<p>Hoi allemaal ik wil even van me afschrijven ik word zo gek van mijn schoonouders misschien lijk ik nu een zijkert maar ik kan er niet meer zo goed tegen. </p><p>Het zit namelijk zo ik ben bevallen van mijn 1e. Mijn zoontje is nu inmiddels 5 maanden oud maar het begon allemaal vanaf de dag dat hij geboren is. </p><p>Omdat dit mijn eerste is was ik in het begin erg onzekker. Soms nog maar wel veel minder nu ik de kleine man steeds beter leer kennen. </p><p>Het punt is dat mijn schoonouders wanneer ze de baby zien niet met rust laten. Ze maken hem wakker en willen hem heel de tijd op schoot. Wanneer de kleine man huilt dan heeft hij altijd honger volgens hun ook wanneer hij net zn fles op heeft. En maken dan opmerkingen alsof ik mijn kind laat uithongeren. De kleine man heeft het volgens hun altijd koud dus zetten ze de verwarming maar op 23 grade ( ook zitten ze aan mijn verwarmings knop als ze hier zijn wand ze vinden 20 grade te koud voor de kleine en doen allemaal dekens op de kleine. Wanneer hij aan het spelen is in de box "wat zelde voor komt als mn schoonouders er zijn" en hij niest dan rennen ze er gelijk heen om hem intepakken met allemaal dekens. Vervolgens gaat hij dan huilen en dan pakken ze hem direct weer op en dan maken ze opmerkingen dat ik de hele dag met de kleine op mn schoot zit en daarom niet in de box wil. </p><p>Daarnaast willen ze heel graag op de kleine passen en zelfs dat hij bij hun gaat slapen al vanaf zijn geboorte tot nu toe weet ik dit elke keer met een smoes te vermijden maar leuk vind ik het niet. </p><p>Ik heb hier al wel wat van gezegt maar luisteren niet het zelfde als met het klaarmaken van de fles dat ze niet moeten schudden en toch blijven doen en vervolgens wanneer hun weg zijn zit ik met een baby met buikkrampjes. Hier heb ik wel al wat op bedacht ik maak van te voren zijn fles klaar als ik weet dat mijn schoonouders komen of wij gaan naar hun. </p><p>Daarnaast zitten ze maar te zeuren over de baby kamer en spullen. Wij hebben een splinternieuwe mooie kamertje gekocht maar ze vinden het meisjes achtig omdat ik aan een kant van mn muur een olifant heb laten schilderen. </p><p>Daarnaast verwachten ze dat ik al mijn spullen aan mijn schoonzus geef voor later als ze ook een babytje krijgt maar zelf hebben ze niks voor mijn kleine man gekocht. </p><p>Ik wil mijn spullen niet wegdoen die wil ik bewaren voor eventueel een 2e. Maar dan kijken ze me raar aan. </p><p>Mijn man vind het allemaal maar best en negeert ze een beetje.</p><p>Alleen ik zit er erg mee wand als er wat is ga ik direct naar mijn ouders en ook met oppassen enzo. Vind het een beetje oneerlijk tegen over mijn ouders okal lijken hun er geen problemen mee te hebben. </p><p>Ook hebben wij een box voor bij mijn schoonouders gekocht omdat ze dit graag wilde. Maar nu willen ze de box niet neerzetten omdat ze het huis te klein vinden ( een 2 kamer woning maar hun woonkamer is gigantisch groot) ik denk dat dit maar een smoes is omdat ze hem alleen maar vast willen houden. </p><p>Ik weet niet wat ik hier mee aan moet. Ik wil dat de kleine man ook met mijn schoonouders een band op bouwt. Soms denk ik oke volgende week mogen ze oppassen dan begin ik gelijk te twijfelen en durf ik het niet aan en ga dan vervolgens weer naar mijn ouders om te vragen of ze willen oppassen. </p><p>Dit is niet hun 1e klein kind maar hun 3e. Ik vroeg aan mn man of ze zo ook deed bij haar andere 2 kleinkinderen dit was niet het geval. Dus ik vraag me nu ook af waarom dan wel bij ons. </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Schoonouders ik word er gek van!
