Schoonmoeder

[Wolkjes]

Maar daaruit maakt ik op dat je het wel leuk vind als ze er is, maar ze is er te vaak en claimt je zoon.

Kun je ook haar uitnodigen voor een moment volgende week? Plan alvast een wandeling of een bezoekje aan de bakker zodat ze deel kan uitmaken van wat jou zoontje die dag ‘doet’. En dan laat je het na de afspraak eventjes gaan en zodra je er aan toe bent nodig je haar weer uit.
Daardoor voelt ze zich misschien meer welkom en zal ze minder opdringen.

Ik begrijp wel dat er gezegd word dat je het ook eens van haar kant moet bekijken. Mijn schoonmoeder heeft 2 jaar nodig gehad om te vertellen dat ze het niet leuk vind om geen foto van haar en de kinderen te hebben. Als ik dat eerder wist had ik er wat aan kunnen doen...
Maar ook daarbij staan jij en jou gezin voorop. Binnen huis moet je het fijn hebben en daarna pas komt de buitenwereld. Dat is hoe wij het nu aanpakken en dat geeft een heleboel rust

 

[Kim Beaujean]

Zo herkenbaar! Onze dochter is ook het eersre kleinkind aan beide kanten. Mijn man en ik zijn erg gesteld op onze rust.

Mijn ouders zag ik voorheen 1x per week of 1x per 2 weken. Nu hebben we 2 kinderen (meisje 3 jaar en baby 11 weken).
Mijn ouders hebben onze grenzen heel erg gerespecteerd en we zien ze 1x per week (vaste oppasdag voor de oudste).

Mijn schoonmoeder claimt ook heel erg. Vraagt continu op een vervelende toon ‘ik mag de kleine toch nu wel vasthouden he’.. dat wekt zo veel irritatie op. Ze paste voorheen 2-3 middagen in de week op de oudste en meende dan ook veel te moeten bepalen.

Als ik mijn dochter een halve wafel in plaats van een hele gaf ‘ach wat zielig zeg’...

In het begin heb ik veel te veel over me heen laten lopen. Nu bij de 2e geef ik veel duidelijker mijn grenzen aan. En vind ze het niet leuk jammer dan...

Jullie kind en jullie grenzen!
Succes hier blijft het soms lastig met een claimende schoonmoeder

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Oh wat herken ik dit! Ik ben zelf 23 dus een jonge mama en oh ik heb ook zo mezelf moeten inhouden totdat het te ver ging en heb ik tegen mijn man gezegd dat het moet ophouden.

Ik heb wel het geluk dat mijn man ook zag dat ze te ver ging. Omdat ik jong ben vind ze alles wat ik doe niet goed. Het ging zelfs zo ver dat ze zei dat ik mijn kind niet goed vast hou. Zo ver dat ze letterlijk zei: kom hier, ik ga je leren hoe je sudocreme moet smeren. Nou echt, ik wilde vechten. Uiteindelijk heeft mijn man zijn moeder aangesproken en gezegd dat zij dit niet mag en kan doen. Ze maakten zelfs grapjes dat ze mn dochtertje mee op vakantie zou nemen zonder mij omdat ze weet dat ik veel werk dus niet makkelijk weg kan.

Uiteindelijk is de bom gebarsten en heb ik gezegd dat ze op moet houden of niet meer welkom is bij mijn kind en mij. Mijn man was het ook zat dus die had ik achter mij. Na de uitgebarstte bom weet zij nu haar plek en doet ze niet meer vervelend

 

[GebruikerSN]

Ik weet niet hoe je schoonmoeder is (ik lees geen nare dingen die ze doet tov je kindje?). Denk wel ook vanuit het perspectief van je kindje. Hier ook hele betrokken schoonouders, soms wat intens in het begin maar de band die mijn zoontje met z'n opa en oma heeft is voor hem heel fijn. Verder hadden m'n man en ik deze week buikgriep en is het maar wat fijn dat m'n schoonouders voor hem zo vertrouwd voelen en ik zonder enige twijfel de zorg kan overdragen. Ik ken je situatie niet en zie dit niet als een oordeel, maar wel iets om over na te denken? Het kunnen delen van je kindje met anderen zal voor hem uiteindelijk ook goed zijn, hoe meer mensen om hem geven in zijn leventje, hoe mooier toch?

 

[Kim Beaujean]

Bij ons was het op een gegeven moment zo erg dat mijn schoonmoeder me vroeg of beide kinderen bij haar onder de kerstboom op de foto mochten. Ze wilde dit namelijk gaan versturen als kerstkaart. Toen heb ik haar toch wel even heel duidelijk uitgelegd dat ze haar eigen kerstkaarten kan schrijven..
Allemaal dat soort ‘fratsen’…

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Geef vooral, samen met je partner, jullie grenzen aan. En als het zijn ouders zijn mag hij er wel iets meer het voortouw in nemen vind ik. 


Eigenlijk maakt het niet zo heel veel uit wat anderen vinden, jij hebt een rotgevoel bij de situatie, iedereen hier heeft een ander gevoel bij welke situatie dan ook, en reageert daarom anders. Maar wat voor jou en jullie belangrijk is is wat jullie willen.
Ga eens met je partner om tafel en bespreek de situaties waar je tegenaan loopt en hoe je zou willen dat het gaat. Nodig dan misschien je schoonmoeder uit of ga er samen naartoe en bespreek dit. Heb ook je plan klaar "wat als ze zich er niet aan houden". Maar misschien ook niet onbelangrijk om indien mogelijk wat water bij de wijn te doen om je schoonmoeder toch deels tegemoet te komen? 


Het zijn slechts tips, doe vooral waar jullie je goed bij voelen. Als ik het zo lees zou ik ook helemaal kriegel worden van die vrouw ? Van mijn eigen schoonouders trouwens ook, wat je allemaal wel niet op gaat vallen en belangrijk gaat vinden als je kindje er eenmaal is ? Dan zijn toch ineens andere dingen belangrijk dan voorheen. 


Veel succes ermee!