schoonouders! word er helemaal gek van

Wauw echt ik zal ze wel schieten dan en me man aanspreken op zijn laffe  manier sta achter je vrouw punt hier zelfde probleem  net surinaamse schoonouders ik werd zo naar beneden gehaald en mijn kind huilen huilen en zeiden ze nou niet janken en bla bla en in surinaams praten en mijn kind voelt het aan ik zat er verdrietig hier wat over gezegd tegen mij man ook omdat andere neefjes nichtjes voor getrokken word en ons kind alleen maar negatieve aandacht krijf gelukkig zei die nou we gaan niet meer heen 
 
Omg ik word echt zo ontzettend kwaad terwijl ik dit lees.
Ik zou zo graag met je mee gaan om dat mens op haar plek te zetten.

Denk echt aan jezelf en je kindje. Dan maar een keer ruzie, de wereld draait niet alleen om hun!!
Geef bij je vriend aan dat je er iets van gaat zeggen en dat hij achter je moet staan en het gesprek moet beginnen.
Wat betreft dat uitslapen, moet je zoontje weg omdat hij wil uitslapen? Als mijn man ssochtends nog slaapt dan gooi ik onze dochter op bed en zeg veel plezier! Hij zoekt het maar uit met zn uitslapen. Vooral nu je een 2e krijgt. Lekker makkelijk ook.
Je vriend moet jou hier echt in steunen, ga het gesprek eerst met hem aan.

Mijn schoonmoeder kon ook heel erg claimen alleen dat was na 1 keer voorbij. Ik zeg alles, vooral als het om MIJN kind gaat. Staat het je niet aan? Tja, ik lig er niet wakker van.
Denk echt aan jezelf hoor, je klinkt als een fantastische moeder, vriendin en schoondochter. Zij zijn degene die moeten veranderen!
Willen ze dit niet, dan moet je gebruiken wat je eigenlijk nooit wil. Aangeven dat ze hem alleen 1 x in de week bij jullie kunnen zien.
Dat het of alles goed uitpraten is en 'regels', of 1 x in de week wanneer jij bepaald.
Zijn ze helemaal gek geworden!

Heel veel succes!
 
Allereerst vind ik je dus echt geen zeur! Ik krijg er de koude rillingen van als ik lees hoeveel grenzen ze over gaan. 
ik denk dat het belangrijk is om hier eerst heel goed met je man over te hebben. Dit is het moment dat hij, samen met jou één front moet vormen en dat jullie met zijn vieren hierover in gesprek gaan! 
Maar dat met zijn vieren in gesprek staan heeft pas echt zin als hij ook begrijpt wat je dwars zit en waar je tegenaanloopt zodat je er zo niet alleen voor staat en hij je kan ondersteunen waar nodig en dat ook hij kan aangeven dat hij dit vervelend vindt. Maar dat is hoe ik er tegen aan kijk, want wat ik vooral zie in je verhaal (correct me if i'm wrong) is dat je er eigenlijk alleen voor staat, tegenover je schoonouders en je partner dat laat gebeuren. Ik snap heel goed dat je die rol niet zomaar durft te pakken en niet zomaar aangeeft aan je schoonouders wat er mis gaat en waar je je niet lekker bij voelt. Het zijn immers niet je eigen ouders, de verhouding is daardoor zo anders. Maar vergeet niet dat jou gevoel als moeder harstikke belangrijk is en dat je schoonouders daar ook naar moeten luisteren en deze regels moeten respecteren. 
Met je man aan je zijde kun je dit makkelijker overbrengen, probeer hem eerst eens je hoek in te trekken. Daarvoor zijn jullie immers samen toch :)
 
Hoi! 


Mensen gaan je grenzen over omdat JIJ dat toelaat lieve schat. Het is heel lastig maar zeker niet onmogelijk om op een harmonieuze manier met elkaar om te gaan, ook met een bemoeial en ook met een schoonvader met racistische trekjes!  Schop maar tegen een paar schenen aan; spreek!! Zeg gewoon op een rustige toon hoe je erin zit. Tuurlijk krijg je daar de ruimte niet voor, die moet je zelf creeeren. Je kunt niet altijd van je man verwachten dat hij voor je opkomt, dat moet je echt zelf gaan doen.. dat is het eerlijkst maar ook de snelste manier. Als je merkt dat je onvoldoende ruimte krijgt, zeg daar dan wat van, merk je dat je vriend laks is, zeg daar wat van maar laat je niet gebeuren dat je achteraf weer met een rotgevoel zit want dat ga je niet volhouden. 
Alleen als je vaker voor jezelf opkomt kun je het voor elkaar krijgen dat de relatie met je schoonouders een goede basis krijgt en in mijn ogen ook langdurig stand houdt. Kijk, hoe iemand is, waarom ze leven op de manier zoals ze doen mogen ze zelf weten, maar heb het respect voor jezelf en voor hen om te begrijpen waar het om draait.. Er is niets mooiers om te genieten van elkaar en vooral je zoontje zien opgroeien met beide opa's en oma's, trust me, maar geef je grenzen aan en laat je persoon zien!! Als je hier hulp bij nodig het, zoek hulp bij een psycholoog!! 