- Onderwerp starter Moussie
- Startdatum
Hoi jillroos. Bedankt voor je reactie. Geef niet dat je geen advies hebt. Soms is het gewoon fijn om met iemand er over te hebben. Ik heb het hier meerdere keren met mijn man over gehad. En hij ziet ook dat ik me er aan erger. Hij zegt ook als je ziet dat ze bv een deken op hem leggen en het is niet nodig dat ik het er af moet halen. Zo het zelfde met een verwarmings knop maar dat heb ik al geprobeerd dat werd een strijd verwarming hoger dan lager dan hoger en dat nogwel in mijn eigen huis. Daarnaast kan ik dit niet doen als ik er niet bij ben. Ik denk dat mijn man zich er ook aan ergert maar zn ouders niet wilt afvallen wel begrijpelijk ergens. Maar ik zie ook dat hij meer naar mijn ouders toe trekt. Dat vind ik ook erg zonde. Voor dat de kleine man er was de band met zijn ouders erg sterk en altijd gezellig. Nu hangt er zn sfeer waar je niet vrolijk van word. Naast dat ik me er aan erger mis ik ook hoe we met elkaar omgingen voor de kleine man er was.
Dat lijkt me inderdaad erg frustrerend voor je. Je zegt al aangegeven te hebben bij je schoonouders wat je voelt, maar het lijkt alsof ze het toch niet goed gehoord hebben. Dus misschien toch wat stelliger zijn, hen erop aanspreken zodra ze iets doen wat je niet wilt? "Hij heeft geen deken nodig, hij heeft het niet te koud.", "ik heb liever niet dat je aan mijn verwarming zit", "laat hem maar gewoon liggen, hij is moe en wil slapen", "schud het flesje niet, daar krijgt hij krampen van", etc. Als je het idee hebt dat ze toch niet luisteren zou ik als ik jou was hierover praten met je partner en aangeven dat het voor jou belangrijk is, het zijn zijn ouders dus hij mag er ook wel wat over zeggen. Misschien dat ze wel naar hem luisteren als hij aangeeft dat jullie de ouders zijn en dat het fijn zou zijn als ze jullie wensen respecteren. En wat betreft de spullen die je weg moet geven volgens hun... heb je ook daarbij al aangegeven dat je dat niet van plan bent, omdat je nooit weet wat de toekomst brengt? Als ze daar niet naar willen luisteren, moet je het denk ik maar een beetje proberen los te laten. Makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik, maar je kunt niets met hun verwachtingen en moet gewoon achter je eigen keuze staan.succes!
Ik denk dat het goed is als jij je grenzen gaat aangeven. Ik vind het not done dat zij zomaar aan je thermostaat zitten of dat zij bepalen dat jij je babyspullen gaat afstaan aan je schoonzus. Kom nou zeg. Het is jouw huis en daar geldbedrag jouw regels. En dat mag je ook best duidelijk maken. Heb je het hier met je partner over gehad. Ik hoop wel dat hij dan achter jou gaat staan. Lijkt me wel belangrijk.
Ik heb best lieve schoonouders gelukkig, maar ze houden er wel een hele andere opvoedingsstijl op na. Ook hun 1e kleinkind (inmiddels al bijna 2). Vanaf dat mijn zoontje 4 maanden was moest ik werken en heb ik er voor gekozen dat ze een dag per week mochten oppassen, ze doen dingen niet zoals ik ze doe en ben het met veel niet eens maar ik gun ze hun kleinzoon en andersom zoals jij zegt gun ik mijn zoon opa en oma . Op deze manier hoef ik niet te zien wat ze allemaal anders doen, hoeven we het er ook niet over te hebben en komen ze amper bij mij thuis omdat z even toch elke week hebben. Heb het kn het begin hssl moeilijl gevomdme maar het zijn ook oiders geweest dus ze zullen vast weten wat ze doen. En wat blijkt nu, mijn zoontje is helemaal gek op ze geworden en gaat er heel er graag naar toe. Over hun keuzes hebben we het verder gewoon niet, het is hun dag met hem dus zij mogen beslissen. Wellicht dat je kan overwegen om misschien als hij wat ouders is als je dat fijn vind ze toch te laten oppassen en maar bedenken dat ze echt het beste met hem voorhebben? En dan vooral kijken hoe hij terug komt, is hij rustig pf overprikkeld? Het zal voor jou ook fijner zijn als je een band blijft houden met schoonouders.. hoe vermoeiend ze soms ook zijn!
