Ik snap het wel. Het is JOUW kind en je moet doen wat goed voelt voor jou en ookal is het je schoonmoeder ga niet tegen je zin in haar naar je schoonmoeder brengen. Ik heb hetzelfde er word gerookt bij mijn schoonfam dus vaak zal ze daar niet zijn als ik ben bevallen heel lullig maar zij vonden sigaretten belangrijker
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Schoonmoeder oppassen
- Onderwerp starter sa_f732a396e3486277b68667b990f33c160b986b79
- Startdatum
Ik vind het alleen maar lief overkomen dat ze zoveel spullen koopt en vaak aanbiedt om op te passen. Ik zou willen dat mijn kinderen zo’n oma hadden! Het is wel gek dat ze niet zovaak langskomt maar ik zou als ik haar was ook wel aanvoelen dat ik niet zo gewaardeerd wordt en me daar behouden in voelen.
En die thee, dat is idd niet handig van haar. Maar misschien was de thee niet zo warm meer of had ze echt het gevoel dat het wel kon. Als je nog een paar keer heel rustig uitlegt dat je dat niet zo fijn vindt dan zou de boodschap toch over moeten komen
En die thee, dat is idd niet handig van haar. Maar misschien was de thee niet zo warm meer of had ze echt het gevoel dat het wel kon. Als je nog een paar keer heel rustig uitlegt dat je dat niet zo fijn vindt dan zou de boodschap toch over moeten komen
Herkenbaar hoor, natuurlijk fijn als ze al vanalles in huis halen, maar mijn schoonouders haalden ook dingen in huis waarvan ik eigenlijk niet wou dat het gebruikt werd (zoals wipstoel vanwege de rug etc.). En als ze dan langs kwam dan zei ze vaak 'wat huilt hij schattig' - dan had je mij echt zo'n beetje tegen het plafond zitten. Huilen is niet iets waarbij je vertederd gaat zitten toekijken, maar waarbij je in mijn ogen in actie moet komen omdat je baby je verteld dat er iets (maarja wat?) niet goed is. En schoonvader dronk ook vrolijk hete koffie boven de kleine, ondanks waarschuwingen van ons... Mijn ouders deden die uitspraken niet en overlegden ook vantevoren over spullen die ze haalden, plus ik wist natuurlijk min of meer hoe ze mij en mijn broers en zus hadden opgevoed. Dat vertrouwde ik toch meer, ook al was mijn vader ook meer aan het schudden dan me lief was - maar die nam mijn commentaar dan wel weer tenminste meteen ter harte.
Tegelijkertijd is het natuurlijk wel lief dat ze zich op tijd voorbereid heeft, en dat ze jullie nu ook wat ruimte geeft om te wennen. Als je wilt dat ze vaker op bezoek komt kan je uiteraard zelf actief gaan uitnodigen om langs te komen. En het is ook superlief dat ze überhaupt gaat oppassen. Zowel mijn ouders als schoonouders doen dat niet structureel (alleen af en toe een keertje), maar zij wonen ook allebei ver weg.
Over dingen als een keertje oefenen op de luier verschonen kan je ook gewoon zeggen dat je dat graag een keertje wilt voor jouw eigen geruststelling. Gewoon zeggen dat je je anders zorgen zou maken (wat waarschijnlijk waar is?). Het hele doel van het oppassen is immers om te zorgen dat jij straks onbezorgd iets anders kan doen (werk of wie weet tzt ook een keertje iets leuks voor jezelf).
Maar geef het ook even de tijd. Nu is het misschien nog onvoorstelbaar om je kindje ooit ergens achter te laten, straks zal je wel moeten en ben je wellicht ook blij om even niet te hoeven zorgen. Je hebt nog een paar maanden om aan dat idee te wennen, en om je gevoelens hierover uit te spreken. Ondanks dat wennen stond ik de eerste keer dat ik mijn zoontje achterliet op de opvang ook te huilen, maar toen ik zag dat hij het daar ook enorm naar z'n zin had kon ik ook weer genieten van mijn eigen bezigheden en genieten van het feit dat ik eventjes geen mama hoefde te zijn maar weer gewoon Elsie was. Binnen een week was dat moeilijke gevoel weg.
Tegelijkertijd is het natuurlijk wel lief dat ze zich op tijd voorbereid heeft, en dat ze jullie nu ook wat ruimte geeft om te wennen. Als je wilt dat ze vaker op bezoek komt kan je uiteraard zelf actief gaan uitnodigen om langs te komen. En het is ook superlief dat ze überhaupt gaat oppassen. Zowel mijn ouders als schoonouders doen dat niet structureel (alleen af en toe een keertje), maar zij wonen ook allebei ver weg.
Over dingen als een keertje oefenen op de luier verschonen kan je ook gewoon zeggen dat je dat graag een keertje wilt voor jouw eigen geruststelling. Gewoon zeggen dat je je anders zorgen zou maken (wat waarschijnlijk waar is?). Het hele doel van het oppassen is immers om te zorgen dat jij straks onbezorgd iets anders kan doen (werk of wie weet tzt ook een keertje iets leuks voor jezelf).
Maar geef het ook even de tijd. Nu is het misschien nog onvoorstelbaar om je kindje ooit ergens achter te laten, straks zal je wel moeten en ben je wellicht ook blij om even niet te hoeven zorgen. Je hebt nog een paar maanden om aan dat idee te wennen, en om je gevoelens hierover uit te spreken. Ondanks dat wennen stond ik de eerste keer dat ik mijn zoontje achterliet op de opvang ook te huilen, maar toen ik zag dat hij het daar ook enorm naar z'n zin had kon ik ook weer genieten van mijn eigen bezigheden en genieten van het feit dat ik eventjes geen mama hoefde te zijn maar weer gewoon Elsie was. Binnen een week was dat moeilijke gevoel weg.