Schoonouders ik word er gek van!

Hoi dajoja, Fijn dat je een oplossing hebt kunnen vinden. En dat het goed gaat. Ik hoop dat dit ook bij mij ooit het geval is. Een ander opvoed stijl lijkt me niet heel heel erg. Iedereen heeft zijn eigen regels thuis en dat is ook bij opa en oma en dat mag best. Maar ik vind dat mijn kindje wel rust en regelaamt nodig heeft. Eten doe ik om de 4 uur. Hier let ik wel goed op omdat mijn kleine in het begin een slechte start heeft gehad met voeding. nu is het niet op de minuut. Als hij een half uur eerder komt of later doe ik daar niet moeilijk om. Maar ik probeer wel regelmaat er in te houden ook omdat hij hierdoor snachts lekker door slaapt en niet meer voor voeding wakker word. Als mijn schoonouders hem telkens blijven voeden omdat ze denken dat hij honger heeft. Drinkt hij steeds kleine beetjes. Daarnaast weet ik niet hoeveel hij dan binnen krijgt. ( hij krijgt flesvoeding) en zal zijn ritme verstoord worden en dan ben ik bang dat hij snachts ook niet meer doorslaapt. Ook zijn mn schoonouders het er niet mee eens dat ik flesvoeding geef. Helaas wilde ik dit zelf eigelijk ook niet maar mijn borstvoeding nam op een gegeven moment af. Dit heb ik ze ook uitgelegd maar ze vinden dat ik het had moeten blijven proberen om de voeding toch weer op gang te brengen. Ze hebben een keer opgepast bij mij thuis en toen ik thuis kwam was hij alleen maar aan het huilen en had hij verhoging 37.8  dit omdat ze hem met 4 dekens hadden bedekt en nog  een vest en er onder dikke flace kleding. Toen ik vroeg waarom ze hem hebben omgekleed omdat ik zag dat zn kleding die ik bij hem aan had gedaan nog schoonwas. Zeiden ze ja we dachten dat hij het te koud had ivm koude handjes. Toen heb ik dus gouw hem weer omgekleed en na een uurtje was zn tempratuur weer normaal en niet meer huilerigIk zou echt heel graag weer een goede band met ze willen maar op dit moment ben ik ze even helemaal zat.  
 
Hoi krokusje, Ik word ook gillend gek vooral omdat ik zelf soms ook aan me zelf twijfel denk denk dat ik een zijkert ben. Mijn schoonouders laten oppassen wil ik op dit moment zekker niet. Ik heb dit met mn man besproken en hij vind dit oke. Krijg dan toch wel een beetje een schuld gevoel omdat mijn ouders wel mogen oppassen. Ik laat de optie voor oppassen wel open als hij wat ouder is bv wanneer hij zelf bewegelijker is. Haha dat hij zelf de deken van hem kan afschoppen als hij het te warm heeft. Of dat hij niet veel meer ligt. Alleen ben ik wel soms bang dat ze weer om andere dingen problemen gaan maken omdat ze nu ook al goedbedoelde adviezen geven wat ik moet doen als hij wat ouder is. En wat ik gevaarlijk vind. Zoals bv wanneee hij zn eerste tand krijgt hem op een stukje hard fruit laten bijten.. maar volgens mij moet je kijken hoe oud je kindje is lijkt mij. Van af 4 maanden kan een baby al een tandje krijgen.. En er bestaan toch niks voor niks bijt ringen.. denk ik dan. En zo zijn er nog wel meer dingen..Ik wil ook weer niet te ver vooruit denken maar soms gebeurd dat meestal als ze zelf over later beginnen hier door maak ik me zelf ook wel een beetje gek.   
 
Wat irritant zeg dat je schoonouders zich zo bemoeien.  Wie denken ze wel niet dat ze zijn...? Naast het feit dat ik het enorm asociaal vind dat ze in jouw huis de regels denken te bepalen vind ik het ook nog eens erg respectloos en neerbuigend hoe ze met je omgaan. Als er niks veranderd en je man er niks van zegt denk ik dat het tijd is dat je op je strepen gaat staan.  Het is jouw kind jouw geld en jouw huis, dus jij bepaald wat er gebeurd. Het word tijd dat de rollen omgedraaid worden. Als het dan voor een onprettige sfeer zorgt dan is dat heel vervelend maar niet jouw schuld en is dat toch echt aan hun te danken. Die onprettige sfeer ervaar je nu ook al alleen zijn jij en je kindje de enige die er last van hebben en zij kunnen alles maar doen en zeggen...
 