Ooohh....brrrrr!!! Hier kan ik me al kwaad om maken. Gadver dat schoonouders zich zo ontzettend bemoeien met de baby! Ik zou echt gillend gek worden! Mijn hemel! Ik zou heel duidelijk zijn naar je schoonouders toe en je grenzen aangeven. En ik zou in zon situatie ze echt niet op de kleine laten passen. Dan passen ze eerst maar hun gedrag aan en leren normaal te doen. Weet dat veel schoonouders het goed bedoelen...maar het pakt heel vaak echt anders uit en bemoeien zich met van alles en nog wat en hoe jij je kind moet opvoeden etc. Laat ook je man duidelijk naar ze zijn... Want niks zeggen en negeren helpt hierin echt niet want dan gaan ze maar door en door. Echt duidelijk zijn! Want je wordt zelf gestresst. Ik vind dit erg na voor je. Hopelijk wordt de situy gauw normaal
Hoi suzanne, Ik laat naar mij idee wel duidelijk weten dat hij het niet koud heeft en leg daar bij ook uit hoe je dat kan merken dit doe ik bij meerdere dingen. Maar ze luistere niet. En maken alleen maar opmerkingen dat ik het gevoel krijg dat ik het niet goed doe. van andere hoor ik juist weer dat ik het supper goed doe. Ik doe niet te overdreven. Mijn kleintje houd er van om geknuffeld te worden maar ook houd hij er van om momente alleen te spelen. Hier heb ik van begin af aan een beetje voor gezorgt. Ook vind ik het belangrijk dat hij niet alleen aan stilte is gewend en wanneer hij slaap ik niet zachtjes ga doen. Dit vinden ze ook maar vreemd. Ook kan hij overal slapen zelfs op de grond heeft hij daar geen problemen mee met een dikke deken er onder. Ook dit lijken ze vreemd te vinden. Maar omdat ik hem van af het begin overal aan liet wennen heb ik geen kindje die nu overal wakker van word. Ik kijk vooral naar wat de behoefteis van mijn kindje en probeer hier op in te spelen. Ik probeer hun dit ook uit te leggen en hoe ze singale kunnen oppakken maar ze doen erg betweterig en blijven maar volhouden dat hun gelijk hebben. Zelfs als hij huilt omdat hij krampjes heeft zeggen ze hij heeft honger ik laat dan zien dat het niet zo is en laat zien hoe ik hierbij handel maar toch volhouden dat hij honger heeft. Over de spullen ben ik niet echt op ingegaan en heb het maar genegeerd. Wel heb ik gezegt dat ik in de toekomst nog wel een kinderwens heb. Ook heb ik hier over mn man gesproken en duidelijk gezegt dat ik niets weggeef wat ik niet wil weggeven. ik vind dit zn lastige situatie. Soms wil ik gewoon echt even tekeer gaan tegen zijn ouders en zeggen dat het genoeg is. Maar ik wil ook weer niet dat het escaleerd en mn man tussen ons staat. Ik heb al meerdere keren ook gezegt dat hij met zn ouders eens goed moet praten. Denk dat hij dat ook moeilijk vind hij is best streng opgevoed. Wel doet mijn man het zelfde als ik doe. Vertellen dat hij niet altijd honger heeft of waarom hij nu huilt. Of dat hij het ook fijn vind om even alleen te spelen.