Schoonmoeder wil alles bepalen!

<p><span style="color: #030303; font-family: 'Open Sans'; white-space: pre-line;">Hoi dames, nieuw hier maar toch echt even wat van me afschrijven en eventuele tips krijgen. </span></p><p><span style="color: #030303; font-family: 'Open Sans'; white-space: pre-line;">De titel zegt het al: mijn schoonmoeder bemoeit zich overal mee en wil alles bepalen. Vandaag viel er weer wat voor en dit is voor mij echt de druppel en moet even van me afschrijven.. Het begon al toen we het haar gingen vertellen. Ik had voor haar een cadeautje ingepakt, een fotolijstje met het welbekende gedichtje: je kunt me nog niet zien etc. en ik had er een mutsje bij gedaan met iets met oma erop. Nog een extra gedichtje gemaakt want we hebben het met sinterklaas verteld. Haar reactie was letterlijk: "waarom in godsnaam!? Hoe kan dat nou! Hebben jullie niet nagedacht van te voren ofzo? Ik ben echt bezorgd, dit kan toch niet!" Ze was dus helemaal niet blij en begon meteen te vragen of er nog een mogelijkheid was dat het mis kon gaan, met andere woorden: ze hoopte hier dus gewoon op! Ik ben toen boos weggegaan en heb haar gezegd dat ik haar niet meer wou spreken. Echter mijn vriend houdt haar nog wel van alles op de hoogte zonder dat ik het weet. Toen we erachter kwamen dat we een meisje krijgen heeft hij haar dit ook verteld en haar reactie was: jeetje dat wordt echt lastig voor jullie want dat is totaal anders dan met een jongetje (mijn vriend heeft al een zoon van 10). Nu is het dus zo dat zijn zoon het nog niet weet en we hebben besloten dat we het nog niet wouden vertellen. Nu komt zijn zoon dit weekend en kreeg mijn vriend net telefoon van zijn moeder dat we morgen bij haar moeten eten en dat zij het dan wel aan zijn zoon zou vertellen omdat zij het op een goede manier kon brengen. Ze wil het ook alleen maar zeggen op de volgende manier: "we hebben speciaal voor jou een zusje die in Juni komt". Ik weet niet of het aan mij ligt maar ik vind dit echt niet kunnen! Ten eerste is het niet aan haar om te vertellen dat we in verwachting zijn, ten tweede is het niet haar kind dus vind ik niet dat ze kan bepalen wat er gebeurd en hoe het gebeurd. En ten derde, wij willen er juist mee wachten omdat we weten dat de ex van mijn vriend moeilijk gaat doen omdat ze het nog steeds niet kan verkroppen dat ze gescheiden zijn (ze zijn inmiddels al 6 jaar uit elkaar en ik ben al 5 jaar met mijn vriend samen). Sorry voor het lange verhaal, en ik hoop dat jullie de tijd nemen om het te lezen ? Ik zit echt met m'n handen in het haar over hoe ik om moet gaan met deze situatie met mijn schoonmoeder. Iemand tips!? </span></p><p><span style="color: #030303; font-family: 'Open Sans'; white-space: pre-line;"> </span></p>
 
Wat vervelend voor je, terwijl dit zo mooi moment is. Ik zou toch met je schoonmoeder erover praten en duidelijk maken dat jullie degene zijn die het gaan vertellen en niet zij. Misschien kan je vriend met haar erover praten? 


Misschien ook duidelijk zijn van nee wij vertellen het pas als het moment daar is en dat is niet die dag. 


sterkte fiene 
 
Jeetje wat vervelend!
 
ik zou als ik jou was eerst goed met je vriend praten en kijken of jullie duidelijk op één lijn zitten ook qua gedrag van je schoonmoeder. Ik merk dat ik als t om m’n schoonfamilie gaat mijn man achter mij staat en dat vind ik enorm prettig en maakt voor mij sommige situaties al een stuk fijner. 


jullie kunnen dan samen je grens aangeven
 
Wat vervelend  zeg! Heel kort door de bocht zou ik denken... Ik hoef haar voorlopig helemaal niet meer te zien/spreken. Maar het lijkt me beter om af te stemmen met je vriend. Hoe ziet hij dit, liggen  jullie op1 lijn, is dit bekend gedrag etc. Echt belangrijk dat jullie hier samen goed over kunnen praten en dat jullie hier dan samen voor kunnen staan richting je schoonmoeder. 
Het is duidelijk  niet zo dat jullie  pas een maand samen zijn. 
Het is jullie zwangerschap en jullie moeten dus zelf kunnen bepalen wat je wel en niet wilt. Probeer toch de regie terug te nemen. Ben bang dat je anders later spijt zult krijgen als je dat niet hebt gedaan. Dit is dan ook meteen een goed signaal over de rest van de zwangerschap en opvoeding van jullie kindje. 
Ik hoop dat je er niet al te veel stress van ervaart want dat is niet goed voor jou en de baby. Je moet nu eigenlijk al moeder keuzes maken en voor je zwangerschap kiezen. Wat lastig  zeg. Succes!
 
Jeetje dit is echt een vervelende situatie voor je.
Ik zou met je vriend in gesprek gaan en duidelijk jou gevoel aangeven. En proberen samen tot een oplossing te komen.... Misschien dat jullie ook jullie grenzen kan aangeven bij je schoonmoeder. 
 
Heel veel sterkte, en volg alsjeblieft je gevoel
 
Jeetje dit is echt een vervelende situatie voor je.
Ik zou met je vriend in gesprek gaan en duidelijk jou gevoel aangeven. En proberen samen tot een oplossing te komen.... Misschien dat jullie ook jullie grenzen kan aangeven bij je schoonmoeder. 
 
Heel veel sterkte, en volg alsjeblieft je gevoel
 
Wauw, je hebt wel een lot uit de loterij  qua schoonmoeders.. ik word er een beetje boos om terwijl ik het lees.
Zorg inderdaad dat je met je vriend op 1 lijn komt, maar mss gek.. zoek eens professioneel hulp. Iemand dat als neutrale partij, jullie begeleidt in het proces want zoals je je schoonmoeder omschrijft, lijkt ze me een pittige.
Je kunt je vriend betrekken in dat proces is wel een voorwaarde want hij is haar zoon en daarmee onverbiddelijk betrokken.
Succes
 
Wie is hier de vader van jouw stiefzoon? Niet jouw schoonmoeder. Jouw vriend is degene die het zijn zoontje moet vertellen. Zelfs jij moet dat niet doen. Hij moet dat doen.
Voordat jullie gaan eten bij je schoonmoeder. Dan kunnen jullie haar opgetogen vertellen dat hij een zusje gaat krijgen. 
En verder heel goed met je vriend bespreken hoe nu verder. En daarna met je schoonmoeder in gesprek. In dat gesprek probeer je helder te krijgen waarom ze blijkbaar niet blij is om opnieuw oma te worden. Is ze ergens bang voor waardoor ze zo'n rotreactie heeft gegeven? Laat haar ook merken wat dat met jou heeft gedaan. Dat als ze zo door blijft gaan, je haar niet in de buurt van je kind wil hebben en dat je dat erg zou vinden voor haar, je kind en je vriend. Maar je moet echt grenzen stellen! Sterkte!!
 
Terug
Bovenaan