Oh wauw ik heb zojuist mijn eigen verhaal gelezen. Ik was ook heel close met mijn schoonouders totdat mijn kleine man geboren werd.  Man man wat een wereld van verschil. Ze wisten alles beter. Als hij huilde had hij altijd honger, later werd hij wat flinker en was het mijn schuld omdat ik teveel eten gaf. Mijn schoonmoeder wilde ook nooit meer met ons eten omdat ze dan ondertussen de kleine vast hield. Als hij huilde wilde ze hem perse zelf stil krijgen en wat ik ook probeerde.....ze gaf hem echt niet aan mij. Als ik zit had in iets pittigs te eten kreeg ik commentaar... niet goed voor mijn moedermelk. Als mijn eigen vader op bezoek kwam en de kleine vast wilde houden (moet 1 uur rijden) waren mijn schoonouders chagerijnig. Als mijn neefje of nichtje van 9 en 8 jaar oud mijn kleine wilde vast houden dan zat mijn schoonouder met zon chagerijnig gezicht op de bank dat mijn eigen vader weg wilde. 3 dekens om de kleine man want hij had het altijd koud. Als ik hem verschoonde en hij huilde dan moest mijn schoonmoeder het komen doen van mijn schoonvader. Op alles had ik wel iets terug te zeggen maar toen is de bom geklapt en dacht ik volgens hun dat ik alles beter wist.  Ik kan nog wel even door gaan.... een heel boek schrijven.Ik heb alles opgepropt en ben er toen vol tegen in gegaan en dat was niet handig.. ik ging ook vaak de discussie aan en dat is ook niet gezellig. Wat je man zegt over het dekentje gewoon weg halen zonder de discussie aan te gaan... dat is wat mijn man ook zij en dat ben ik nu dus ook gaan doen. Nu bemoeien ze zich steeds minder, ze gaan het gesprek niet meer aan omdat ik hem niet start en gewoon het tegenovergestelde doe. Wij trekken ook meer naar mijn ouders toe en ik voel me daar ook soms schuldig over. Mijn schoonmoeder roept altijd dat ze het wel weet want ze heeft 3 kinderen opgevoed en daarom weet ze alles beter. Dan denk ik..... oke?? Wat heeft mijn moeder opgevoed dan 3 koeien? Het is gewoon het karakter en ik en mijn man kunnen nou eenmaal beter overweg met mijn ouders omdat die zich niet bemoeien. Tips geven ze wel maar ze zijn niet op hun teentjes getrapt als wij het anders willen!! Wereld van verschil. Mijn 2e is onderweg en ik weet 1 ding.. dit gaat me niet nog eens overkomen. Ik blijf dus zonder commentaar, zonder discussie en zonder weerwoord gewoon het tegenovergestelde doen van wat zij willen net zolang ze het snappen. Dit werkt bij ons het beste. Oh en de kleine dingetjes... daar doe ik niet meer zo moeilijk over.. het is namelijk een beetje geven en nemen...  Sterkte en sorry voor mijn lange verhaal. 
 
Oh wauw ik heb zojuist mijn eigen verhaal gelezen. Ik was ook heel close met mijn schoonouders totdat mijn kleine man geboren werd.  Man man wat een wereld van verschil. Ze wisten alles beter. Als hij huilde had hij altijd honger, later werd hij wat flinker en was het mijn schuld omdat ik teveel eten gaf. Mijn schoonmoeder wilde ook nooit meer met ons eten omdat ze dan ondertussen de kleine vast hield. Als hij huilde wilde ze hem perse zelf stil krijgen en wat ik ook probeerde.....ze gaf hem echt niet aan mij. Als ik zit had in iets pittigs te eten kreeg ik commentaar... niet goed voor mijn moedermelk. Als mijn eigen vader op bezoek kwam en de kleine vast wilde houden (moet 1 uur rijden) waren mijn schoonouders chagerijnig. Als mijn neefje of nichtje van 9 en 8 jaar oud mijn kleine wilde vast houden dan zat mijn schoonouder met zon chagerijnig gezicht op de bank dat mijn eigen vader weg wilde. 3 dekens om de kleine man want hij had het altijd koud. Als ik hem verschoonde en hij huilde dan moest mijn schoonmoeder het komen doen van mijn schoonvader. Op alles had ik wel iets terug te zeggen maar toen is de bom geklapt en dacht ik volgens hun dat ik alles beter wist.  Ik kan nog wel even door gaan.... een heel boek schrijven.Ik heb alles opgepropt en ben er toen vol tegen in gegaan en dat was niet handig.. ik ging ook vaak de discussie aan en dat is ook niet gezellig. Wat je man zegt over het dekentje gewoon weg halen zonder de discussie aan te gaan... dat is wat mijn man ook zij en dat ben ik nu dus ook gaan doen. Nu bemoeien ze zich steeds minder, ze gaan het gesprek niet meer aan omdat ik hem niet start en gewoon het tegenovergestelde doe. Wij trekken ook meer naar mijn ouders toe en ik voel me daar ook soms schuldig over. Mijn schoonmoeder roept altijd dat ze het wel weet want ze heeft 3 kinderen opgevoed en daarom weet ze alles beter. Dan denk ik..... oke?? Wat heeft mijn moeder opgevoed dan 3 koeien? Het is gewoon het karakter en ik en mijn man kunnen nou eenmaal beter overweg met mijn ouders omdat die zich niet bemoeien. Tips geven ze wel maar ze zijn niet op hun teentjes getrapt als wij het anders willen!! Wereld van verschil. Mijn 2e is onderweg en ik weet 1 ding.. dit gaat me niet nog eens overkomen. Ik blijf dus zonder commentaar, zonder discussie en zonder weerwoord gewoon het tegenovergestelde doen van wat zij willen net zolang ze het snappen. Dit werkt bij ons het beste. Oh en de kleine dingetjes... daar doe ik niet meer zo moeilijk over.. het is namelijk een beetje geven en nemen...  Sterkte en sorry voor mijn lange verhaal. 
 
