schoonmoeder

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik begrijp niet zo goed waarom je niet tegen je schoonmoeder zegt dat het je benauwd/tegenstaat hoe zij met jouw zwangerschap omgaat.Als je het werkelijk zo spijtig vindt dat zij 1 dag op je kindje gaat passen,waarom laat je dit dan toe?Kun je dan niet beter een andere oppas zoeken.Wat vindt je moeilijker?Dit gesprek met haar aangaan, of straks je kindje elke keer met tegenzin aan haar overlaten???
Erover praten met haar lost m.i. meer op.Denkt zij echt zo over jou of zijn dit alleen jouw gedachtes??
In dat geval kun je beter alleen voor jezelf denken en niet voor een ander.
succes,groeten Yvonne

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Toen ik net zwanger was.Hebben we overeengekomen dat mijn moeder 1d en mijn schoonmoeder 1d gaat oppassen.De rest van de tijd gaat ze naar een onthaalmoeder.Als ik nu zou zeggen dat die dag niet doorgaat ,dan komt er een familieruzie.Dan weet ik ook zeker dat mijn partner niet wil dat ze naar mijn moeder gaat.Ik ben bang dat mijn schoonmoeder ziek is.Ik denk zelf aan een schifofreen gedragsstoornis.Ik kan niet met haar praten ,omdat ze niet luistert.Ze liegt ook tegen me.Ik ben bang als ik teveel op haar tenen trap dat ze dan gemeen gaat doen.Ik merk ook wel vaak dat mijn partner door haar onder druk wordt gezet.Het vervelende is dus ,als ik tegen haar zeg dat ik iets zo wil,dan gaat ze gewoon andere mensen gebruiken om haar willetje door te voeren.Zoals b.v mijn baby was een dag oud en mijn partner vroeg al wanneer ik nu terug ga werken(door schoonmoeder).Het zijn geen dingen die ik mij ga inbeelden.Want mijn familie is ook al vaak geschrokken.Ze belt naar mijn moeder ,om haar uit te horen.Ze laat niemand niet gerust.Wij hebben totaal geen privacy,alles moeten we op tafel gooien.Ik merk wel meer van mezelf dat het mij meer en meer ijberen koud laat.In het beging trok ik het mij fel aan.Maar nu zeg ik kortaf dat wil ik niet.Ze blijft dan wel proberen.Maar krijgt dat het deksel op de neus.Ik ben nu wel bang dat als mijn dochter ouder is,dat ze haar dan gaat willen beinvloeden.Ruzie stoken.Maar daar mag ik nog niet aan denken.Groetjes en bedankt voor de reactie

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Tja An,dit zeer zeker een moeilijke situatie.Vooral ook als je man er niet hetzelfde over denkt als jij.Jullie kind mag toch nooit een machtsmiddel worden.(dan mag jouiw moeder ook niet oppassen).
De vraag is toch,ook al is dat supermoeilijk,de confrontatie met je schoonmoeder is dat juist niet in het belang van jullie dochtertje.Iemand die zo mensen tegen elkaar uitspeelt is m.i. inderdaad heel ziek.Kun je je dochtertje dat aandoen?Nu zal zij er nog weinig van merken,maar de tijd dat zij het wel gaat beseffen komt een keer.Ik vindt het belang van jullie dochtertje veel belangrijker dan een ruzie met je schoonfamilie.
Zij zal eerst voor gedragsverandering moeten zorgen voor je ooit je kind er aan toevertrouwd.
Het wordt bovendien tijd dat jouw man eens volwassen wordt.Hij is getrouwd met jou,niet met zijn moeder!

Veel sterkte in deze rotsituatie.
groeten,Yvonne