Groot gelijk, je moet je grenzen aangeven. Niet bang zijn voor ruzie, jouw stress is erger, is niet goed voor je baby in je buik. Als er ruzie komt dan is dat maar zo, beter nu dan nog 20 jaar zo door.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
schoonouders! word er helemaal gek van
- Onderwerp starter Gebruiker10207607
- Startdatum
Totaal geen zeurkous en je lijst mag nog meer bij. Namelijk het vreemde ‘weglaten’ van mama? Schrijf ze eerst een brief. Kort zoals je laatste bericht, en daarbij zet je: ik voel me.... wat in je opkomt. Laat ze de brief lezen bij JULLIE thuis, waar je naast zit. Zet onderaan de deze lijst: als er iets onduidelijk is kun je het gerust nu vragen. En RUSTIG blijven, laat je in geen geval in dit gesprek op de kast jagen en emoties tonen want dan ‘winnen’ ze alsnog. Geef aan dat je de gezellige sfeer terug wilt, voordat ze zich zo vreemd gingen gedragen en vraag ze waarom bij bepaalde punten, want er zit een reden achter het aan papa geven enz. Misschien denken ze dat papa meer op zich moet nemen/banden met de kleine? Beter zijn best doen? Of jou wat rust geven omdat je zwanger bent? Zou ook nog kunnen dat ze dus denken dat ze je er een gunst mee bewijzen he... ik ben erg direct en standvast. Meestal laat ik wel wat vrijheid over voor meningen van anderen maar soms...? als IK iets beslis over MIJN kind dan heeft die persoon zich eraan te houden. Punt! Helaas loopt het bij jullie dus al lang, en ook op andere mijlpalen in het leven, die bemoeienis en dat is erg zonde. Hoog tijd voor verandering! En als laatste optie kun je nog altijd verhuizen zoals hierboven genoemd ?? succes ??
Je bent geen zeur! Al die dingen die jij wil zijn superredelijk en mag jij gewoon over beslissen. jij bent de mama en dat is niet aan hun.
Succes!!!
Succes!!!
Zo vervelend! Begrijp je helemaal!
mijn dochter is 6 maanden en schoonouders hebben een vaste oppas dag. Duidelijke regels meegegeven over slapen en eten. Vanaf het eerste moment al drama. Kind hoefde niet te slapen want dan hadden ze minder tijd om te knuffelen, en werd maar volgepropt met eten wat ze allemaal nog niet mocht hebben om haar stil te houden omdat ze huilde van vermoeidheid.
meerdere keren aangegeven, maar nee hoor onze kinderen zijn ook groot geworden dus ze wisten het allemaal wel beter.
mijn vriend stond gelukkig aan mijn kant en zag wat het met mij deed, heeft duidelijk gezegd dat onze opvoed regels gelden en ze anders naar de opvang gaat.
sindsdien loopt het een stuk soepeler, maar ze blijven altijd doen alsof ze het beter weten.
goed jou regels duidelijk maken is mijn tip, en lekker maar 1 keer in de week afspreken zodat je er niet helemaal gek van word.
sterkte en succes! Xx
mijn dochter is 6 maanden en schoonouders hebben een vaste oppas dag. Duidelijke regels meegegeven over slapen en eten. Vanaf het eerste moment al drama. Kind hoefde niet te slapen want dan hadden ze minder tijd om te knuffelen, en werd maar volgepropt met eten wat ze allemaal nog niet mocht hebben om haar stil te houden omdat ze huilde van vermoeidheid.
meerdere keren aangegeven, maar nee hoor onze kinderen zijn ook groot geworden dus ze wisten het allemaal wel beter.
mijn vriend stond gelukkig aan mijn kant en zag wat het met mij deed, heeft duidelijk gezegd dat onze opvoed regels gelden en ze anders naar de opvang gaat.
sindsdien loopt het een stuk soepeler, maar ze blijven altijd doen alsof ze het beter weten.
goed jou regels duidelijk maken is mijn tip, en lekker maar 1 keer in de week afspreken zodat je er niet helemaal gek van word.