[quote quote=10150460]Oh wauw ik heb zojuist mijn eigen verhaal gelezen. Ik was ook heel close met mijn schoonouders totdat mijn kleine man geboren werd. Man man wat een wereld van verschil. Ze wisten alles beter. Als hij huilde had hij altijd honger, later werd hij wat flinker en was het mijn schuld omdat ik teveel eten gaf. Mijn schoonmoeder wilde ook nooit meer met ons eten omdat ze dan ondertussen de kleine vast hield. Als hij huilde wilde ze hem perse zelf stil krijgen en wat ik ook probeerde…..ze gaf hem echt niet aan mij. Als ik zit had in iets pittigs te eten kreeg ik commentaar… niet goed voor mijn moedermelk. Als mijn eigen vader op bezoek kwam en de kleine vast wilde houden (moet 1 uur rijden) waren mijn schoonouders chagerijnig. Als mijn neefje of nichtje van 9 en 8 jaar oud mijn kleine wilde vast houden dan zat mijn schoonouder met zon chagerijnig gezicht op de bank dat mijn eigen vader weg wilde. 3 dekens om de kleine man want hij had het altijd koud. Als ik hem verschoonde en hij huilde dan moest mijn schoonmoeder het komen doen van mijn schoonvader. Op alles had ik wel iets terug te zeggen maar toen is de bom geklapt en dacht ik volgens hun dat ik alles beter wist. Ik kan nog wel even door gaan…. een heel boek schrijven. Ik heb alles opgepropt en ben er toen vol tegen in gegaan en dat was niet handig.. ik ging ook vaak de discussie aan en dat is ook niet gezellig. Wat je man zegt over het dekentje gewoon weg halen zonder de discussie aan te gaan… dat is wat mijn man ook zij en dat ben ik nu dus ook gaan doen. Nu bemoeien ze zich steeds minder, ze gaan het gesprek niet meer aan omdat ik hem niet start en gewoon het tegenovergestelde doe. Wij trekken ook meer naar mijn ouders toe en ik voel me daar ook soms schuldig over. Mijn schoonmoeder roept altijd dat ze het wel weet want ze heeft 3 kinderen opgevoed en daarom weet ze alles beter. Dan denk ik….. oke?? Wat heeft mijn moeder opgevoed dan 3 koeien? Het is gewoon het karakter en ik en mijn man kunnen nou eenmaal beter overweg met mijn ouders omdat die zich niet bemoeien. Tips geven ze wel maar ze zijn niet op hun teentjes getrapt als wij het anders willen!! Wereld van verschil. Mijn 2e is onderweg en ik weet 1 ding.. dit gaat me niet nog eens overkomen. Ik blijf dus zonder commentaar, zonder discussie en zonder weerwoord gewoon het tegenovergestelde doen van wat zij willen net zolang ze het snappen. Dit werkt bij ons het beste. Oh en de kleine dingetjes… daar doe ik niet meer zo moeilijk over.. het is namelijk een beetje geven en nemen… Sterkte en sorry voor mijn lange verhaal.[/quote] Jeetje dat is echt bijna het zelfde. Verschrikkelijk dat schoonouders soms zo kunnen zijn. Ik gun dat echt niemand het vreet ook veel energie vind ik.  Mischien wel een goed idee om het zelfde als jou te doen en dat proberen vol te houden. Ik probeer ook de kleine dingen niet moeilijk te doen maar op dit moment word ik al gek van de kleinste opmerkingen. Soms proberen ze wel op een lieve manier advies te geven wat een beetje mislukt of het licht aan mij dat ik op dit moment niet zoveel kan hebben meer.  Dan zeg ik altijd maar ja is goed zal kijken of het werkt. En dan probeer ik niet sagerijnig te kijken wat best moeilijk is.  Hoe zijn jou schoonouders nu over de 2e? Beginnen ze nu daar ook mee te bemoeien met je zwangerschap enzo?? Geen niks dat je een lang verhaal typt. Ondanks dat ik het erg naar vind en niemand dit gunt is het wel fijn als iemand weet wat je echt voelt van binnen. 
 