Succes en maak er het beste van, ze worden zo snel groot!! 
 
[quote quote=10301448]Hoi! Mensen gaan je grenzen over omdat JIJ dat toelaat lieve schat. Het is heel lastig maar zeker niet onmogelijk om op een harmonieuze manier met elkaar om te gaan, ook met een bemoeial en ook met een schoonvader met racistische trekjes! Schop maar tegen een paar schenen aan; spreek!! Zeg gewoon op een rustige toon hoe je erin zit. Tuurlijk krijg je daar de ruimte niet voor, die moet je zelf creeeren. Je kunt niet altijd van je man verwachten dat hij voor je opkomt, dat moet je echt zelf gaan doen.. dat is het eerlijkst maar ook de snelste manier. Als je merkt dat je onvoldoende ruimte krijgt, zeg daar dan wat van, merk je dat je vriend laks is, zeg daar wat van maar laat je niet gebeuren dat je achteraf weer met een rotgevoel zit want dat ga je niet volhouden. Alleen als je vaker voor jezelf opkomt kun je het voor elkaar krijgen dat de relatie met je schoonouders een goede basis krijgt en in mijn ogen ook langdurig stand houdt. Kijk, hoe iemand is, waarom ze leven op de manier zoals ze doen mogen ze zelf weten, maar heb het respect voor jezelf en voor hen om te begrijpen waar het om draait.. Er is niets mooiers om te genieten van elkaar en vooral je zoontje zien opgroeien met beide opa’s en oma’s, trust me, maar geef je grenzen aan en laat je persoon zien!! Als je hier hulp bij nodig het, zoek hulp bij een psycholoog!! Succes en maak er het beste van, ze worden zo snel groot![/quote]
Dit.
Je bent een toeschouwer in je eigen leven. Hoe vind je dat nou? Het lijkt me vreselijk. De deur gaat toch niet vanzelf open? Iemand doet die deur voor schoonouders open. Of man, of schoonouders zelf (goed idee om de sleutels terug te vorderen). 
Je schoonouders hebben de volledige controle over jullie, terwijl jullie allang volwassen zijn. Met alle respect: je laat anderen over je heen lopen. Ook je man loopt gewoon over je heen. Kom voor jezelf op! Zeg wat je wel en niet wil!
Ik heb ook gereageerd in je andere topic. Heb het idee dat zowel jij als je man angstig/afhankelijk zijn aangelegd. Het is het denk ik echt waard om hier met de hulp van een psycholoog naar te kijken.   
 
ik ben echt totaal niet angstig of afhankelijk. het is gewoon altijd dat wanneer ik ergens wat van zeg dat het altijd aan mij ligt en nooit aan mn vriend. ik heb regelmatig gezegd wat ik ergens van vond maar luisteren doen ze gewoon echt niet naar mij een daardoor ben ik aan mezelf gaan twijfelen. 
 
[quote quote=10307139]ik ben echt totaal niet angstig of afhankelijk. het is gewoon altijd dat wanneer ik ergens wat van zeg dat het altijd aan mij ligt en nooit aan mn vriend. ik heb regelmatig gezegd wat ik ergens van vond maar luisteren doen ze gewoon echt niet naar mij een daardoor ben ik aan mezelf gaan twijfelen.[/quote]
Volgens wie ligt dit aan jou? En wie bedoel je met 'ze' luisteren niet?
IEDEREEN in dit topic geeft je gelijk. Dat moet iets met je doen toch? Kom op vrouw, geloof in jezelf. Je ziet het echt goed. Dit is niet oké.
 
 
 
 
 
Hoe gaat het nu met je? 


Met afhankelijkheid wordt denk ik bedoeld, dat jij of je vriend zich afhankelijk opstellen tegenover z'n ouders. Zoals ik het lees heeft hij een sterke band met z'n ouders en doordat zij hem zo pamperen kan hij die stappen naar het volwassen worden niet goed maken. En daar lijd jij onder. 
De situatie waarin je zit is lastig maar wel goed op te lossen. Je man moet het beseffen dat het zo niet verder kan en willen veranderen. Hier moet je met hem over praten, een goed gesprek en geen ruzie.. Dit is ook niet in 1 gesprek klaar hoor. Geef hem de ruimte en de tijd om eraan te werken en te veranderen. Stap voor stap. 
Je kunt ook voor jezelf beslissen om even zo min mogelijk contact met hen te hebben. Laat je vriend het zelf met hen regelen, bemoei je er niet meer mee. Probeer je eigen ik sterker te maken en samen sterker te worden. Je vriend moet echt z'n rol als vader ondervinden, wees geduldig maar geef hem wel duidelijk aan wat jij wilt. Want juist zijn rol als vader is zo bepalend voor wat voor moeder jij kunt zijn. Het is teamwork en dat betekent met elkaar aan de slag gaan.. 
Succes met alles, het komt vast goed! 
 
Terug
Bovenaan