sterkte en succes! Xx
Hoi hoi,
Helaas zit ik in dezelfde situatie je bent zeker niet de enige meid! Ik heb zelfs 2 jaar in dat huis gewoond. Net wat je zegt heb ik ook allemaal gehad en nogsteeds. Al vanaf de zwangerschap tot aan de geboorte en opvoeding gingen ze doodleuk bemoeien. Mijn kind werd letterlijk uit mn handen getrokken als hij huilde, bij elk huiltje werd mn kamer binnengestormd door sm terwijl ik NET bevallen was(niet eens kloppen ho maar). Ik ben altijd een slechte mama, ik doe alles fout, ik weet niet hoe je een kind moet opvoeden. We zijn verhuisd en oh dat was drama omdat het 10 minuten rijden was mer de auto. En nu komen ze nog voor mn deur staan,of hebben elke keer wat te zeggen over mij of mijn opvoedstijl. Als ik bij ze ben is t alleen papa dit en papa dat en hij gaat niet naar mama want geen wonder als je zo'n moeder bent!!(schoonvader zei dit laatst letterlijk waar ik bij was). Ik heb zelf met mijn man hierover gehad. Toen we inwonend waren werkte hij en zag hij niks, ben bij alles gaan klagen en toen zag hij het wél. Je voelt ke rot want het zijn ZIJN ouders. En jij wilt ook geen ruzie veroorzaken anders heb JIJ dat weer geflikt dus ik snap je! Heb het erover met je vriend, vertel hem duidelijk dat het je raakt. Geef hem voorbeelden. Hoe zou hij t vinden om elke keer door jou ouders zo behandeld te worden? Geef aan dat er niet aan afspraken wordt gehouden. Waarom slaapt hij tussen ze in? Thuis slaapt hij toch ook in zijn eigen bedje? Ze houden vast wel van hem, en bedoelen t ook vast goed op hun eigen manier maar wij leiden hier helaas aan want ze doen alsof ze alles beter weten! Praat eerst met je vriend, kijk wat hier uitkomt. Mijn man heeft ook 100 gesprekken met zn ouders gehad wat eerst nist hielp. Toen was hij t harder gaan aanpakken en dat hielp pas een beetje. Het is niet om ze te pesten maar je vriend moet weten dat JIJ hieraan leid, je gevoelens, je plannen. Heus ik snap je zo goed, je bedoeld het allemaal niet slecht en zou t niet eens erg vinden als ze normaal op gingen passen. Met nadruk op 'normaal' waar nogsteeds jullie regels gelden.
Helaas zit ik in dezelfde situatie je bent zeker niet de enige meid! Ik heb zelfs 2 jaar in dat huis gewoond. Net wat je zegt heb ik ook allemaal gehad en nogsteeds. Al vanaf de zwangerschap tot aan de geboorte en opvoeding gingen ze doodleuk bemoeien. Mijn kind werd letterlijk uit mn handen getrokken als hij huilde, bij elk huiltje werd mn kamer binnengestormd door sm terwijl ik NET bevallen was(niet eens kloppen ho maar). Ik ben altijd een slechte mama, ik doe alles fout, ik weet niet hoe je een kind moet opvoeden. We zijn verhuisd en oh dat was drama omdat het 10 minuten rijden was mer de auto. En nu komen ze nog voor mn deur staan,of hebben elke keer wat te zeggen over mij of mijn opvoedstijl. Als ik bij ze ben is t alleen papa dit en papa dat en hij gaat niet naar mama want geen wonder als je zo'n moeder bent!!(schoonvader zei dit laatst letterlijk waar ik bij was). Ik heb zelf met mijn man hierover gehad. Toen we inwonend waren werkte hij en zag hij niks, ben bij alles gaan klagen en toen zag hij het wél. Je voelt ke rot want het zijn ZIJN ouders. En jij wilt ook geen ruzie veroorzaken anders heb JIJ dat weer geflikt dus ik snap je! Heb het erover met je vriend, vertel hem duidelijk dat het je raakt. Geef hem voorbeelden. Hoe zou hij t vinden om elke keer door jou ouders zo behandeld te worden? Geef aan dat er niet aan afspraken wordt gehouden. Waarom slaapt hij tussen ze in? Thuis slaapt hij toch ook in zijn eigen bedje? Ze houden vast wel van hem, en bedoelen t ook vast goed op hun eigen manier maar wij leiden hier helaas aan want ze doen alsof ze alles beter weten! Praat eerst met je vriend, kijk wat hier uitkomt. Mijn man heeft ook 100 gesprekken met zn ouders gehad wat eerst nist hielp. Toen was hij t harder gaan aanpakken en dat hielp pas een beetje. Het is niet om ze te pesten maar je vriend moet weten dat JIJ hieraan leid, je gevoelens, je plannen. Heus ik snap je zo goed, je bedoeld het allemaal niet slecht en zou t niet eens erg vinden als ze normaal op gingen passen. Met nadruk op 'normaal' waar nogsteeds jullie regels gelden.
