar te laten oppassen, maar mijn vriend wilt juist wel dat ze een band krijgt met haar oma. Ik vertrouw haar niet. Ook wil ik niet dat zij de deur uit gaat met haar. Maak ik me te veel zorgen? Ik ben er niet bij als zij oppast dus ik weet niet hoe verantwoordelijk zij is. Ik heb me sowieso voor genomen dat als er 1x iets mis gaat, het gelijk klaar is met het oppassen
Schoonmoeder oppassen
- Onderwerp starter sa_f732a396e3486277b68667b990f33c160b986b79
- Startdatum
Misschien voelt zij wel aan dat jij je er niet prettig bij voelt en komt ze daarom ongeïnteresseerd over. Sorry, maar veel vrouwen zouden zo'n enthousiaste schoonmoeder willen. Mijn schoonmoeder wil haar kleinkinderen niet eens kennen.
Ik snap je wel. Ik vond het ook wel lastig in het begin. En soms nog. Wat ik me vooral steeds bedenk is dat ze van haar kleinkinderen houdt. En ze houdt van haar eigen kinderen dus ze zal echt wel er alles aan doen om een veilig plekje te geven als ze moet oppassen.
Misschien moet je het even tijd geven
jouw hormonen zijn nog volledig aan het schuiven waarschijnlijk en je kleine is er nog maar net. Misschien kijk je er over een tijdje anders tegenaan. Zoniet, dan zou ik het gesprek aangaan. Leg uit wat jullie belangrijk vinden in de opvoeding en vraag of ze hierin mee wil gaan zodat het veilig en voorspelbaar is voor je kleintje.
Ik denk dat dit is hoe ik het zou doen ... Succes!
Misschien moet je het even tijd geven
jouw hormonen zijn nog volledig aan het schuiven waarschijnlijk en je kleine is er nog maar net. Misschien kijk je er over een tijdje anders tegenaan. Zoniet, dan zou ik het gesprek aangaan. Leg uit wat jullie belangrijk vinden in de opvoeding en vraag of ze hierin mee wil gaan zodat het veilig en voorspelbaar is voor je kleintje. Ik denk dat dit is hoe ik het zou doen ... Succes!
Ik herken dit ook! Vooral in de eerste weken elke dag herhalen dat we haar wel mochten brengen als we even iets ‘anders’ wilde. Mijn man heeft toen gezegd dat ze het niet meer aan hoefde te bieden en we het vanzelf vragen.Naar mijn moeder brengen vind ik geen probleem maar mijn schoonmoeder is toch lastiger.
Nu is ze bijna 7 maanden en gaat het steeds beter, ik moet er gewoon erg aan wennen en het vertrouwen krijgen. En hoe groter ze wordt hoe beter dat gaat.
Nu is ze bijna 7 maanden en gaat het steeds beter, ik moet er gewoon erg aan wennen en het vertrouwen krijgen. En hoe groter ze wordt hoe beter dat gaat.
Komt het misschien omdat het je schoonmoeder is? Had je het bij je moeder niet lief enthousiast gevonden dat ze al spullen in huis haalde voor haar kleinkind? Ik herken dat namelijk wel.
Ik wil mijn kinderen ook niet achterlaten bij m'n schoonouders. En de 2x dat ik dat wel gedaan heb voelde dat echt niet goed...
Maar mijn schoonmoeder noemt zichzelf strenge oma en is niet oma achtig en lief voor de kinderen. Als jou schoonmoeder dat wel is zou ik haar de kans geven. Iedereen maakt fouten, ook de opvang of jou moeder.
Maar als het echt niet goed voelt moet je het niet doen. Want je gaat anders echt niet gerust werken
Ik wil mijn kinderen ook niet achterlaten bij m'n schoonouders. En de 2x dat ik dat wel gedaan heb voelde dat echt niet goed...
Maar mijn schoonmoeder noemt zichzelf strenge oma en is niet oma achtig en lief voor de kinderen. Als jou schoonmoeder dat wel is zou ik haar de kans geven. Iedereen maakt fouten, ook de opvang of jou moeder.
Maar als het echt niet goed voelt moet je het niet doen. Want je gaat anders echt niet gerust werken
Ik denk dat jij iets aan het zoeken bent als je het mij vraagt. Mag ze geen band hebben met haar kleinkind? Hoe gaat ze dat creëren als jij er als het ware een stokje voor wil steken. Oma’s die betrokken zijn, kunnen inderdaad soms too much zijn maar het is fijn voor de kids. Ik heb ook een kleine van 8 weken en zowel mijn moeder als schoonmoeder zijn er wekelijks en zijn super leuk met hem.
Geef in ieder geval aan dat je het voor nu te vroeg vindt en dat dat later komt. Maar geef haar ook het vertrouwen want heus gaat ze haar kleinkind niets aan doen.
Vind wel pijnlijk om te lezen dat iemand er zo op tegen is zonder enige geldige reden.. want de redenen die je opgenoemd hebt net, vind ik ver gezocht..
Bespreek dit met je vriend, weet hij dat je zo denkt over zijn moeder? Mag je haar niet? Want dat verklaart een hoop.
Geef in ieder geval aan dat je het voor nu te vroeg vindt en dat dat later komt. Maar geef haar ook het vertrouwen want heus gaat ze haar kleinkind niets aan doen.
Vind wel pijnlijk om te lezen dat iemand er zo op tegen is zonder enige geldige reden.. want de redenen die je opgenoemd hebt net, vind ik ver gezocht..
Bespreek dit met je vriend, weet hij dat je zo denkt over zijn moeder? Mag je haar niet? Want dat verklaart een hoop.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik je verhaal wat ‘hormonaal’ vind klinken en de argumenten die je aandraagt begrijp ik niet helemaal. Wat is er mis met het feit dat ze op tijd alle spullen in huis gehaald heeft? Dat is toch juist alleen maar fijn en geeft aan dat ze zich verantwoordelijk voelt? Waarschijnlijk was ze gewoon super enthousiast en kon ze niet wachten om haar kleindochter te ontmoeten. Had ze dan moeten aanvoelen dat jij op dat moment daar nog niet mee bezig was? Het is toch juist super fijn en lief dat ze aanbiedt om op te passen als jullie daar beheofte aan hebben. Hoezo maakt haar dit slecht? Wees blij dat ze interesse heeft in jullie en haar kleinkind. Als je niet wil dat ze oppast, dan had je het haar ook niet moeten toezeggen in het begin. En kan het zijn dat ze nu minder langs komt juist om jullie rust te gunnen om samen te wennen? Ik vind het wel wat zoeken naar dingen die er misschien helemaal niet zijn. Als je het echt niet fijn vindt dan moet je een gesprek met haar aangaan en aangeven dat jij het fijn vindt om een aantal dingen eens samen te doen, zoals luiers verschonen, zodat jij met een vertrouwd gevoel je kindje kan achterlaten. Vind het wel heel rigoreus dat als er 1x iets mis gaat ze niet meer mag oppassen. Als er op de opvang iets mis gaat, ga je dan ook direct een andere opvang zoeken?
Ik.had er in het begin ook erg moeilijk mee. Mijn .An wilde ook dat ze een band opbouwt met beide opa's en oma's. We gingen regelmatig langs. Door omstandigheden is ze 1 dag per week gaan oppassen in het begin zelfs 2 keer. Nu past ze wekelijks op en ben ik er blij mee. Ook als de nood aan de man is partner in het buitenland ben ik heel blij met haar.. ze staan altijd voor ons klaar als het nodig is. Probeer het los te laten iedereen doet op zijn manier het beste voor jullie kindje. Het wordt makkelijker als ze ouders worden.