Hoi hoi, mij heb ontzettend lieve schoonouders maar ook in het begin geïrriteerd aan bemoeienis... overigens denk ik ook dat het aan mijn hormonen lag en als een leeuwin over zijn welp waakte maargoed...Belangrijk is het dat je man achter je staat en het ook eerlijk zegt wanneer jij zeurt om niks? onze dochter was net e maanden oud en tijdens een etentje kreeg mijn man haar niet stil oma wilde het graag oplossen waarop mijn man zei nee ze gaat naar de moeder toe dat is wat ze nodig heeft. Gelukkig na een aantal keer gezegd te hebben hoe wij erin staan  en mijn hormonen wat waren gezakt is alles goed gekomen ze past op en slaapt er zo nu en dan en nog belangrijker me dochter vindt het erg leuk.Succes iig! 
 
[quote quote=10150512]Hoi hoi, mij heb ontzettend lieve schoonouders maar ook in het begin geïrriteerd aan bemoeienis… overigens denk ik ook dat het aan mijn hormonen lag en als een leeuwin over zijn welp waakte maargoed… Belangrijk is het dat je man achter je staat en het ook eerlijk zegt wanneer jij zeurt om niks onze dochter was net e maanden oud en tijdens een etentje kreeg mijn man haar niet stil oma wilde het graag oplossen waarop mijn man zei nee ze gaat naar de moeder toe dat is wat ze nodig heeft. Gelukkig na een aantal keer gezegd te hebben hoe wij erin staan en mijn hormonen wat waren gezakt is alles goed gekomen ze past op en slaapt er zo nu en dan en nog belangrijker me dochter vindt het erg leuk. Succes iig![/quote]Hoi happyS Wat fijn dat alles is goed gekomen en dat je dochtertje het leuk vind bij haar oma. Ik hoop dat hier ook alles goed gaat komen. Maar heb net weer een rot avond gehad pfff mn schoonouders zijn net weg. Ik weet niet hoor of het aan de hormone licht pff. Mijn kleine man had vandaag wat licht verhoging 37.8 en een klein beetje huilerig. Ik vermoed dat het te maken heeft met tantjes die doorkomen omdat hij op speelgoed en handjes kouwbewegingen maakt met zn mond.. nu ging ik hem na de laatse voeding naar bed brengen nou je moest ze eens horen hoor pfff. Ik laat mijn mannetje altijd met een lange mouw romper slapen en daar boven een pjamatje van katoen. Vervolgens een slaapzak zonder die mouwe. Hij slaapt als weken zo en lijkt het prima te vinden. In huis word het niet kouder dan 18 grade en niet hoger dan 20. Nou ik kreeg de wind van vore en mn schoonmoeder ging bijna huile. Volgens haar zou het te koud zijn en dat hij daarom huilt. Ik heb der gewoon negeert en hem zo in bed neer gelegd. Ze zei drna direct tegen me schoonvader kom we gaan. Ik word hier zo gek van echt. De hele avond het is hier koud. Oww zn slaapkamer is nog kouder. Is erg fris hoor. Omdat hij in het begin van de avond dus een beetje verhoging had heb ik hem even zn sokjes uit gedaan. Als blikken konden dode pffff. Door dit soort gedoe vraag ik me vaak af gaat dit nog ooit goed komen of blijven ze tot aan hun dood zeuren pffff. Ik weet het soms echt niet meer. Maar soms denk ik echt ik wil jullie niet meer ziennn. Dit zeg ik dan niet tegen me man. Vind dat ik het niet kan maken. Het zijn toch zijn ouders.Ondanks dat ik er helemaal gek van wordt probeer ik beleeft te blijven en respect te tonen maar dit hou ik gewoon niet lang meer vol zo. Ik heb nu ook tegen me man gezegt dat hij echt sirieuws met hun aan tafel moet gaan zitten wand mij lukt dit even niet meer op dit moment. En de bom gaat elk moment barsten. :(
 
Terug
Bovenaan