omg! ik herken je situatie zo erg! en vooral met dat volproppen met eten ook, ik was en dus een paar weken geleden, en hij krijgt daar ondanks eetschematje altijd zoetigheid als ze oppassen, ik ben er dus ook achtergekomen dat als ik vraag wat ze hem te eten hebben gegeven dat ze er over liegen!
ik vroeg dus hoeveel hij op had in de tijd van half 1 en 6 dat ie daar was! en geloof het of niet, ze vertelfde me dat ie 2 boterhammetjes had gegeten, fruit, wat lichte siroop en een cracker met snoepgroente.. ik was blij want dat eet ie allemaal graag, keek ik suuuuper toevallig op de telefoon van mn vriend stuurde ze toen we thuis waren na het ophalen dat ie alleen wat water en een peer had gegeten!! god wat was ik boos zeg! en dat ze dat bewust had gedaan voor het geval hij thuis niet meer wilde eten! nou ik vond het schandalig want iedereen weet dat hij een grote eter is en ook graag goed en gezond eet. vond het lullig dat ze erover moest liegen.
en ook zo raar, kwam ik hem een andere keer ophalen met mijn vriend, vroegen ze of hij nog een danoontje mocht terwijl we weggingen, dus mn vriend zegt nee, vroeg mn schoonmoeder het nog een keer en dan zegt mn schoonvader doodleuk op een boze toon nee, het mag weer eens niet van mama, terwijl ik mn smoeltje gewoon dicht had!! zooo irritant.
ik vroeg dus hoeveel hij op had in de tijd van half 1 en 6 dat ie daar was! en geloof het of niet, ze vertelfde me dat ie 2 boterhammetjes had gegeten, fruit, wat lichte siroop en een cracker met snoepgroente.. ik was blij want dat eet ie allemaal graag, keek ik suuuuper toevallig op de telefoon van mn vriend stuurde ze toen we thuis waren na het ophalen dat ie alleen wat water en een peer had gegeten!! god wat was ik boos zeg! en dat ze dat bewust had gedaan voor het geval hij thuis niet meer wilde eten! nou ik vond het schandalig want iedereen weet dat hij een grote eter is en ook graag goed en gezond eet. vond het lullig dat ze erover moest liegen.
en ook zo raar, kwam ik hem een andere keer ophalen met mijn vriend, vroegen ze of hij nog een danoontje mocht terwijl we weggingen, dus mn vriend zegt nee, vroeg mn schoonmoeder het nog een keer en dan zegt mn schoonvader doodleuk op een boze toon nee, het mag weer eens niet van mama, terwijl ik mn smoeltje gewoon dicht had!! zooo irritant.
Woww,, ik had je bericht toestraks gelezen en je andere topic ook maar was even iets te geshockeerd om te reageren. Volgens mij ben je volgende week nog aant opschrijven wat je schoonouders wel niet allemaal hebben gezegt en gedaan als ik je reacties zo lees. Manmanman, wat ontzettend vervelend voor je!
Zo zou je tegen niemand moeten doen en vooral niet naar de moeder van je kleinkinderen!
Ik zou eerst goed met je man praten waarom neemt hij ze overal mee naar toe en betrekt ze er zo erg in? Het is jullie gezin en jullie leven je schoonouders mogen mee genieten maar niet beslissen.
Ik heb gelukkig hele lieve schoonouders. Maar mijn eigen ouders Pfoe die zijn ook eigelijk zo. Ontzettend narcistisch zijn ze. Alles willen weten beslissen en voor het zeggen hebben. Wat mij daarbij helpt is dat mijn zus en ooms achter mij staan en ook alles inzien en dat het echt niet aan ons ligt. Ik heb een ontzettend lieve man die me door ook door dik en dun steunt en ook hetzelfde in de opvoeding wilt. Dit helpt enorm om grenzen aan tegeven.
Je gezin heeft niks aan jou als jij er aan onder door gaat. Ik denk dat je echt op je strepen moet gaan staan schrijf punten op en vertel het je man. Hij is door hun opgevoed mischien ziet hij het niet omdat hij niet beter weet? Mischien heeft je man een zus, broer, tante, oom of een goede vriend waar je goed mee kan praten? Zodat ze je mischien kunnen bij steunen in een gesprek.
Heel veel succes en liefde. Hopelijk krijg je alles goed opgelost.
Je bent een supermama!
Zo zou je tegen niemand moeten doen en vooral niet naar de moeder van je kleinkinderen!
Ik zou eerst goed met je man praten waarom neemt hij ze overal mee naar toe en betrekt ze er zo erg in? Het is jullie gezin en jullie leven je schoonouders mogen mee genieten maar niet beslissen.
Ik heb gelukkig hele lieve schoonouders. Maar mijn eigen ouders Pfoe die zijn ook eigelijk zo. Ontzettend narcistisch zijn ze. Alles willen weten beslissen en voor het zeggen hebben. Wat mij daarbij helpt is dat mijn zus en ooms achter mij staan en ook alles inzien en dat het echt niet aan ons ligt. Ik heb een ontzettend lieve man die me door ook door dik en dun steunt en ook hetzelfde in de opvoeding wilt. Dit helpt enorm om grenzen aan tegeven.
Je gezin heeft niks aan jou als jij er aan onder door gaat. Ik denk dat je echt op je strepen moet gaan staan schrijf punten op en vertel het je man. Hij is door hun opgevoed mischien ziet hij het niet omdat hij niet beter weet? Mischien heeft je man een zus, broer, tante, oom of een goede vriend waar je goed mee kan praten? Zodat ze je mischien kunnen bij steunen in een gesprek.
Heel veel succes en liefde. Hopelijk krijg je alles goed opgelost.
Je bent een supermama!
Geloof in je eigen waarde als moeder!!
Dan ben je hopelijk ook minder bang voor confrontatie. Jij doet het goed, jij bent de mama en jij bent het belangrijkste terwijl je kind opgroeit. Dat verandert ooit wel maar nu leert hij door naar jou te kijken.
En wat ziet hij? Hoe mama en papa gedomineerd worden door zijn grootouders. Wat wil je hem straks leren? Dat hij grenzen stelt, voor zichzelf opkomt en zijn mening durft te geven.
Dus wees wie jij wil dat jij wordt. Vriendelijk, maar duidelijk. Eerlijk, maar zeker ook kaderend en grens aangevend. Geen push-over, bang voor ruzies.
Stel je grenzen en in jouw positie zou ik beginnen met alle oppas afspraken afzeggen. Hulp zoeken inderdaad zodat je je regels krachtiger weg kan zetten en dan consequenties binden aan hun acties? Geen eten geven of meekijken hoe oma doucht (whut?!) , doe je dat wel? Prima, joh. Zoek het lekker uit de aankomende 3 weken zonder contact.
Ja, ze gaat huilen maar dat zijn maniertjes van haar om haar grenzen en meningen door te zetten. Zie het als een gespreksvorm. Alleen een hele lastige, want met iemand praten die huilt is lastig. Nja, dan geen gesprek. Wacht je tot ze stopt en kom je een ander keertje terug.
Moet je zelf huilen? Geen probleem. Ook een gespreksvorm alleen kies je zelf voor je afstand. Neem je kindje mee en ga lekker naar huis.
Bevrijd jezelf van je ketens en schat jezelf op je waarde in. Wees een voorbeeld en ga de confrontatie aan. Jij en je gezin zijn het waard.
Succes en sterkte!
Dan ben je hopelijk ook minder bang voor confrontatie. Jij doet het goed, jij bent de mama en jij bent het belangrijkste terwijl je kind opgroeit. Dat verandert ooit wel maar nu leert hij door naar jou te kijken.
En wat ziet hij? Hoe mama en papa gedomineerd worden door zijn grootouders. Wat wil je hem straks leren? Dat hij grenzen stelt, voor zichzelf opkomt en zijn mening durft te geven.
Dus wees wie jij wil dat jij wordt. Vriendelijk, maar duidelijk. Eerlijk, maar zeker ook kaderend en grens aangevend. Geen push-over, bang voor ruzies.
Stel je grenzen en in jouw positie zou ik beginnen met alle oppas afspraken afzeggen. Hulp zoeken inderdaad zodat je je regels krachtiger weg kan zetten en dan consequenties binden aan hun acties? Geen eten geven of meekijken hoe oma doucht (whut?!) , doe je dat wel? Prima, joh. Zoek het lekker uit de aankomende 3 weken zonder contact.
Ja, ze gaat huilen maar dat zijn maniertjes van haar om haar grenzen en meningen door te zetten. Zie het als een gespreksvorm. Alleen een hele lastige, want met iemand praten die huilt is lastig. Nja, dan geen gesprek. Wacht je tot ze stopt en kom je een ander keertje terug.
Moet je zelf huilen? Geen probleem. Ook een gespreksvorm alleen kies je zelf voor je afstand. Neem je kindje mee en ga lekker naar huis.
Bevrijd jezelf van je ketens en schat jezelf op je waarde in. Wees een voorbeeld en ga de confrontatie aan. Jij en je gezin zijn het waard.
Succes en sterkte!